Corinne Luchaire

De Wikipedia
Corinne Luchaire
Vida
Nacimientu XVI Distritu de París[1], 11 de febreru de 1921[2]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte XVI Distritu de París[3], 22 de xineru de 1950[2] (28 años)
Sepultura Cementerio de Bagneux (es) Traducir
Causa de la muerte tuberculosis
Familia
Padre Jean Luchaire
Madre Françoise Besnard
Hermanos/es
Familia
Estudios
Llingües falaes francés[4]
Oficiu actriz, actriz de cine
Trabayos destacaos Prisión sin rejas (es) Traducir
No desearás la mujer de tu prójimo (es) Traducir
Seudónimos Corinne Luchaire
IMDb nm0524501
Cambiar los datos en Wikidata

Corinne Luchaire (11 de febreru de 1921, XVI Distritu de París – 22 de xineru de 1950, XVI Distritu de París) foi una actriz francesa teatral y cinematográfica francesa.[5] La so collaboración cola ocupación alemana fizo que fuera condergada como "indignidá nacional" rematada la Segunda Guerra Mundial.

Biografía[editar | editar la fonte]

El so verdaderu nome yera Rosita Christiane Yvette Luchaire, y nació en París, Francia, siendo'l so padre'l periodista y políticu Jean Luchaire, fusiláu tres la Lliberación por collaboracionismu, y la so madre Françoise Germaine Besnard.[6] El so güelu paternu, Julien Luchaire, foi un dramaturgu, y el maternu, Armand Besnard, un pintor.[6][7] La so hermana Florence foi tamién actriz. La so madre, tamién pintora,[7] convertir n'amante de Gustav Stresemann, camudándose la pareya a Alemaña con Corinne. Corinne encantó a un amigu de Stresemann, Kurt Freiherr von Schröder, que la llevó a vivir na so casona. Corinne creció dientro del círculu d'amistaes Nazis que frecuentaben la casa del banqueru Schröder. Ellí conoció al embaxador alemán Otto Abetz, que se casó cola secretaria del so padre.[8][9] N'agostu de 1940 acompañó al so padre a Vichy Paris.[10] Luchaire tuvo de volao casada dende'l 27 d'avientu de 1941 con Guy de Voisins-Lavernière. Darréu tuvo una rellación col campeón d'esquí Émile Allais, tres la cual intentó suicidase. Más palantre foi pareya del capitán de la Luftwaffe Wolrad Gerlach, col cual tuvo una fía, Brigitte, nacida'l 10 de mayu de 1944,[11] y dempués tuvo una curtia rellación con Charles Trenet.[12]

Tres otru intentu suicida, Corinne foi a vivir cola so familia a Sigmaringa, y dempués a Italia, siendo arrestada en Merano al pie del so padre en mayu de 1945 y encarcelada na prisión de Fresnes. Pasó dellos meses en prisión en Niza, siendo sentenciada a diez años d'indignidá nacional en xunu de 1946. El so padre, condergáu a muerte por traición, foi fusiláu en febreru de 1946.[6][9] [13][14]

En 1949 Luchaire publicó la so autobiografía, Ma drôle de vie, na que describía'l so estrellalgu so la ocupación alemana. El llibru foi criticáu como inocente y faltu d'un analís del papel qu'ella tuvo mientres la ocupación Nazi.[15]

Corinne Luchaire finó por causa de la tuberculosis el 22 de xineru de 1950 na Clinique Médicale Edouard Rist de París. Foi soterrada nel Campusantu de Bagneux, en París.[16]

Carrera artística[editar | editar la fonte]

Luchaire dexó los sos estudios pa siguir clases d'arte dramático baxu tutelar de Raymond Rouleau,[12] debutando col nome artísticu de Rose Davel a los 16 años d'edá nuna obra escrita pa ella pol so güelu, Altitude 3 200.[12][6] Con 17 actuó nel filme Prison sans barreaux (1938), que nel mesmu añu se versionó n'inglés, estrenándose en Londres col títulu Prison Without Bars, siendo ella nuevamente la protagonista, pos falaba l'inglés con fluidez.[7] Naquella dómina, Mary Pickford llegó a falar d'ella como de "la nueva Garbo."[12] En 1939 protagonizó Le Dernier Tournant, primer versión de la novela The Postman Always Rings Twice.[17]

Luchaire aportó a una de les actrices más prometedores del cine francés, beneficiándose mientres la ocupación de la posición político y social del so padre, editor de Le Matin, Les Temps Nouveaux y Toute la vie.[9][15] Sicasí, por causa d'una tuberculosis, hubo de dexar l'actuación en 1940, pos cada añu a partir de 1941 tenía de pasar dellos meses nun sanatoriu, primero en Plateau d'Assy y dempués en Megève.[11][18]

Teatru[editar | editar la fonte]

Filmografía[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Luchaire, Corinne (1949). Ma drôle de vie. Deterna. ISBN 978-2-913044-28-9.
  • Beylie, Claude; Philippe D'Hugues (1999). -yos Oubliés Du Cinéma Français. Cerf. ISBN 2-204-06189-1.
  • Carole Wrona, Corinne L, une éclaboussure de l'Histoire, París, Centre national de la cinématographie, 2008 OCLC 758619195
  • Carole Wrona, Corinne Luchaire, un colibri dans la tempête, prefaciu de Pierre Barillet, Grandvilliers, Éditions La Tour vierte, 2011, 192 ISBN|9782917819111
  • Cédric Meletta, Jean Luchaire. L'enfant perdu des années sombres, París, Perrin, 2013, 450 p.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 22 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm0524501. Data de consulta: 14 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  4. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  5. ↑ «Ma Drôle de Vie». llibrái.com. Consultáu'l 3 d'agostu de 2009.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Grenier, Christian. «Corinne Luchaire». Cineartistes. Consultáu'l 15 de xunetu de 2010.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Movie of the week: Prison Without Bars». Life. 13 de marzu de 1939. https://books.google.co.uk/books?id=jk0EAAAAMBAJ&pg=PA57. Consultáu'l 15 de xunetu de 2010. 
  8. ↑ «Men of Good Will». Time. 1 d'agostu de 1949. http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,794899,00.html. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «The Nazis' Courtesan». Life. 24 de xunu de 1946. https://books.google.co.uk/books?id=LkoEAAAAMBAJ&pg=PA38. Consultáu'l 15 de xunetu de 2010. 
  10. ↑ Veillon, Dominique (2002). Fashion under the occupation. Berg Publishers, páx. 26. ISBN 1-85973-548-7.
  11. ↑ 11,0 11,1 Corinne L, une éclaboussure de l'Histoire
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Pujos, Olivier (2009). «Epurée de l'affiche». Les Yeux Rouges. http://www.lesyeuxrouges.info/index.php?option=com_content&task=view&id=432&Itemid=17. Consultáu'l 15 de xunetu de 2010. 
  13. ↑ «Jean LUCHAIRE». Politique Pour Tous. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de xunu de 2014. Consultáu'l 3 d'agostu de 2009.
  14. ↑ deLucovich, Jean-Pierre (4 de febreru de 2002). «Corinne Luchaire, une étoile noire de l'Occupation». Marianne 2. http://www.marianne2.fr/Corinne-Luchaire,-une-etoile-noire-de-l-Occupation_a130308.html. Consultáu'l 15 de xunetu de 2010. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Guyot-Bender, Martine (1997). «Seducing Corrine: The Official Popular Press during the Occupation», Melanie Hawthorne, Richard Joseph Golsan: Gender and fascism in modern France. UPNE. ISBN 0-87451-814-8.
  16. ↑ «Beauty called a Non. 1 Quisling dies in France». Chicago Daily Tribune. 24 de xineru de 1950. http://pqasb.pqarchiver.com/chicagotribune/access/490709532.html?dids=490709532:490709532&FMT=CITE&FMTS=CITE:AI&type=historic&date=Jan+24%2C+1950&autor=&pub=Chicago+Tribune&desc=BEAUTY+CALLED+A+QUISLING+NON.1+DIES+IN+FRANCE&pqatl=google. Consultáu'l 15 de xunetu de 2010. 
  17. ↑ Robertson, James Crighton (1993). The hidden cinema: British filme censorship in action, 1913-1975. Routledge, páx. 71-72. ISBN 978-0-415-09034-6.
  18. ↑ (1950) Paru: l'actualité littéraire, intellectuelle et artistique, Issues 57-63. Éditions Odile Pathé.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Corinne_Luchaire&oldid=4058191»