San Nicolás del Puerto

San Nicolás del Puerto
Alministración
País	España
Autonomía	Andalucía
Provincia	provincia de Sevilla
Tipu d'entidá	conceyu d'España
Alcalde de San Nicolás del Puerto (es)	Francisco Rodríguez Galán
Nome oficial	San Nicolás del Puerto (es)
Códigu postal	41...
Xeografía
Coordenaes	37°59′37″N 5°39′11″W / 37.993611111111°N 5.6530555555556°O
	San Nicolás del Puerto San Nicolás del Puerto (España)
Superficie	45 km²
Altitú	590 m
Llenda con	Alanís, Constantina y Cazalla de la Sierra
Demografía
Población	608 hab. (2023); - 309 homes (2019); - 287 muyeres (2019)
Porcentaxe	0.03% de provincia de Sevilla; 0% de Andalucía; 0% de España
Densidá	13,51 hab/km²
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00
	sannicolasdelpuerto.es…

San Nicolás del Puerto ye un conceyu español de la provincia de Sevilla, Andalucía. Ta asitiáu a 93 quilómetros al nordeste de Sevilla capital, a 583 metros sobre'l nivel del mar. Tien una estensión de 45 km² y en 2016 cuntaba con un total de 590 habitantes.^[2]

Historia[editar | editar la fonte]

Los primeros asentamientos humanos nestes tierres remontar a los alloñaos tiempos de los celtes, que s'establecen nun llugar denomináu Iporci. Los romanos tamién dexen el so calquier, esistiendo numberosos restos qu'asina lo atestigüen, el más importante de los cualos ye la ponte de piedra sobre'l ríu Galindón, reformáu na Edá Media. Según dellos autores, los romanos fundan sobre'l mesmu asentamientu anterior la ciudá de Fortuumade o Fortunales, enclavada en terrenes d'altu valor estratéxicu. Otros espertos defenden la esistencia nesti llugar de la ciudá de Hiporcia, travesada pola calzada romana qu'enllazaba Hispalis con Augusta Emerita. Tres l'escuru pasu de los visigodos, los árabes son los artífices del progresu local gracies a la esplotación de les sos mines de plata. Tamién constrúin una gran fortaleza, que los sos restos (una de les sos torres) entá permanecen de pies. La zona pasa a poder cristianu nel sieglu XIII.

En 1594 formaba parte del reinu de Sevilla na Sierra Norte de Sevilla y cuntaba con 97 vecinos.^[3]

Ye importante destacar Fray Diego de San Nicolás, santu pa la Ilesia Católica, más conocíu como San Diego de Alcalá. Vistió l'hábitu franciscanu, como hermanu legu na Orde de los Flaires Menores de la Observancia. Foi misioneru en Canaries onde llegó a ocupar el puestu de guardián del conventu. Foi canonizáu pol papa Sixto V en 1588 na única canonización realizada pola Ilesia Católica mientres el sieglu XVI, yá a finales del mesmu. Ye consideráu patronu de los Hermanos legos franciscanos (non clérigos) por ser el primer hermanu legu canonizáu na Orde. La so celebración tien llugar el 13 de payares.

Economía[editar | editar la fonte]

Anguaño la so economía basar nel turismu y na ganadería ovina, porcina y caprina.

Patrimoniu[editar | editar la fonte]

Del so patrimoniu histórico y arquitectónico, destaquen la Ilesia de San Sebastián, que s'atopa na Plaza d'España y trátase d'un senciellu pero bellu edificiu mudéxar, en que'l so interior sobresal, ente otres coses, la pila onde foi bautizáu'l que depués foi San Diego de Alcalá; y la Ermita de San Diego, asitiada na Ruta de la Devesa, a un par de quilómetros del nucleu urbanu, y que tamién ye d'estilu mudéxar.

Tamién formen parte del so patrimoniu'l Ponte sobre'l ríu Galindón, d'orixe romanu anque modificáu na dómina medieval; los restos d'una torre musulmana conocida como El Torrexón; y un Cruceru de piedra del sieglu XVI que s'atopa a la entrada del pueblu.