Saltar al conteníu

Bernardo Gui

De Wikipedia
Bernardo Gui
obispu diocesianu

20 xunetu 1324 -
Jean Tissandier - Bertrand du Mas
Diócesis: diócesis de Lodève (es) Traducir
obispu de Tui

26 agostu 1323 -
Juan Fernández de Sotomayor - Simón, obispo de Tuy (es) Traducir
Diócesis: diócesis de Tui
Vida
Nacimientu Royères1261[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Reinu de Francia
Muerte Lauroux30 d'avientu de 1331[2] (69/70 años)
Estudios
Llingües falaes llatín medieval
llatín[3]
Oficiu escritor, haxógrafu, inquisidor, sacerdote católicuobispu católicu
Trabayos destacaos Q99165868 Traducir
Creencies
Relixón Ilesia Católica[4]
Orde relixosa Orde de Predicadores
Cambiar los datos en Wikidata

Bernardo Gui o Bernardo Guidoni (Royères, na Limousin, Francia 1261 o 126230 d'avientu de 1331). Relixosu dominicu, foi Inquisidor de Toulouse ente 1307 y 1323. Como compensa pol so trabayu, asignóse-y l'Obispáu de Tui en Galicia, España, y un añu más tarde el de Lodève en Hérault, Francia. Escribió una guía práutica pa inquisidores utilizada mientres la Baxa Edá Media.

== Biografía fixo relixosu a los 19 años, ingresando al noviciáu del conventu dominicu de Limoges. Foi decanu d'Albi diez años más tarde (1290) y d'otres poblaciones, pa depués ser nomáu Gran Inquisidor de Toulouse ente 1308 y 1323. Mientres exerció'l so cargu, tuvo de faer frente a trés grandes tipos de herexía de la so dómina: el catarismo, el valdismo y el beguinismo. El so ascensu al episcopáu foi dau pol Papa Xuan XXII en pagu polos sos servicios.

Historiador y haxógrafu del so orde, ye autor de numberoses obres de gran importancia, ente les cualos ye célebre'l manual intitulado Practice Inquisitionis hæreticae pravitatis ("Práutica de la Inquisición na depravación herética") nel cual trataba sobre les práutiques y métodos de la Inquisición.

Obres lliteraries

[editar | editar la fonte]
Ilustración de la obra Chronique des rois de France.
  • "Flores de cróniques"
  • "Crónica curtia de los emperadores"
  • "Crónica de los reis de Francia"
  • "Catálogu de los obispos de Limoges"
  • "Tratáu sobre los santos de Limousin"
  • "Tratáu sobre la hestoria de l'Abadía de San Agustín de Limoges"
  • "Crónica de los priores de Grandmont"
  • "Crónica de los priores de L'Artige"
  • "Crónica de los obispos de Toulouse"
  • "Santoral o espeyu de los Santos"
  • "Vides de santos"
  • "Tratáu sobre los 72 discípulos y sobre los Apóstoles"
  • "Tratáu sobre la dómina de la celebración de los conceyos"
  • "Compilación histórica sobre la Orde de los Dominicos"
  • "Práutica de la Inquisición"

Bernardo Gui n'obres de ficción

[editar | editar la fonte]

Ye unu de los personaxes de la novela El nome de la rosa d'Umberto Eco, na cual apaez como un individuu fanáticu, cruel y despóticu que s'opón fiero a los razonamientos lóxicos, prefiriendo sometese dafechu a la so infrayable fe en Dios. Utilizando métodos de tortura, inclusive de la so propia invención, fai confesar a les sos víctimes crímenes o pecaos que nun cometieron.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Bernard Gui et son monde, Cahiers de Fanjeaux nº16 (1981, réédité en 1995), Privat, Toulouse;
  • Anne-Marie Lamarrigue, Bernard Gui, 1261-1331 : un historien et sa méthode, Honoré Champion, Paris, 2000.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6xm8m54. Apaez como: Bernard Gui. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. Identificador CONOR.SI: 237281891. Afirmao en: CONOR.SI.
  4. Afirmao en: Catholic-Hierarchy.org. Identificador Catholic Hierarchy de persona: guidob. Data de consulta: 20 ochobre 2020. Llingua de la obra o nome: inglés.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]