Osborne Reynolds

Osborne Reynolds
secretario (es) 1874 - 1884 presidente 1888 - 1890
Vida
Nacimientu	Belfast, 23 d'agostu de 1842
Nacionalidá	Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda
Muerte	Somerset, 21 de febreru de 1912 (69 años)
Causa de la muerte	gripe
Estudios
Estudios	Queens' College, Cambridge (es)
Llingües falaes	inglés
Oficiu	físicu, inxenieru civil, inxenieru
Emplegadores	Universidá de Manchester Universidá Victoria de Manchester
Premios	ver miembru de la Royal Society Medaya Real  (1888) Bakerian Lecture  (1897) Dalton Medal  (1903)
Miembru de	Royal Society Sociedad Filosófica y Literaria de Manchester (es)

Osborne Reynolds.

Osborne Reynolds (23 d'agostu de 1842, Belfast – 21 de febreru de 1912, Somerset), foi un inxenieru y físicu irlandés que realizó importantes contribuciones nos campos de la hidrodinámica y la dinámica de fluyíos, siendo la más notable la introducción del Númberu de Reynolds en 1883.

Estudió matemátiques na Universidá de Cambridge, onde se graduó en 1867. Al añu siguiente foi nomáu profesor d'inxeniería del Owens College en Mánchester que, darréu, convertir na Victoria University of Manchester, siendo titular de la Cátedra d'Inxeniería cuando, per aquellos años tan solo había dos d'estes cátedres en toa Inglaterra.

Reynolds consideraba que tolos estudiantes d'inxeniería teníen de tener un conxuntu de conocencies comunes basaos nes matemátiques, la física y particularmente los principios fundamentales de la Mecánica Clásica. A pesar de la so gran dedicación ya interés pola educación, nun yera un bon profesor pos escarecía de dotes didáctiques y pedagóxiques. Les sos asignatures yeren difíciles de siguir, camudando de tema ensin nenguna conexón nin transición. Reynolds abandonaría'l so cargu en 1905.

En 1877 foi escoyíu miembru de la Royal Society y, en 1888, recibió la Royal Medal.

Reynolds estudió les condiciones nes que la circulación d'un fluyíu nel interior d'una tubería pasaba del réxime llaminar al réxime aturbolináu. Frutu d'estos estudios vería la lluz el llamáu Númberu de Reynolds, por semeyanza ente les fuercies d'inercia y les fuercies mafoses. El Númberu de Reynolds apaez per primer vegada en 1883 nel so artículu tituláu An Esperimental Investigation of the Circumstances Which Determine Whether the Motion of Water in Parallel Channels Shall Be Direct or Sinuous and of the Law of Resistance in Parallel Channels.

Reynolds tamién propunxo les qu'anguaño se conocen como les Reynolds-averaged Navier-Stokes equations pa fluxos aturbolinaos, nes que determinaes variables, como la velocidá, esprésense como la suma del so valor mediu y de les componentes fluctuantes.

La construcción naval tamién-y debe enforma a los trabayos de Reynolds, que defendía la construcción de nuevos modelos de barcos a escala amenorgada. Con ellos podíense consiguir pervalibles datos predictivos avera del comportamientu final del barcu a tamañu real. Esti procesu depende estrechamente de l'aplicación de los principios de Reynolds sobre turbulencias, xuntu colos cálculos de resfregón y la correuta aplicación de les teoríes de William Froude alrodiu de les ondes d'enerxía gravitacional y el so espardimientu.

Nota: Un cráter de Marte lleva'l so nome nel so honor.

Ver tamién

• Númberu de Reynolds
• Lema de Reynolds
• Teorema del tresporte de Reynolds

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Osborne Reynolds .

• Datos: Q323267
• Multimedia: Osborne Reynolds