Saltar al conteníu

Ciclismu de monte

De Wikipedia
Ciclismu de monte na Ruta AN-107, sector Punta Olímpica (4900 msnm) en Perú. Mientres el percorríu per esta ruta reparar los nevaos Huascarán, Perlilla, Contrahierbas, Chacraraju y Chopicalqui (esti postreru na semeya)

El ciclismu de monte, consideráu un deporte de riesgu, ye un ciclismu de competición realizáu en circuitos naturales xeneralmente al traviés de montes per caminos angostos con cuestes empinaes y descensos bien rápidos.

Les bicicletes suelen ser fabricaes d'aluminiu, titaniu, carbonu o otres aleaciones lo más llixeres posibles, lleven suspensión delantera de normal na forqueta, con percorríu dende 180 a 203mm, que puede ser de resorte, aceite, aire o dambos sistemes combinaos; dalgunes usen tamién suspensión pa la rueda trasera, de normal con un sistema d'articulación nel cuadru de la bicicleta; A finales de la primer década del sieglu XXI la mayoría usaba cambeos de 9 velocidaes nel piñón (cassete) de la rueda posterior y 3 platos na catalina. Darréu nel mercáu empezar a comercializar bicicletes con biplato alantre y xuegos de cassete, de 10 y 11 velocidaes na exa trasera; nel 2015 se incursionó nel mercáu cola catalina monoplato con cassetes de 11 y 12 velocidaes. Estes configuraciones siempres son a eleición del deportista, la meyora de la teunoloxía dexó agospiar mas rellaciones nel cassete pa simplificar la Catalina y faer más senciellu'l manexu de les rellaciones llevándolos a un solu actuador nel manubrio a diferencia de los sistemes tradicionales con rellaciones nel cassete y tamién na catalina que riquen de dos actuadores o sistemes electromecánicos automatizados más complexos y costosos.

El frenu vien aicionáu al traviés d'una palanca asitiada nel manubrio. Hasta finales del sieglu XX solo habíense vistu frenos de llanta, con pastillas de goma o cauchu, remanaes por un cable d'aceru o cabu.

Bas Peters en descensu mientres el Campeonatu Nacional de los Países Baxos Zoetermeer 2008.

A partir del sieglu XX empezar a utilizar los frenos de discu, que tán formaos por un discu de diámetru amenorgáu fitu a la exa de la rueda que se remanáu igualmente por rabiles y cables d'aceru o darréu con sistemes hidráulicos. Los frenos de discu son muncho más seguros anque non más llixeros.

Ye altamente encamentáu l'usu d'elementos de seguridá como cascu especial, guantes de deos llargos, pedales clip y zapatielles especiales pa esti tipu de pedal. Proteutores de torso, coldos y rodíes.

Dalgunes de les especialidaes y competiciones tán regulaes pola UCI (Xunión Ciclista Internacional) mientres otres apuéstense de manera amistosa.

Especialidaes

[editar | editar la fonte]

Dientro del mountain bike de competición, estrémense les siguientes especialidaes principales (delles catalogaes pola UCI como profesionales).

Campu al traviés o rally

[editar | editar la fonte]

El campu al traviés o rally (Cross country, códigu XC) en bicicleta de monte son competiciones per terrén ascendente y descendente. Suelen apostase en circuitos de 7-10 km de llargor a los que s'efectúen delles vueltes. Tolos corredores parten coles mesmes. Equí les pulsaciones medies suelen ser ente 170-180 ppm.

Suel ser la especialidá competitiva más habitual del ciclismu de monte, de fechu nel nome d'estes competiciones suelse omitir la especialidá concreta y usando'l xenéricu de "ciclismu de monte" sobrentiéndese que se refier a esta especialidá. La especialidá olímpica, con distancies y normes olímpiques, lleva'l códigu XCO (Cross-country Olympic).

Campu al traviés por equipos

[editar | editar la fonte]

Ye una carrera nel que compiten dellos corredores d'un equipu dándose relevos una vegada llegaos a meta (códigu XCR) .

Campu al traviés d'eliminación

[editar | editar la fonte]

Ye una carrera nel que s'esanicia'l postreru en llegar a meta (códigu XCE) .

El descensu (Downhill, códigu DH) ye una especialidá proveniente del campu al traviés pa 4 (Four cross). Percorríu cuesta abaxo con saltos y torgues tanto naturales como artificiales de dificultá téunica media o alta nel que los corredores lluchen contra'l cronómetru de manera individual, efectuándose'l remonte per medios mecánicos (telesillas o camiones). En descensu rexistráronse dellos tipos de récores de velocidá en bicicleta.

Les bicicletes lleven suspensiones delantera con 200 mm y traseres dende 200 mm a 267 mm de percorríu, esto dexa una meyor absorción d'impactos a la d'enfrentase a un oxetu natural o artificial como lo son los saltos, según frenos de discu de 203 mm tamién, lo que dexa una mayor eficacia de frenáu. Les cubiertes de les ruedes son más grueses (de normal de 2,35 a 2.5 pulgaes) p'asegurar el máximu agarre, y el manillar más anchu (ente 760 y 810 mm) pa un mayor control de la bicicleta. Amás d'esto, la mayoría son n'aleaciones de titaniu, carbonu y aluminiu.

Les proteiciones que s'usen nesti tipu d'eventos son el cascu integral, guantes, rodilleras y espinilleras, petu (traxe qu'inclúi proteutor de columna, pechu y costielles, hombreres, colderes y moñequeres) proteutor cervical y unes gafes asemeyaes a les d'esquí y motocross.

Mientres los últimos años celébrense, cada vez con más participantes y siguidores, carreres de descensu urbanu; esto ye, descensu por un circuitu preparáu primeramente pela ciudá. Ente lo más famosos atópense'l de Valparaíso Cuetu Embaxo (Chile).

Col tiempu surdieron estes otres especialidaes alternatives na que solo delles competiciones de Maratón de monte y de Campu al traviés pa 4 son consideraos pola UCI como profesionales qu'entraron progresivamente nos Campeonatu Mundiales dende 2000. La mayoría son d'exhibición, diversión y aventura.

Ascensu (Uphill)

[editar | editar la fonte]

Especialidá na cual compítese contra reló y distancia. El trazáu solo ye de xubida, y gana quien faiga'l menor tiempu o la mayor distancia nel ascensu.

Ábanu (Megavalanche o Downhill Maratón)

[editar | editar la fonte]

Trátase d'una competición de descensu xeneralmente de más de 10 km. Suélense emplegar bicicletes de doble suspensión; sicasí estes son más llixeres, por cuenta de la importancia que cobra'l pedaléu. Estremar de les de descensu porque tolos participantes salen coles mesmes como nuna estampida.

N'España lleva faciéndose l'ábanu «Big Ride Mazaneda».[1] Trátase d'un circuitu qu'algama los 1000 metros de desnivel con un llargor d'ente 15 y 18 km que traviesa pistes forestales, caminos de cantos rodaos, regatos... faciendo d'esta una prueba ábanu d'enduro.

Campu al traviés pa 4 (Four Cross (4X))

[editar | editar la fonte]
Campu al traviés pa 4.

Especialidá asemeyada al descensu na cual compiten cuatro ciclistes simultáneamente nun circuitu en baxada con torgues y saltos espectaculares, similar a les carreres del BMX.

Enduro (All-Mountain)

[editar | editar la fonte]
Enduro.

Rutes fora de pista de normal per monte onde prima la diversión, téunica y esfuerciu físicu. Son bicicletes de doble suspensión y llargu percorríu onde de normal se busquen senderos, trialeras con dificultaes téuniques y descensos al estilu de DH. La principal diferencia con esti postreru ye que nun s'utilicen remontes mecánicos o humanos, xúbese pedaliando.

Son bicicletes con suspensiones delanteres ente 140-180mm regulables en percorríu, rebote, y en delles ocasiones cunten con bloquéu, pa evitar el gastu escesivu d'enerxía mientres les xubíes. Tamién cuasi siempres cunten con suspensión trasera (shock). Anguaño tánse viendo munchos campeonatos d'esta modalidá nel mundu, como'l Trans Provence, Enduro of Nations, Liguria, Mountainbike Enduro (Chile), etc.

Eslalon (Slalom (D))

[editar | editar la fonte]
Dual eslalon.

El eslalon (castellanización del términu noruegu slalom, almitíu pola RAE[2] y encamentáu pola Fundéu[3])Paecida al descensu, na cual compítese nuna pista en baxada, con banderes y puertes al estilu del esquí.

Esiste la variante Dual eslalon con dos corredores baxando por descensos paralelos de curtiu llargor. El primeru en llegar a la meta pasa a la siguiente ronda. Esta variante apostar nos Campeonatu Mundiales de 2000 y 2001 siendo sustituyida pol Campu al traviés pa 4.

Maratón de monte (Marathon mountain bike races (XCM))

[editar | editar la fonte]

Especialidá que consiste nuna travesía d'ente 65 y 100 km, esisten pruebes más llargues de 150 a 200 km como les de Salzkammergut.[4] Suelse emplegar el mesmu tipu de bicicleta que nel cross country, anque daqué más robusta, pos la fiabilidá y la comodidá son vitales en carreres tan llargues. Tamién s'inclúin nesta especialidá pruebes per etapes, como la Trans Alp, la Transrockies, la Ruta de los Conquistadores, el Retu Quetzal, el Atacama Challenger, o les más conocíes: la Titan Desert y la Cape Epic. Consiguió una gran popularidá nos últimos tiempos, pos les sos competiciones suelen tar abiertes tanto a profesionales como a simples aficionaos y conviértense nun retu personal el solu fechu de llograr terminales.

Rural Bike

[editar | editar la fonte]

Especialidá na que se compite en caminos de tierra llanos.

Saltos (Dirt Jump)

[editar | editar la fonte]

Circuitu de saltos de tierra. Consiste en dir saltando y faciendo trucos o acrobacies nel aire.

Utilícense cuadros ríxidos y suspensiones ríxides o que nun superen los 120mm. de percorríu.

Slopestyle

[editar | editar la fonte]

Son competiciones de dirt jump y freeride entemecíes ente sigo. Esto ye, son saltos de dirt jump pero a tamañu descomanáu, pudiendo algamar los montículos de tierra los trés metros y los «riders» nel aire hasta los siete metros respeuto del suelu.

Street o urban

[editar | editar la fonte]

Consistente en realizar maniobres aprovechando'l moblame urbanu (escaleres, ramples, etc.) La bicicleta utilizada pa esta modalidá tien una xeometría similar a les bicicletes ocupaes pa dirt jump, la mayoría de les vegaes el cuadru ta formáu por aleaciones (alloy o cromoly), esto pa brindar mayor resistencia en comparanza colos cuadros d'aluminiu. Pa la práutica del street pueden usase ruedes de 26", anque hai munchos ciclistes que prefieren les ruedes de 20" por cuenta de qu'ufierten un manexu más axilosu. Pa esta modalidá utiliza forqueta ríxida, manubrio de doble altor, y plantes con una buelga pocu pronunciada o llises.

¿Cyclo-cross y trial?

[editar | editar la fonte]

Por cuenta de les semeyances col ciclismu de monte'l cyclo-cross y el trial suélense introducir como variantes o especialidaes del ciclismu de monte. Sicasí a nivel UCI son consideraes disciplines distintes a pesar de que'l Mundial de Trial apostar dende l'añu 2000 al empar que'l Campeonatu Mundial de Ciclismu de Monte.

Tipos de bicicleta

[editar | editar la fonte]
Bicicleta de monte con suspensión delantera.
  • Ríxides
Ensin suspensiones; los cuadros cunten con forqueta ríxida y la parte posterior del cuadru ye sólida, ensin suspensión.
  • Suspensión Delantera
Tamién llamaes semirrígidas. Cuadru ríxidu, ensin mecanismu de suspensión pero remplaza la forqueta ríxida con una forqueta con suspensión.
  • Doble suspensión
Cuadru con sistema de suspensión trasera y forqueta con suspensión delantera.
  • Les 26 (600a)
Ye la midida de rueda más habitual ente les bicicletes de monte.
  • Les 27.5 (650b)

Tamién denominada 650B, ye una rueda que incursionó nel mercáu en 2012 como respuesta a cierta inconformidad espresada coles ruedes de 29".

Esti tipu de rueda ta moviendo pasu ente pasu a la rueda de 26". Nel so momentu definióse-y como lo meyor de dos mundos n'alusión a los modelos de 26” y 29”. Este ye'l diámetru de rueda preferíu nes especialidaes de Enduro y Descensu.

Mientres el 2014 llanzar al mercáu una variante d'esti tamañu denominada 27.5+ que n'esencia utiliza espesures de cubierta mayores a 2,5".

  • Les 29 (700c)
Con ruedes de 29 pulgaes de diámetru; (Esti nuevu tipu de bicicleta rique componentes específicos, como'l cuadru, forqueta de suspensión delantera). Esti tipu de bicicletes resulten, polo xeneral, meyor rodadoras pero menos axilosos (ratoneres). Debíu al mayor radiu d'estes ruedes suelen ser menos ríxides que les de 26 pulgaes.

Distintos materiales de los cuadros

[editar | editar la fonte]

Hai distintos materiales y según el material puedes tener ventayes o desventaxes de pesu amás de que camuda'l preciu de los marcos de la bicicleta. esisten 4 tipos de materiales distintos los cualos son:

Hai dos tipos, l'acero de carbonu d'alta resistencia ye fuerte y duraderu, pero nun ye tan llixeru como'l so hermanu de más alta teunoloxía, l'aceru conocíu cromu-molibdenu, (cromoly). Atopar en bicicletes comerciales tipu monte como les marques: Turbo, Benotto, Orbea, Bimex, etc., el so pesu ye de 14 a 17 quilos aproximao, según el tamañu y calidá.

El titaniu presenta propiedaes úniques que lo converten nun escelente material pa la construcción de cuadros de bicicleta. La so escelente resistencia a la fatiga y al escomiu faen qu'un cuadru non yá seya desaxeradamente fuerte y duraderu, sinón tamién increíblemente llixeru.

Les aleaciones d'aluminiu tienen una menor densidá y menor resistencia en comparanza coles aleaciones d'aceru, sicasí, tienen una meyor rellación de resistencia-peso, dándo-yos ventayes notables de pesu sobre l'aceru.

Ye'l material más llixero de toos. El pesu varia según los accesorios, pero en si van dende los 3kg hasta aproximao 800-900grs

Tipos de suspensiones

[editar | editar la fonte]
  • Elastómeros: conxuntu d'aniellos de goma unu enriba del otru.
  • Resortes: ye un sistema bien senciellu. Los resortes asítiase na parte interior de los brazos de la forqueta o na parte del centru del cuadru.
  • Cartuchu hidráulicu: compuestu por un cartuchu d'aceite, sistema d'aceites.
  • Cartuchu d'aire: cartuchu selláu y graduable por aciu una válvula (asitiada nel esterior de la válvula).

Téunica de conducción

[editar | editar la fonte]

Nel aspeutu de la conducción, el ciclista de monte tien d'aprender les siguientes téuniques:

  • Caltener la bicicleta detenida por siquier 20 segundos. Ensin movese.
  • Llevantar la rueda delantera ensin cayese al asfaltu (wheelie), necesariu pa sortear torgues tales como regueros, baches.
  • Llevantar dambes ruedes del suelu ensin necesidá de parase utilizando la téunica 'bunny hop' tomada del BMX.
  • El "Fondeur", términu usáu nel DH (Downhill) que se refier al impulsar el to cuerpu escontra baxo activando les suspensiones antes d'un saltu yá seya en rampla o nun planu.
  • En baxaes con muncha rimada, echar el pesu del cuerpu a la parte trasera de la bici. Pa quitar pesu a la rueda delantera.

Ye fundamental caltener una gran concentración a la de superar torgues, yá que otra manera unu puede dar col so cuerpu nel suelu; inclusive en pequeñes torgues por un escesu d'enfotu. Tamién el tener un grau de preparación física fayadizu: sufrir de cambeos de ritmu continuos produciéndose grandes estáu de fatiga. Pero que se compensa cola diversión de l'actividá, que llega a engabitar a tou tipu de persones ensin importar la edá.

Ye por demás importante l'usu del equipu de proteición (cascu) ensin importar lo bien que se remane "nun hai que confiase".

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. www.bigridechampionship.com
  2. «Entrada pa 'slalon'». Diccionario de la lengua española, ventenu segunda edición. (2014). Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  3. «eslalon, hispanización de slalom». Fundación del español urxente, Fundéu EFE - BBVA. (4 de febreru de 2011). Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  4. «www.salzkammergut Salzkammergut Trophy». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-12-12.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]