Elizabeth Odio Benito

De Wikipedia
Elizabeth Odio Benito
Vicepresidente de Costa Rica

1998 - 2002
xueza de la Corte Penal Internacional

2012
Vida
Nacimientu Puntarenas, 15 de setiembre de 1939 (84 años)
Nacionalidá Bandera de Costa Rica Costa Rica
Estudios
Estudios Universidá de Costa Rica
Llingües falaes castellanu[1]
inglés[1]
Oficiu política, xueza, profesora universitaria, abogada, economista, escritora, xurista, ministra
Premios
Creencies
Partíu políticu Partido Unidad Social Cristiana (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Elizabeth Odio Benito (15 de setiembre de 1939, Puntarenas) ye una política y abogada costarricana, activista pola erradicación de la violencia contra la muyer.[3] Dende 2016 ye xueza de la Corte Interamericana de Derechos Humanos. Foi xueza de la Corte Penal Internacional (2003-2012), Segunda Vicepresidenta de la República (1998-2002) y ministra de gobiernu en delles ocasiones.

Biografía[editar | editar la fonte]

Ye fía d'Emiliano Odio Madrigal y Esperanza Benito Ibañez. La so infancia desenvolver na provincia de Puntarenas. El so padre yera maestru, orixinariu del llugar y la so madre, fía d'inmigrantes españoles. Ye sobrina d'Ulises Odio Santos, ex-presidente de la Corte Suprema de Xusticia de Costa Rica.[4]

Estudios[editar | editar la fonte]

Cursó la enseñanza elemental na Escuela Delia Urbina de Guevara, en Puntarenas. Al concluyir la primaria, el so padre dispunxo'l so treslláu a San José en compañía de la so madre y hermana por qu'estudiara secundaria nel Colexu Cimeru de Señorites. Llogró la llicenciatura en Derechu na Universidá de Costa Rica en 1964 con honores, y el títulu de Notaría Pública en 1965, nel mesmu centru universitariu. Completó la so formación con estudios de posgráu en Desarrollu Social y Económicu na Universidá de Buenos Aires, Arxentina (1968) y n'Estudio de Xéneru na Universidá Nacional de Costa Rica (1986-1987).[4]

Docencia[editar | editar la fonte]

Na Universidá de Costa Rica impartió lleiciones na Escuela de Trabayu Social y na Facultá de Derechu siendo la primer muyer profesora de la facultá y la so Direutora de Docencia ente 1982 y 1984. Tamién ocupó'l puestu de Vicerrectora de Docencia de la Universidá de Costa Rica (1988-1990) y foi Rectora interina. Por «el so exemplar llabor como docente y caderalga», la Universidá de Costa Rica confirió-y el rangu de Profesora Emérita en 1995.[5]

Carrera na Alministración Pública[editar | editar la fonte]

Desempeñó'l cargu de Ministra de Xusticia en dos periodos: mientres l'alministración Carazo Odio (1978-1982) y mientres l'alministración Calderón Fournier (1990-1994). Na primer alministración tamién ocupó en forma simultánea'l cargu de Procuradora Xeneral de la República. Na alministración Rodríguez Echeverría (1998-2002) foi designada Segunda Vicepresidenta de la República, ocupando de manera paralela'l puestu de Ministra d'Ambiente y Enerxía.[4]

Cargos internacionales[editar | editar la fonte]

Foi Relatora Especial de la Subcomisión de Derechos Humanos de Naciones Xuníes pa la eliminación de la discriminación en materia de relixón y creencies (1980-1983).

En 1993 formó participó na Conferencia de Derechos Humanos de Viena y formó parte d'un tribunal de conciencia, entamáu poles ONG. Ellí escuchó'l rellatu de les violaciones de muyeres de los Balcanes, na so mayoría musulmanes bosnies, pero tamién serbies o croates. Al reportar lo asocedío, -esplicó nuna entrevista dos décades dempués- ella pensó que nun podría participar nun tribunal dedicáu a escorrer estos delitos,[3] sicasí pocu dempués asumió la responsabilidá de ser xueza del Tribunal Internacional pa xulgar los crímenes de l'antigua Yugoslavia (1993-1998),[6]

Tamién foi propulsora del Protocolu opcional a la Convención contra la tortura hasta la so adopción nel 2002.

El 4 de febreru de 2003 foi escoyida xueza Corte Penal Internacional convirtiéndose nuna de les siete muyeres y once varones que formaron parte del primer Altu Tribunal[7] tres l'aprobación del Estatutu de Roma.[8] El nomamientu llograr pola postulación de la candidatura per parte de la República de Panamá, siendo presidenta Mireya Moscoso, una y bones el presidente de Costa Rica, Abel Pacheco de la Espriella retirára-y el sofitu de Costa Rica n'agostu de 2002 argumentando que la campaña por esta candidatura sería bien costosa pal so país y que la xuez Odio Benito nun tuviera bon desempeñu como Ministra del Ambiente.[9] En 2012 concluyó'l so mandatu na Corte Penal y tornó a Costa Rica.[3]

En xunu de 2015 foi escoyida xueza de la Corte Interamericana de Derechos Humanos (CIDH), pal periodu 2016-2021, responsabilidá qu'asumió en xineru de 2016.[10]

Premios y reconocencies[editar | editar la fonte]

Recibió numberoses reconocencies nel so país y nel ámbitu internacional ente ellos destaquen:

  • 2005 nominación a les 1000 Muyeres de la Paz pal Premiu Nobel de la Paz 2005.
  • 2013 el Conseyu Xeneral del Poder Xudicial (CGPJ) del Gobiernu d'España dio-y el Premiu pol so llabor destacada na erradicación de la Violencia de Xéneru.
  • Distinción Académica Premiu Rodrigo Facio 2014 de la Universidá de Costa Rica,
  • Doctoráu Honoris Causa de la Universidá Nacional de Costa Rica
  • Doctoráu Honoris Causa de la St. Edward University en Texas.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jo20221167118. Data de consulta: 9 febreru 2023.
  2. ↑ URL de la referencia: https://www.ucm.es/elizabeth-odio-benito.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Entrevista | “En tolos casos de la Corte Penal Internacional apaez la violencia sexual”» (castellanu) (14 de xunu de 2012). Consultáu'l 7 de setiembre de 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Odio Benito, Marta (2003). «Elizabeth Odio Benito: Semblanza». Revista El Foru. N°3 (Colexu d'Abogaos de Costa Rica). http://www.abogados.or.cr/revista_elforo/foru3/frame.htm. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010. 
  5. ↑ Elizabeth Odio Benito. INAMU. http://www.inamu.go.cr/index2.php?option=com_content&do_pdf=1&id=159. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010. 
  6. ↑ Ferrera, Mauricio (18 de setiembre de 1997). Elizabeth Odio un añu más en cargu. La Nación.com. http://wvw.nacion.com/ln_ee/1997/setiembre/18/pais4.html. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010. 
  7. ↑ «Women's Caucus for Gender Justice». Consultáu'l 7 de setiembre de 2016.
  8. ↑ Picáu Sotela, Sonia (2003). «Honor a quien honor merez: Elizabeth Odio Benito». Revista El Foru. N°3 (Colexu d'Abogaos de Costa Rica). http://www.abogados.or.cr/revista_elforo/foru3/frame.htm. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010. 
  9. ↑ Ferrera, Mauricio (5 de febreru de 2003). Elizabeth Odio a la Corte Penal Internacional. La Nación.com. http://wvw.nacion.com/ln_ee/2003/febreru/05/pais2.html. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010. 
  10. ↑ «corte-interamericana-de derechos humanos/ Costa Rica celebra eleición de Elizabeth Odio Benito como Jueza de la Corte Interamericana de Derechos Humanos – Unidá d'Igualdá de Xéneru del Poder Xudicial de la Federación». Consultáu'l 7 de setiembre de 2016.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Elizabeth_Odio_Benito&oldid=4106698»