Johann Friedrich Gmelin

Johann Friedrich Gmelin
profesor	;
profesor
Vida
Nacimientu	Tübingen, 8 d'agostu de 1748
Nacionalidá	Alemaña
Muerte	Göttingen, 1 de payares de 1804 (56 años)
Sepultura	Albanifriedhof (en)
Familia
Padre	Philipp Friedrich Gmelin
Fíos/es	Leopold Gmelin
Hermanos/es	Christian Gottlieb Gmelin
Estudios
Estudios	Universidá de Tübingen
Direutor de tesis	Philipp Friedrich Gmelin; Ferdinand Christoph Oetinger
Direutor de tesis de	Friedrich Stromeyer; Georg Friedrich Hildebrandt; Vasily Severgin
Llingües falaes	llatín; alemán
Alumnu de	Johann Georg Gmelin; Philipp Friedrich Gmelin; Ferdinand Christoph Oetinger
Profesor de	Wilhelm August Lampadius (es) ; Vasily Severgin; Friedrich Stromeyer; Georg Friedrich Hildebrandt
Oficiu	botánicu, pteridólogu, briólogu, químicu, zoólogu, ornitólogu, biólogu, profesor universitariu, médicu, entomólogu, micólogu, mineraloxista
Llugares de trabayu	Tübingen
Emplegadores	Universidá de Tübingen ; Universidá de Göttingen
Miembru de	Academia Alemana de les Ciencies Naturales Leopoldina ; Academia de Ciencies de Rusia
Abreviatura en botánica	J.F.Gmel. (IPNI)
Abreviatura en zooloxía	Gmelin

Johann Friedrich Gmelin (8 d'agostu de 1748, Tübingen – 1 de payares de 1804, Göttingen), foi un naturalista y químicu alemán.

Biografía

Dempués de llograr el so diploma de medicina a los 21 años, entama un viaxe a Países Baxos, Reinu Xuníu y Austria.

Gmelin llogra una plaza de profesor de medicina en Turinxa en 1772, al añu siguiente obtine la cátedra de filosofía y medicina en Göttingen y, en 1775, les cátedres de química, botánica y mineraloxía.

Puramente dichu, Gmelin nun foi un zoólogu. Publicó sobremanera trabayos de química anque supervisó ente 1788 y 1793 la 13ava edición del Systema naturae de Carlos Linneo qu'arriqueció con numberosos cambeos y agregos. Ye por ello que nel sistema binominal de clasificación de los seres vivos el so nome apaez en delles ocasiones.

Johann Friedrich Gmelin ye'l padre del químicu Leopold Gmelin y sobrín de Johann Georg Gmelin (1709-1755), esplorador, químicu y botánicu.

Johann Friedrich Gmelin ta soterráu nel campusantu de Alban (Cheltenham Park), en Gotinga.

Actividaes

Como tolos médicos de la so dómina, foi un apasionáu de tolos problemes que teníen rellación coles ciencies naturales.
Grande ye la so obra que toma les más diverses disciplines: Química, Farmacoloxía, Medicina, Botánica, Zooloxía, Mineraloxía.

Honores

Epónimos

Ente noventa especies y variedaes lleven el so nome nel so honor, como:

(Apiaceae) Angelica gmelinii (DC.) Pimenov
(Asteraceae) Endocellion gmelinii (Turcz. ex DC.) Panigrahi
(Asteraceae) Klasea gmelinii (Tausch) Holub
(Asteraceae) Artemisia gmelinii Webb ex Stechm.
(Boraginaceae) Batschia gmelinii Michx.
(Brassicaceae) Alyssum gmelinii Jord. & Fourr.
(Euphorbiaceae) Galarhoeus gmelinii (Steud.) Prokh.
(Poaceae) Agropyron gmelinii (Trin. ex Schrad.) P.Candargy
(Scrophulariaceae) Calceolaria gmelinii Phil.

Obres

Allgemeine Geschichte der Gifte, 2 vols, 1776/77
Allgemeine Geschichte der Pflanzengifte, 1777. Ein Nachdruck der 2. Auflage von 1803 wurde verlegt bei Dr. Martin Sändig oHG, Walluf bei Wiesbaden 1974, ISBN 3-500-26320-8
Allgemeine Geschichte der mineralischen Gifte, 1777
Des Ritters Carl von Linné vollständiges Natursystem des Mineralreichs, nach der zwölften Lateinischen Ausgabe. In einer freyen und vermehrten Übersetzung von J. F. Gmelin. 4 Teile, Gabriel Nicolaus Ralle, Nürnberg 1777–1779, Online
Einleitung in die Chemie, 1780
Beyträge zur Geschichte des teutschen Bergbaus, 1783
Ueber die neuere Entdeckungen in der Lehre von der Luft, und deren Anwendung auf Arzneikunst, 1784
Grundsätze der technischen Chemie, 1786
Abhandlung von der Wurmtrocknis, 1787
"Caroli a Linné, Systema Naturae per Regna Tria Naturae, Secundum Classes, Ordines, Genera, Species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Editio Decima Tertia, Aucta, Reformata" Georg. Emanuel. Beer, Lipsiae (1788-1793); in seconda edizione: J.B. Delamollière, Lugduni
- Tomo 1: Regnum Animale:
  - Parte 1: Mammalia. pp. [x.] 1–232, 1788, Online.
  - Parte 2: Aves. páxs. 233–1032. [1789], Online
  - Parte 3: Amphibia und Pisces. páxs. 1033–1516, [1789], Online
  - Parte 4: Insecta. páxs. 1517–2224, [1790], Online
  - Parte 5: Insecta. páxs. 2225–3020, [1790], Online
  - Parte 6: Viérbenes. páxs. 3021–3910, [1791], Online
  - Parte 7: Index. páxs. 3911–4120. [1792], Online
- Tomu 2: Regnum Vegetabile:
  - Parte 1: Regnum Vegetabile. páxs. 1–884, 1791, Online
  - Parte 2: Regnum Vegetabile. páxs. 885–1661, [1792], Online
- Tomu 3: Regnum Lapideum. páxs. 1–476, 3 Tafeln, 1793, Online
Grundriß der Mineralogie, 1790
Grundriß der Pharmazie, 1792
Geschichte der Chemie, 1799
Allgemeine Geschichte der thierischen und mineralischen Gifte, 1806

Bibliografía

A. R. Kabat, R. E. Petit "The two printings of J. F. Gmelin's Systema Naturae, 13ª ed. 1788-1796". The Nautilus 102(4): 164-166. 1988
Roland Hoffmann "Gmelin 1791 – Schon mal gehört? Wer war das eigentlich?" Club Conchylia Inf. Jahr 33(1-3) 2001
F. Didot Frères "Nouvelle Biographie Générale" París. 1862

Abreviatura

L'abreviatura J.F.Gmel. emplégase pa indicar a Johann Friedrich Gmelin como autoridá na descripción y clasificación científica de los vexetales. (consulta la llista de tolos xéneros y especies descritos por esti autor nel IPNI).

Abreviatura (zooloxía)

L'abreviatura Gmelin emplégase pa indicar a Johann Friedrich Gmelin como autoridá na descripción y taxonomía en zooloxía.

Referencies

«Johann Friedrich Gmelin», Índiz Internacional de Nomes de les Plantes (IPNI), Real Xardín Botánicu de Kew, Herbariu de la Universidá de Harvard y Herbariu nacional Australianu (eds.), http://www.ipni.org/ipni/authorsearch?id=3203-1&query_type=by_id&output_format=object_view .

Ver tamién

Llista de naturalistes y epónimos

Referencies

↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ ^2,0 ^2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Johann Friedrich Gmelin.
Bibliografía relacionada con Johann Friedrich Gmelin nel catálogu de la Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[205eabda4a2cf7d4f8ede558f514fc289fb74afd-1] Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[abc9457dcf728dd069b8ed5b2e1a86035cf2b679-2] 2,0 ^2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[503c8b8879ebe3e0e1614b921627708c0b8228ca-3] Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[461a1dd1af01ed7aa30a82ba56e0bc4433651bc0-4] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]