Sylvia cantillans
Sylvia cantillans papuda bermeya | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Sylviidae | |
Xéneru: | Sylvia | |
Especie: |
S. cantillans (Pallas, 1764) | |
Subespecies | ||
| ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. La papuda bermeya[2] (Sylvia cantillans) ye una especie d'ave paseriforme de la familia Sylviidae.
Descripción
[editar | editar la fonte]Presenta un llargor de 12 cm, y un valumbu de 19 cm. L'iris ye castañu de Ø 3,5 mm. Picu abuxáu (más blancucia'l quexal inferior). Pates nun tonu anaranxáu.
El machu tien cabeza y mantu de color gris azuláu, ales y cola en tonu gris pardu, pescuezu y pechu castañu cobrizu, banduyu blancu y lladrales blancucios. Traces carauterístiques son un bigote blancu, n'ocasiones pocu marcáu, y aniellu ocular de tonu acoloratáu anaranxáu.
La fema estremar del machu pola so tonalidá más apagada y parda, onde la parte inferior faise más amarellentada, la cimera más parda, la bigotera reparar abondo menos marcada, y el aniellu ocular más descoloríu en tonu naranxa claru.
Hábitat
[editar | editar la fonte]Desenvolver ente carbes y maleza arbustiva de pequeñu porte, onde se despinta realizando vuelos curtios d'una a otru matu, pudiéndose alcuéntrase en campos baldíos, en campu abierto pobláu por esti tipu de vexetación (carba baxa) y con arboláu esvalixao. Suel atopase tamién nes proximidaes de los ríos, onde habita la espesura de les veres, húmedes y aptes pal so desenvolvimientu, onde atopa alimentu y resguarado.
Distribución
[editar | editar la fonte]La papuda carrasqueña presenta cuatro subespecies, talmente que según la so llocalización xeográfica asina va ser d'una o otra.
N'España ye un páxaru branizu, presente dende marzu hasta setiembre.
La papuda carrasqueña occidental (Sylvia cantillans cantillans), alcontrar nel noroeste peninsular d'Italia, en Sicilia, sur de Francia y Península Ibérica. N'ocasiones tamién se lleguen a alcontrar exemplares nel noroeste d'África.
La papuda carrasqueña oriental (Sylvia cantillans albistriata), alcontrar nel nordeste d'Italia, y tola franxa que va escontra'l sureste hasta'l sur de Turquía.
La papuda carrasqueña de Moltoni (Sylvia cantillans moltonii), ye endémica de les islles occidentales mediterránees (Córcega, Cerdeña y Islles Baleares), onde ta llargamente distribuyida.
La papuda carrasqueña inornata (Sylvia cantillans inornata), distribuyir pel noroeste d'África.
Voz
[editar | editar la fonte]El so reclamu ye caltriante, emitiendo un "chec-chec" nidiu y lentu, que tamién podría describise como "chac"; emitir con frecuencia tamién n'estáu d'alarma. El so cantar ye melodiosu y musical, curtiu, y ensin notes aspres o metáliques.
Dieta
[editar | editar la fonte]Ye básicamente insectívora, aliméntase mayoritariamente de los inseutos que caza, anque tamién inxer arañes, delles bárabos, distintos granes de plantes herbales, frutos monteses como bayes, y tamién puede picotiar dalguna qu'otra fruta que tope nel so camín.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ BirdLife International (2004). Sylvia cantillans. 2006 Llista Roxa d'Especies Amenazaes IUCN. IUCN 2006. Consultáu'l 18 de febreru de 2011.
- ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- PLEGUEZUELOS, J. M. (1992). «Avifauna nidificante de les sierres bétiques orientales y depresiones de Guadix, Baza y Granada», Universidad de Granada. Serviciu de Publicaciones de la Universidá, Granada. ISBN 84-338-1646-2.
- BLANCO, J.C. & GONZALEZ, J.L. 1992. Llibru Coloráu de los Vertebraos d'España. ICONA. Madrid.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikispecies tien un artículu sobre Sylvia cantillans. |
- Papuda bermeya (machu) en www.birdfoto.fsnet.co.uk Archiváu 2007-07-28 en Wayback Machine
- Papuda bermeya (fema) en www.naturalicante.com (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- Ficha de la especie (PDF), por Javier Blasco-Zumeta