IX Carinae
IX Carinae | ||
---|---|---|
Datos d'observación (Dómina J2000.0) | ||
Constelación | Carina | |
Ascensión reuta (α) | 10h 50min 26,30s | |
Declinación (δ) | -59º 58’ 56,6’’ | |
Mag. aparente (V) | +7,45 (media) | |
Carauterístiques físiques | ||
Clasificación estelar | M2I | |
Radiu | (920 R☉) | |
Magnitú absoluta | -6,48 | |
Lluminosidá | 133.000 L☉ | |
Temperatura superficial | 3650 K | |
Variabilidá | Variable semirregular | |
Periodu d'oscilación | 408 / 4400 díes | |
Astrometría | ||
Distancia | 5330 años lluz (1640 pc) | |
Paralax | 0,73 ± 0,52 mas | |
Referencies | ||
SIMBAD | enllaz | |
Otres designaciones | ||
HD 94096 / HIP 52991 / CD-59 3568 / SAO 238523 | ||
[editar datos en Wikidata] |
IX Carinae (IX Car)[1] ye una estrella variable na constelación de Carina, la quilla del Navío Argos. De magnitú aparente media +7,45, ye una estrella alloñada que s'atopa a una distancia envalorada de 1640 pársecs (5330 años lluz). Al igual que RT Carinae, ye miembru del cúmulu estelar Carinae OB1.[2]
IX Carinae ye una superxigante colorada de tipu espectral M2I con una temperatura efectivo de 3650 K. Tien un radiu 920 vegaes más grande que'l del Sol,[3] lo qu'equival a 4,2 UA; si tuviera nel centru del nuesu Sistema Solar, la so superficie estenderíase casi hasta la órbita de Xúpiter. Nel espectru visible la so lluminosidá ye 35.000 vegaes superior a la del Sol[2] pero la so lluminosidá bolométrica —considerando toles llonxitúes d'onda— algama les cifra de 133.000 vegaes la lluminosidá solar.[3] Pierde masa en forma de polvu a razón de 2,0 × 10-9 mases solares per añu.[2]
Catalogada como una variable semirregular SRC —que'l so prototipu ye la brillosa μ Cephei—, el rellumu d'IX Carinae fluctúa ente magnitú +7,2 y +8,5. Conócense dos periodos d'oscilación, unu principal de 408 ± 50 díes, y otru, más llargu ya imprecisu, de 4400 ± 2000 díes.[4]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ IX Car - Pulsating Variable Star (SIMBAD)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Josselin, Y.; Blommaert, J. A. D. L.; Groenewegen, M. A. T.; Omont, A.; Li, F. L. (2000). «Observational investigation of mass loss of M supergiants». Astronomy and Astrophysics 357. páxs. 225-232. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2000A%26A...357..225J&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ 3,0 3,1 Levesque, Emily M.; Massey, Philip; Olsen, K. A. G.; Plez, Bertrand; Josselin, Eric; Maeder, Andre; Meynet, Georges (2005). «The Effective Temperature Scale of Galactic Red Supergiants: Cool, but Not As Cool As We Thought». The Astrophysical Journal 628 (2). páxs. 973-985. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2005ApJ...628..973L&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ Kiss, L. L.; Szabó, Gy. M.; Bedding, T. R. (2006). «Variability in red supergiant stars: pulsations, long secondary periods and convection noise». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 372 (4). páxs. 1721-1734. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2006MNRAS.372.1721K&db_key=AST&nosetcookie=1.