Delphinium elatum

De Wikipedia
Delphinium elatum
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Ranunculales
Familia: Ranunculaceae
Subfamilia: Ranunculoideae
Tribu: Delphinieae
Xéneru: Delphinium
Especie: D. elatum
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

La espuela de caballeru (Delphinium elatum) ye una especie de planta yerbácea y perenne de la familia Ranunculaceae. Distribúise per Eurasia.

Detalle de les fueyes

Descripción[editar | editar la fonte]

Ye una planta bien alta y frondosa, d'hasta 1 m d'altor, munches fueyes y munches flores nun llargu y trupu recímanu, perenne, con rizoma. Flores d'azul intenso o brillante hasta'l violeta y dende el rosa al moráu o entemecíos toos. Flores grandes, de 3-5 cm de diámetru, con 5 pieces esteriores ovalaes, la cimera con un espolón tan llargu como'l llimbu, curváu escontra baxo, 4 pieces internes o nectarios de color marrón escuru y cantu más claru, pelillos blancos nel llimbu y nel ápiz, los dos de riba con espolón introducíu nel esterior, 8 estames y 4 carpelos con punta llarga, Les fueyes con un llargu peciolu, cuasi toes con 5 segmentos, palmatisectas, con lóbulos llanceolaos de la mesma, les cimeres con menos segmentos.

Hábitat[editar | editar la fonte]

En cunetes y cantos húmedos, xunto a canales y acequias de riego, regueros, desaguadorios y cabeceres de parceles cultivaes. Floria en primavera.[1]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Delphinium elatum describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 531, nel añu 1753.[2]

Etimoloxía

Delphinium: nome xenéricu que deriva de la pallabra griega delphínion = "espuela de caballeru", en referencia a que les sos fueyes basales, fendíes y allargaes, tienen forma de delfín.[3]

elatum: epítetu llatín de alta que significa "horizontal" y de halos = "planu".[4]

Sinonimia
  • Delphinastrum elatum (L.) Spach
  • Delphinastrum hybridum (L.) Spach
  • Delphinastrum urceolatum (Jacq.) Nieuwl.
  • Delphinium alpinum Waldst. & Kit.
  • Delphinium alpinum var. hebecarpum Kulikov
  • Delphinium atropurpureum Pall.
  • Delphinium belladonna (Kelway) Bergmans
  • Delphinium clusianum Host
  • Delphinium cryophilum Nevski
  • Delphinium davuricum Georgi
  • Delphinium elisabethae var. eglandulosum Kem.-Nath.
  • Delphinium gratum Hoffmanns.
  • Delphinium hirsutum Pers.
  • Delphinium hybridum L.
  • Delphinium intermedium Aiton
  • Delphinium kioviense Besser ex Nyman
  • Delphinium mixtum Loisel.
  • Delphinium speciosum Janka ex Nyman
  • Delphinium tauricum Pall. ex M.Bieb.
  • Delphinium tiroliense A.Kern. ex Dalla Torre *Delphinium

urceolatum Jacq.[5]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Bruno Gómez, J. (2002). La flor del Pandorial V, Catálogu Ilustráu. Lleón:Institulo Lleonés de Cultura. ISBN 84-95702-18-5.
  2. Delphinium elatum en Trópicos
  3. En Flora Vascular
  4. N'Epítetos Botánicos
  5. Delphinium elatum en PlantList

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. Flora of China Editorial Committee. 1988-2013. Fl. China Unpaginated. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
  2. Flora of North America Editorial Committee, e. 1997. Magnoliidae and Hamamelidae. 3: i–xxiii, 1–590. In Fl. N. Amer.. Oxford University Press, New York.
  3. Gleason, H. A. & A. Cronquist. 1991. Man. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i–lxxv, 1–910. New York Botanical Garden, Bronx.
  4. Voss, E. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.
  5. Welsh, S. L. 1974. Anderson's Fl. Alaska Adj. Parts Canada i–xvi, 1–724. Brigham Young University Press, Provo.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

  • Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Delphinium elatum Modifica l'enllaz en Wikidata.
  • USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network - (GRIN) [Online Database]. [1]