Nadia Boulanger

De Wikipedia
Nadia Boulanger
Vida
Nacimientu IX Distritu de París[1]16 de setiembre de 1887[2]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte IX Distritu de París[3]22 d'ochobre de 1979[2] (92 años)
Sepultura Cementerio de Montmartre (es) Traducir
Familia
Padre Ernest Boulanger
Hermanos/es Lili Boulanger
Estudios
Estudios Conservatoriu de París
Llingües falaes francés[4]
Alumna de Gabriel Fauré
Louis Vierne
André Gedalge
Paul Vidal
Charles-Marie Widor
Profesora de Jean Françaix
Rob Levin
Hermann Haller
George Gershwin
Pierre Mercure
George Antheil
Daniel Barenboim
John Eliot Gardiner
Astor Piazzolla
Philip Glass
Aaron Copland
Quincy Jones
Burt Bacharach
Joseph Horovitz
Lili Boulanger
Grażyna Bacewicz (es) Traducir
Zygmunt Krauze
Zygmunt Mycielski
İdil Biret
Vítězslava Kaprálová
Gian Carlo Menotti (es) Traducir
Peggy Glanville-Hicks
Hugh Wiley Hitchcock (es) Traducir
Ginette Neveu
Jacques Ibert
Henryk Szeryng
Michel Legrand
Elliott Carter
Wojciech Kilar
Dinu Lipatti
Ross Lee Finney
Andrew Imbrie
Armand Marquiset
Serge Tcherepnin (es) Traducir
William Sloane Coffin (es) Traducir
Julio Estrada
José Antônio Rezende de Almeida Prado (es) Traducir
Donald Byrd
Adolphus Hailstork
Akio Yashiro
Dalton Baldwin
Per Nørgård
Narciso Yepes
Joanna Bruzdowicz
Maria Curcio
Diane Bish
Erzsébet Szőnyi
Noor Inayat Khan
Ígor Markévich (es) Traducir
Vladimir Cosma
Lennox Berkeley (es) Traducir
Marta Ptaszynska
Thea Musgrave
Marion Bauer
Pierre Henry
Virgil Thomson
Noah Creshevsky
Arthur Berger
Harold Shapero
Kenneth Gilbert
Ralph Kirkpatrick
Antoni Wit
Krzysztof Meyer
Soulima Stravinsky
Irving Fine
Walter Piston
Elie Siegmeister
István Anhalt
Vilayat Inayat Khan
Geirr Tveitt
Laurence Rosenthal
Nicolas Zourabichvili
Egberto Gismonti
John Chowning
Bernard Rogers
Beveridge Webster
Henry-Louis de La Grange
Marc Blitzstein
David Diamond
Douglas Moore
Leslie Bassett
Roy Harris (es) Traducir
Miguel Ángel Estrella
Clifford Curzon
Stanisław Skrowaczewski
Ingolf Dahl
Errol Morris
Normand Lockwood
Cláudio Santoro (es) Traducir
Don Paterson
Donald Erb
Ruth Anderson
Nicholas Maw
Edward Salim Michael (es) Traducir
Marius Constant
Manuel Rosenthal
Stavros Xarchakos (es) Traducir
Gerardo Guevara
George Walker
Alexei Haieff
Francis Dhomont
Francisco Zumaqué
Gabriel Cusson
Gail Kubik
Hermann Haller
John Beckwith
Isabelle Delorme
Roger Matton
Karel Husa
Marcelle de Manziarly (es) Traducir
Maurice Journeau
Robert Russell Bennett
Paul Chihara
Émile Naoumoff (es) Traducir
Raymond Loucheur
Robert Nathaniel Dett
Robert Moevs
Scott Fields
Stanley Bate
Robert Xavier Rodriguez (es) Traducir
Thomas Pasatieri
Yvar Mikhashoff
Easley Blackwood, Jr. (es) Traducir
Allen Shawn
Julia Perry (es) Traducir
Oleg Caetani
Charles Strouse
Gerre Hancock
Jay Gottlieb
Jean Coulthard
Joe Raposo
John Kirkpatrick
Michel Ciry
Noël Lee
Olivier Bernard
Pierre Mollet
Raffaele D’Alessandro (es) Traducir
Richard Stoker
Arthur Frackenpohl
Ronald Zollman
Daniel Pinkham
Albert Alan Owen
Anthony Lewis (es) Traducir
Bob Telson
Boyd McDonald
James Yannatos
Carol Rosenberger
Cecil Effinger
Cecilia Clare Bocard
Christopher Yavelow
David Conte
David Ohanian
David Tunley
David Ward-Steinman
Denoe Leedy
Donald Grantham
Donald Harris
Douglas Allanbrook
Elinor Remick Warren
George Balch Wilson
Gilbert Levine
Grant Johannesen
Francis Chagrin
Hidayat Inayat Khan
Howard Swanson
Manuel Castillo
Mary Howe
James Wood
Jeremy Menuhin
Jerry Kirkbride
Joel Cohen
John Donald Robb
John Woods Duke (es) Traducir
Joseph Willard Roosevelt
Joyce Mekeel
Judith Malafronte
Leo Kraft
Liam Devlin (en) Traducir
Louise Talma
Mark Brunswick
Mary Berry
Maurine Stuart
Michel Perrault
Nell Tangeman
Peter Brewis
Peter Hill
Peter Paul Koprowski
Philip Lasser
Priaulx Rainier
Richard Johnston
Richard Westenburg
Rico Saccani
Robert Cogan
Robert Kapilow
Robert Shafer
Robert Sherlaw Johnson
Rolv Yttrehus
Russell Woollen
Susan Hurley
Sylvia Marlowe
Tan Crone
Walter Buczynski
William Caplin
Yona Ettlinger
Fouzieh Majd
Narcís Bonet (es) Traducir
Lester Trimble (es) Traducir
John La Montaine
Harrison Kerr
Willard Rhodes
John Lambert
Vanraj Bhatia
James Stevens
Martin Amlin
Marcelle Soulage
Avi Schönfeld
Dina Koston
Pascual Aldave Rodríguez
Anne-Marie Ørbeck
Carin Malmlöf-Forssling
Anna Maria Klechniowska
Mildred Couper
Geneviève Thibault de Chambure (es) Traducir
Jeanne Landry
Rosa García Ascot
Manuel Ponce
Jacques Beers
Leonard Bernstein
Elzéar Fortier
Claude Lavoie
Albert K. Webster
Alexandros Myrat
Oficiu pianista, organista, direutora d'orquesta, compositora, musicóloga, pedagoga, profesora de música, teórica de la músicaprofesora universitaria
Emplegadores Conservatoriu de París
Fontainebleau Schools (en) Traducir  (26 xunu 1921 –  1979)
Premios
Miembru de Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
Union of Polish Composers (en) Traducir
Movimientu música clásica
Xéneru artísticu música clásica
Instrumentu musical órganu
Discográfica Decca Records
EMI
IMDb nm2558925
Cambiar los datos en Wikidata
Nadia Boulanger con Lili Boulanger, 1913.
Nadia Boulanger con Ígor Stravinski.
1925.

Nadia Boulanger (16 de setiembre de 1887IX Distritu de París – 22 d'ochobre de 1979IX Distritu de París), foi una compositora, pianista, organista, direutora d'orquesta, intelectual y profesora francesa que formó y enseñó a munchos de los grandes compositores del sieglu XX. Según el compositor Ned Rorem «foi la pedagoga musical más importante qu'enxamás esistió».[5]

Biografía[editar | editar la fonte]

Fía del compositor Ernest Boulanger y la so esposa Raissa (1856-1935), y nieta de la cantante Julie Boulanger, Nadia nació en París el 16 de setiembre de 1887 nel senu d'una familia con una llarga tradición musical: la so güela Marie-Julie Hallinger estudio violonchelu nel Conservatoriu Real onde conoció a Fréderic Boulanger qu'estudiaba'l mesmu preséu. Ernest Boulanger, el so fíu entró a los dieciséis años al Conservatoriu estudiando pianu y composición. Siendo bien nuevu, Nadia ganó'l Gran Premiu de Roma, la máxima distinción que podía recibir un músicu. Tanto Nadia como la so hermana Lili crecieron so la severa mirada materna.[6] Según Leonie Rosenstiel, el calter eslavu de Raissa Myschetsky imprimió-y un fuerte carís a la educación de les sos fíes. Entró ceo al Conservatoriu y prontó demostró talentu como pianista y organista. Ganó dellos concursos de solféu, órganu, acompañamientu al pianu y fuga. Estudiu con Gabriel Fauré y Charles-Marie Widor. De primeres dio clases de pianu elemental y acompañamientu al pianu. Depués d'harmonía, contrapuntu, fuga y órganu. Pero nunca llegó a dictar el cursu de composición nel Conservatoriu de París.[7]

En 1918 dexó de componer tres la prematura muerte de la so hermana Lili, tamién compositora de talentu.

Como direutora d'orquesta, foi una de les primeres en recuperar les obres de Monteverdi (na década de 1930), y foi la primer muyer que dirixó un conciertu pa la Royal Philharmonic Society de Londres (1937), la Orquesta Sinfónica de Boston (1938) y la Orquesta Filarmónica de Nueva York (1939).

En 1921 Nadia apuerta a profesora nel «American Conservatory of Music» en Fontainebleau y dende 1950 como direutora del conservatoriu. Fixo xires per Estaos Xuníos, Inglaterra y Europa. Boulanger enseñó en Juilliard School, Yehudi Menuhin School, Longy School, Royal College of Music, Royal Academy of Music, y mientres siete décades nel so apartamentu, onde cada miércoles axuntaben alumnos ya intelectuales.

Hasta la so muerte a los 92 años llamar "Mademoiselle", morrió soltera, yera devota católica prauticante y calcúlase que tuvo más de 1200 alumnos.

Los sos herederos fueron la so antigua estudiante Cécile Armagnac y el so asistente personal, la compositora y profesora Annette Dieudonné,[8] que donó parte de les sos posesiones.[9] El so apartamentu parisín en 36 rue Ballu (güei 1 Place Lili Boulanger) foi donáu a l'Academia de Belles Artes.

Honores[editar | editar la fonte]

  • 1934: Orde del Polonia Restituyida (República de Polonia)
  • 1962: Premiu Henry Howland Memorial (Estaos Xuníos d'América)
  • 1975: Medaya d'Oru de l'Academia de Belles Artes Institut de France (República Francesa)
  • Orde de San Carlos (Principáu de Mónaco)
  • Orde de la Corona (Reinu de Bélxica)

Composiciones[editar | editar la fonte]

  • Allons voir sur le lac d'argent (A. Montés), 1905
  • Ecoutez la chanson bien douce (Verlaine), 1905
  • -yos sirènes (Grandmougin), 1905
  • À l'aube (Montés), chorus, orchestra, 1906
  • À l'hirondelle (Sully Prudhomme), 1908
  • La sirène (Y. Adenis/Desveaux), 1908
  • Dnégouchka (G. Delaquys), 1909
  • 30 cantares pa voz y pianu
Extase (Hugo), 1901
Désepérance (Verlaine), 1902
Cantique de soeur Béatrice (Maeterlinck), 1909
Une douceur splendide et sombre (A. Samain), 1909
Larme solitaire (Heine), 1909
Une aube affaiblie (Verlaine), 1909
Prière (Bataille), 1909
Soir d'hiver (N. Boulanger), 1915
Au bord de la nuit, Chanson, -y couteau, Doute, L'échange (Mauclair), 1922
J'ai frappé (R. de Marquein), 1922
Pieces de cámara *

3 pièces, organ, 1911, arr. cello, pianu * 3 pièces, pianu, 1914

  • Pièce sur des airs populaires flamands, organ, 1917
  • Vers la vie nouvelle, pianu, 1917
Pieces orquestales
  • Allegro, 1905
  • Fantaisie variée, 1912
con Raoul Puxo *

-yos heures claires (Verhaeren),1909

Discografía[editar | editar la fonte]

En 2001 apaeció en Francia una reedición en CD, probablemente non oficial, d'un discu conteniendo'l Réquiem de Gabriel Fauré, y de madrigales de Monteverdi empobinaos por Nadia Boulanger. Nun hai identificación precisa de la fecha, nin del coru nin de la orquesta, nin tampoco númberu de serie. Esta grabación déxanos envalorar la calidá del trabayu de Nadia Boulanger.

  • En Fauré, magar que la solista interpreta'l númberu cuatro (Pie Jesu) del Requiem con muncho portamento y con un vibrato esaxeráu, el coru, sicasí, apaez equilibráu y bien preparáu, magar una cuerda de tenores daqué exigua. La calidá de les voces ye correuta y los matices marcaos na partitura tán rigorosamente respetaos. Les cuerdes del coru son estenes y en tou momentu ye posible siguir cada cuerda ensin dificultá. El soníu ye natural, a la llende de voces abiertes, ensin portamento y ensin más vibrato que'l vibrato natural de cada voz.
  • En Monteverdi, magar la probe calidá de tomar de soníu orixinal, apreciar nel coru les mesmes cualidaes; el fraseo ye estenu y l'interpretación tien muncha gracia y delicadeza.

Rexistros[editar | editar la fonte]

  • Tribute to Nadia Boulanger, Cascavelle VEL 3081 (2004)
  • BBC Legends: Nadia Boulanger, BBCL 40262 (1999)
  • Women of Note. Koch International Classics B000001SKH (1997)
  • Chamber Music by French Female Composers. Classic Talent B000002K49 (2000)
  • -y Baroque Avant -y Baroque. EMI Classics France B000CS43RG (2006)

Discípulos[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Monsaingeon, Bruno (1985). Mademoiselle: Conversations with Nadia Boulanger. Carcanet Press. ISBN 0-85635-603-4.
  • Rosenstiel, Léonie (1982). Nadia Boulanger: A Life in Music. W.W. Norton & Co.. ISBN 0-393-01495-9.
  • Fischerman, Diego; Gilbert, Abel (2009). Piazzolla el mal entendíu. Editorial Edhasa. ISBN 978-987-628-063-1.
  • Alan Kendall, The Tender Tyrant: Nadia Boulanger, A Life Devoted to Music, Lyceum Books, 1977
  • Stanley Sadie, The New Grove Dictionary of Music and Musicians, Macmillan, 1980
  • Jerome Spycket, Nadia Boulanger, Pendragon Press, 1992
  • Caroline Potter: Nadia And Lili Boulanger. Ashgate Publishing Limited (2006). ISBN 978-0-7546-0472-3

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Afirmao en: archives de Paris.
  2. 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 26 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. Afirmao en: Archivio Storico Ricordi. Data de consulta: 3 avientu 2020. Identificador del Archivio Storico Ricordi: 9557.
  4. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  5. «Nadia Boulanger, That Woman Down the Hall». Consultáu'l 2 de payares de 2016.
  6. Fischerman y Gilbert, 2009, p. 111.
  7. Fischerman y Gilbert, 2009, p. 112.
  8. «glbtq >> arts >> Boulanger, Nadia» (12 de xunetu de 2014). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xunetu de 2014. Consultáu'l 2 de payares de 2016.
  9. Brooks, Jeanice (1 de xineru de 1995). «The Fonds Boulanger at the Bibliotheque Nationale». Notes 51 (4):  páxs. 1227–1237. doi:10.2307/899097. http://www.jstor.org/stable/899097. Consultáu'l 2 de payares de 2016. 

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]