Scheat
Coordenaes: 
23h 3m 46.457s, 28° 4′ 58.034″
Scheat (β Pegasi / β Peg / 53 Pegasi)[10] ye la segunda estrella más brillosa de la constelación de Pegasu —dempués d'Enif (ε Pegasi)— y una de les que forma'l asterismu del Cuadrante de Pegasu. El so nome provién de la pallabra árabe as-saq, que significa «la pierna» o «la espinía». Alcuéntrase a 200 años lluz del Sistema Solar.
Scheat ye una xigante colorada —catalogada tamién como xigante lluminosa— de tipu espectral M2.5. El so diámetru ye 95 vegaes más grande que'l diámetru solar; asitiada nel centru del Sistema Solar, englobaría a Mercuriu nel so interior, estendiéndose hasta'l 70% del tamañu de la órbita de Venus. Ye una estrella bien fría, con una temperatura superficial de 3700 K, un 65% de la que tien el Sol. La so lluminosidá ye 340 vegaes mayor que la lluminosidá solar considerando namái la lluz visible; pero teniendo en cuenta que Scheat emite una gran cantidá de radiación nel infrarroxu, la so lluminosidá bolométrica, esto ye, en toles llonxitúes d'onda, algama los 1500 soles.[11]
Ye una estrella variable clasificada como variable irregular, que'l so rellumu bazcuya ente magnitú aparente +2,31 a +2,74.[12] Un fuerte vientu estelar que sopla dende la so superficie crea un fina envoltura de gas alredor de la estrella, na cual detectóse vapor d'agua.[11]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Catálogo de Estrellas Dobles Washington.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Afirmao en: SIMBAD.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2): páxs. 653–664. doi:.
- ↑ Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
- ↑ Caroline Soubiran (marzu 2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (1): páxs. 91–101. doi:.
- ↑ David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1): páxs. 209–231. doi:.
- ↑ Dimitri Pourbaix (18 febreru 2009). «Spectroscopic binaries among Hipparcos M giants'. I. Data, orbits, and intrinsic variations» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2): páxs. 627–640. doi:.
- ↑ V. Smith (1985). «The chemical composition of red giants. I. Dredge-up in the M and MS stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal: páxs. 326–338. doi:.
- ↑ «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series: páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:.
- ↑ Beta Pegasi - Pulsating variable Star (SIMBAD)
- ↑ 11,0 11,1 Scheat (Stars, Jim Kaler)
- ↑ Beta Pegasi (General Catalogue of Variable Stars)
Coordenaes: 23h 3m 46.457s, 28° 4′ 58.034″
Datos: Q14258