Sicalis flaveola

Sicalis flaveola;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Thraupidae
Xéneru:	Sicalis
Especie:	S. flaveola; (Linnaeus, 1766)
Distribución
Subespecies
	Sicalis flaveola valida; Sicalis flaveola pelzelni; Sicalis flaveola koenigi; Sicalis flaveola flaveola; Sicalis flaveola brasiliensis;
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

'''Sicalis flaveola ye una especie d'ave paseriforme de la familia Emberizidae que vive en Suramérica. Ye común tantu n'árees abiertes como nos sotobosques de tierres baxes fuera del Amazones.

Descripción

El machu ye mariellu, más olivaceu n'ales, envés y cola, y con matices anaranxaos en frente y cara. Esta postrera carauterística estremar fácilmente d'otros xilgueros del xéneru Sicalis. La fema ye de color parduzu más claru nel banduyu, con estríes escures en pechu y envés, anque en dellos llugares como en Cali Colombia suel ser tamién mariella y solo estrémase del machu por un tonu más pálidu.

Distribúyense llargamente n'Arxentina, Uruguái, Colombia, Venezuela, Ecuador, Perú, Bolivia, Brasil y Paraguái^[2]

Hábitats

Praderíes arbolaes, montes, parques, árees urbanes y suburbanes.^[3]

Comportamientu

Ye de costumes terrícoles, ye común velos en grupos d'unu o dos machos y delles femes, alimentándose nel suelu. La so dieta consiste fundamentalmente en granes de gramínees, y en menor midida inseutos.^[4]

Añera en cuévanos y dacuando usa niales abandonaos pol forneru (Furnarius rufus).^[5] Tien un repetitivu reclamu, que combináu col so apariencia haber fechu una especie bien cotizada como ave de xaula.

Cuando tán asustaos peguen les sos plumes y espurren el cuerpu y acompañar con soníos alarmantes, xeneralmente reaccionen asina ante un conflictu con un machu más fuerte qu'ellos, o una amenaza como un gatu o una ave rapaz.

Los sos güevos son pequeños como almendres de color blancu puru y de pulgu delgáu pero resistente. Alimenten a les sos críes de picu a picu como faen la mayoría d'aves, les crias escuerren a los sos padres con un continuu chirrido que nun pasa desapercibíu pola so intensidá. La fema constrúi'l nial sola y el machu namái lu repara coles mesmes que lu canta p'animala y van y vienen hasta que'l so nial esta totalmente llistu, si nun ye que yá tomaron otru abandonáu. Si tomen muncho enfotu ponen los sos güevos na to güerta nun tiestu, anque estos güevos nun suelen tar fecundaos. Los güevos fecundaos poner xeneralmente nos sos niales nos árboles.

Ver tamién

Xilgueru arxentín (Sicalis flaveola pelzelni)

Referencies

↑ BirdLife International (2012). «Sicalis flaveola» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2012.1. Consultáu'l 30 de xineru de 2013.
↑ «Sicalis flaveola en silvestrismcolombia». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-11.
↑ Hábitat y comportamientu en criaderoflorida
↑ PAMPA/362/El%20Xilgueru.htm#Carauterístiques Xenerales xilgueru en oni.escueles (seición carauterístiques xenerales)
↑ Xilgueru en criaderu florida

Enllaces esternos

[1] BirdLife International (2012). «Sicalis flaveola» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2012.1. Consultáu'l 30 de xineru de 2013.

[2] «Sicalis flaveola en silvestrismcolombia». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-11.

[3] Hábitat y comportamientu en criaderoflorida

[4] PAMPA/362/El%20Xilgueru.htm#Carauterístiques Xenerales xilgueru en oni.escueles (seición carauterístiques xenerales)

[5] Xilgueru en criaderu florida

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]