Tringa stagnatilis

Tringa stagnatilis; chibibí finu
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Charadriiformes
Familia:	Scolopacidae
Xéneru:	Tringa
Especie:	T. stagnatilis; (Bechstein, 1803)
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

El chibibí finu^[1] (Tringa stagnatilis) ye un páxaru limícola. Ye una tringa bastante pequeña y habita nes estepes herbales abiertes y nes tierres húmedes de la taiga del estremu este d'Europa y Asia Central.

Un Archibebe finu n'Hyderabad, India.

Paecer al Archibebe claro pero ye más pequeñu y delgáu, con un picu llargo y fino y pates llargues amarellentaes. Al igual que'l Archibebe claru, el so plumaxe ye d'un color pardu buxu mientres la estación de cría, más pálidu pel hibiernu y tien una franxa clara nel llombu que ye visible mientres el vuelu. Sicasí, atópase más estrechamente emparentáu col Archibebe común y l'Andarríos bastardu (Pereira & Baker, 2005). Xuntos, formen un grupu de pequeñes tringas que tienen pates acolorataes o amarellentaes, el so plumaxe de cría ye más escuru con un diseñu de pequeños llixos marrones nel pechu y el pescuezu.

Ye una especie migratoria, y la mayoría de los exemplares pasen l'iviernu n'África y la India, y unos pocos lleguen hasta'l sudeste asiáticu y Australia. Prefieren pasar l'iviernu en terrenes húmedos y frescos como banzaos y llagos y de normal muévense solos o en grupos pequeños.

Dedicar a percorrer agües pocu fondes o'l llimu húmedu buscando inseutos y pequeños invertebraos, que constitúin la base de la so alimentación.

El Archibebe finu ye una de les especies a les que s'aplica'l Alcuerdu de Caltenimientu de Páxaros Acuáticos Migratorios d'África y Eurasia.

Tringa stagnatilis

Referencies[editar | editar la fonte]

Hayman, Peter; Marchant, John & Prater, Tony (1986): Shorebirds: an identification guide to the waders of the world. Houghton Mifflin, Boston. ISBN 0-395-60237-8

Pereira, Sérgio Luiz & Baker, Alan J. (2005): Multiple Gene Evidence for Parallel Evolution and Retention of Ancestral Morphological States in the Shanks (Charadriiformes: Scolopacidae). Condor 107(3): 514–526. DOI: 10.1650/0010-5422(2005)107[0514:MGEFPE]2.0.CO;2 HTML abstract

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Videos, semeyes y soníos del Archibebe finu n'Internet Bird Collection.
Tringa stagnatilis en Avibase

Galería con diversos tipos de plumaxe[editar | editar la fonte]

Archibebe común Tringa totanus con Archibebe finu Tringa stagnatilis nel Krishna Wildlife Sanctuary, Andhra Pradesh, India.
Archibebe común Tringa totanus con Archibebe finu Tringa stagnatilis nel Krishna Wildlife Sanctuary, Andhra Pradesh, India.
Andarríos del Terek Xenus cinereus, Correlimos chicu Calidris minuta y Archibebe finu Tringa stagnatilis nel Krishna Wildlife Sanctuary, Andhra Pradesh, India.
Andarríos del Terek Xenus cinereus, Correlimos chicu Calidris minuta y Archibebe finu Tringa stagnatilis nel Krishna Wildlife Sanctuary, Andhra Pradesh, India.
Archibebe finu y Cigüeñuela Himantopus himantopus n'Hyderabad, India.
Archibebe finu n'Hyderabad, India.

[25371c05886d508f0bd3b89319c1e188ec3c8883-1] URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

[1]