Lluminosidá
En Física de partícules defínese la lluminosidá instantáneo como'l númberu de partícules por unidá de superficie y por unidá de tiempu nuna faza. Mídese n'unidaes inverses de seición eficaz por unidá de tiempu. Al integrar esta cantidá mientres un periodu llógrase la lluminosidá integrada, que mídese n'unidaes inverses de seición eficaz (como por exemplu el pb-1). Cuanto mayor ye esta cantidá mayor ye la probabilidá de que se produzan socesos interesantes nun esperimentu d'altes enerxíes. Dau un procesu que la so seición eficaz, σ, conocemos, pa una lluminosidá integrada, L, dada, podemos envalorar el númberu de vegaes que se va a producir esi socesu a cencielles multiplicando dambes cantidaes:
- Númberu de sucesos = L × σ
Lluminosidá estelar
[editar | editar la fonte]N'astronomía, la lluminosidá ye la potencia (cantidá d'enerxía por unidá de tiempu) emitida en toes direiciones por un cuerpu celeste. Ta direutamente rellacionada cola magnitú absoluta del astru. Esti valor nun ye constante si se consideren periodos mui llargos, una y bones la estrella va camudando la so lluminosidá según l'estáu en que s'atope, pero caltiénse constante en periodos avezaos pal humanu. Magar que puede llevar a tracamundiu, n'astronomía la lluminosidá ye un conceutu distintu al de rellumu; el rellumu depende fundamentalmente de la distancia a la qu'atopamos d'un determináu oxetu, ente que la lluminosidá ye una propiedá física.
Lluminosidá del Sol
[editar | editar la fonte]La lluminosidá del Sol, L☉ o LSol ye la unidá clásica usada n'astronomía pa comparar la lluminosidá d'otros astros. El so valor averáu ye de:
- .
Esta ye una cantidá constante, y que nun depende de nenguna distancia de midida.
Podemos calcular un aproximamientu de la constante con pocos datos. La densidá de Potencia que la Tierra recibe del Sol ye aproximao:
- .
Una esfera de radio R igual a 1 UA tien una superficie de
- .
- .
Si suponemos que la densidá de potencia qu'emite'l Sol caltiénse constante en toles direiciones, podemos calcular la potencia total emitida como:
- .
- .
- .
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Rellumu superficial, lluminosidá superficial o rellumu aparente, conceutu astronómicu.
- Llende d'Eddington, tamién denomada lluminosidá d'Eddington, la máxima lluminosidá que pue pasar al traviés d'una capa de gas n'equilibriu hidrostáticu.
- Lluminosidá (color), tamién denomada claridá, una propiedá de los colores.
- Lluminosidá llunar.
Referencies
[editar | editar la fonte]- I.-J. Sackmann, A. I. Boothroyd (2003). «Our Sun. V. A Bright Young Sun Consistent with Helioseismology and Warm Temperatures on Ancient Earth and Mars». The Astrophysical Journal 583 (2): páxs. 1024-1039. http://adsabs.harvard.edu/abs/2003ApJ...583.1024S.