Saltar al conteníu

Alan L. Bean

De Wikipedia
Alan L. Bean
Vida
Nacimientu Wheeler (es) Traducir[1]15 de marzu de 1932[2]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Muerte Houston[1]26 de mayu de 2018[1] (86 años)
Sepultura Cementeriu Nacional d'Arlington[3]
Estudios
Estudios Universidá de Texas n'Austin
United States Naval Test Pilot School (en) Traducir
Escuela secundaria RL Paschal (es) Traducir
Llingües falaes inglés
Oficiu oficial, pilotu de pruebes, cosmonauta, pintor, aviadoringeniero de aviación (es) Traducir
Emplegadores NASA
Premios
Miembru de NASA Astronaut Group 3 (en) Traducir
Serviciu militar
Cuerpu militar Armada d'Estaos Xuníos
Graduación capitán de 1er rango (es) Traducir
Astronauta
Misiones Apollo 12 Skylab 3 (es) Traducir
Insinies de misión enllaz= enllaz=
Tiempu nel espaciu 100 305 minutos
IMDb nm0063765
Cambiar los datos en Wikidata

Alan LaVern Bean (15 de marzu de 1932Wheeler (es) Traducir – 26 de mayu de 2018Houston) foi un oficial naval estauxunidense y aviador naval, inxenieru aeronáuticu, pilotu de pruebes y astronauta de la NASA; foi la cuarta persona en caminar sobre la Lluna. Foi escoyíu pa convertise n'astronauta pola NASA en 1963.

Fixo'l so primer vuelu al espaciu a bordu del Apollo 12, la segunda misión tripulada p'aterrizar na lluna, a los 37 años en payares de 1969. Foi'l so segundu y últimu vuelu al espaciu na misión Skylab 3 en 1973, la segunda misión tripulada a la estación espacial Skylab. Dempués de retirase de la Marina de los Estaos Xuníos en 1975 y de la NASA en 1981, siguió'l so interés pola pintura, representando diverses escenes rellacionaes col espaciu y documentando les sos propies esperiencies nel espaciu, según la de los sos compañeros astronautes del programa Apollo. Foi l'últimu miembru vivu de la tripulación del Apollo 12.

Esperiencia como astronauta

[editar | editar la fonte]

Bean foi escoyíu pola NASA pal tercer grupu de reclutamiento en 1963. Foi escoyíu como pilotu de reserva del proyeutu Gemini 10 y Apollo 9. Al finar l'astronauta Clifton Williams nun accidente aereu y gracies a la eleición personal del comandante Charles Conrad, convertir nel pilotu del módulu llunar del Apollo 12. En payares de 1969, Pete y Bean allunizaron nel Océanu de les Nubes, onde efectuaron numberosos esperimentos científicos. Por un descuidu de Bean cola rudimentaria cámara de televisión de la dómina, al enfocala direutamente al sol y resultar estropiada, tiénense bien poques imáxenes de videu de la misión Apollo 12 sobre la superficie de la Lluna.

En 1973 foi comandante de la segunda tripulación de la estación espacial Skylab (misión SL-3), batiendo'l récor de permanencia nel espaciu orbitando la tierra mientres 59 díes.

Bean foi pilotu reserva na misión Apollo-Soyuz, dedicándose darréu a formar nuevos astronautes y ocupando diversos cargos dientro de la NASA. Finalmente dexó la NASA en xunu de 1981 pa dedicase a ser pintor.

Temprana edá y educación

[editar | editar la fonte]

Bean nació'l 15 de marzu de 1932 en Wheeler, la sede del condáu de Wheeler, nel nordeste de Texas Panhandle. Yera d'ascendencia escocesa. De neñu, vivió en Minden, la sede de Webster Parish nel noroeste de Louisiana, onde'l so padre trabayaba pal Serviciu de Caltenimientu de Suelos de los Estaos Xuníos. Graduóse na R. L. Paschal High School en Fort Worth, Texas, en 1950.[7]

Bean recibió una llicenciatura n'Inxeniería Aeronáutica de la Universidá de Texas n'Austin en 1955. En UT foi miembru de la fraternidá Delta Kappa Epsilon (capítulu d'Omega Chi). Foi comisionado como alférez de la Marina de los EE. XX. Al traviés del Cuerpu d'Entrenamientu d'Oficiales de Reserva Naval en UT Austin, asistió a entrenamientos de vuelu.[8] Dempués de completar l'entrenamientu de vuelu, foi asignáu a un Escuadrón d'Ataque 44 (VA-44) en NAS Jacksonville, Florida, de 1956 a 1960, pilotando'l F9F Cougar y A4D Skyhawk. Dempués d'un periodu de serviciu de cuatro años,[9] asistió a la Escuela de Pilotos de Pruebes Navales de los Estaos Xuníos (USNTPS) en NAS Patuxent River, Maryland, onde'l so instructor yera'l so futuru Comandante del Apollo 12, Pete Conrad. Depués voló como pilotu de pruebes en dellos tipos d'aviones navales. Tres el so asignación en USNTPS, foi asignáu al Escuadrón d'Ataque 172 (VA-172) en NAS Cecil Field, Florida, volando l'A-4 Skyhawk dende 1962 hasta 1963, tiempu mientres el cual foi escoyíu como astronauta de la NASA.[10]

Bean yera un Boy Scout y llogró'l rangu de primer Clase.[11]

Bean rexistró más de 7145 hores de vuelu, incluyíes 4890 hores en aviones a reacción.[12]

Carrera de la NASA

[editar | editar la fonte]

Bean foi escoyíu pola NASA pal Grupu 3 d'Astronautes en 1963 (dempués de nun ser escoyíu para Grupu 2 d'Astronautes l'añu anterior).[13] Foi escoyíu pa ser el pilotu de comandu de reserva pa Gemini 10, pero nun tuvo ésitu n'asegurar una asignación temprana de vuelu de Apollo. Mentanto, foi asitiáu nel Programa d'Aplicaciones Apollo. Nesa puestu, foi'l primer astronauta en buciar nel Simulador de flotabilidá neutra y un campeón del procesu d'entrenamientu d'astronautes.[14] Cuando l'astronauta Clifton Williams morrió nun accidente aereu, abrióse un espaciu pa Bean nel equipu de sofitu pal Apollo 9. El comandante del Apollo 12 Conrad, qu'instruyera a Bean na Escuela Naval de pruebes de vuelo año antes, solicitó personalmente a Bean pa reemplazar a Williams.[10]

Programa Apollo

[editar | editar la fonte]
Bean na lluna mientres el Apollo 12

Bean foi'l pilotu del módulu llunar nel Apollo 12, el segundu aterrizaxe llunar. En payares de 1969, Bean y Pete Conrad aterrizaron nel Océanu de les Nubes de la Lluna, dempués d'un vuelu de 250,000 milles y un llanzamientu qu'incluyó un tarrecible rayu. Foi l'astronauta qu'executó la instrucción "Vuelu, prueba SCE a 'Aux'" de John Aaron pa restaurar la telemetría dempués de que la nave espacial fuera algamada por un rayu 36 segundos dempués del llanzamientu, salvando asina la misión. Esploraron la superficie llunar, fixeron dellos esperimentos de superficie llunar ya instalaron la primera estación xeneradora d'enerxía nuclear na lluna p'apurrir la fonte d'enerxía. Dick Gordon permaneció na órbita llunar fotografiando los sitios d'aterrizaxe pa futures misiones.[12]

Pete Conrad, Dick Gordon y Alan Bean posen col so cohete llunar Apollo 12 Saturn V no fondero de la plataforma de Cabu Cañaveral el 29 d'ochobre de 1969

Bean entamara usar un autodisparador pal so cámara Hasselblad pa tomar una fotografía d'él mesmu y Pete Conrad mientres taben na superficie llunar cerca de la nave espacial Surveyor III. Esperaba grabar una bona semeya y tamién confundir a los científicos de la misión sobre cómo podría habese tomáu la semeya. Sicasí, nin él nin Conrad pudieron allugar el cronómetru na bolsa de ferramientes mientres taben nel sitiu Surveyor III y perdieron la oportunidá. Nun alcontró'l disparador automáticu hasta'l final del EVA cuando yá yera demasiáu tarde pa usalo, y nesi momentu tirar tan fuerte como pudo.[15] Les sos pintures de cómo se vería esta semeya (titulada "The Fabulous Photo We Never Took") y una de les sos infructuoses busques del cronómetru ("Our Little Secret") tán incluyíes na so coleición de pintures de Apollo.[16][17]

El traxe de Bean exhibir nel National Air and Space Museum.[18]

Bean afaitándose mientres la misión Skylab 3.

Bean tamién foi'l comandante de la nave espacial Skylab 3, la segunda misión tripulada a Skylab, dende'l 29 de xunetu de 1973 hasta'l 25 de setiembre de 1973. Con él nel vuelu de 59 díes con 24.4 millones de milles récor mundial, foi científicu astronauta. Owen Garriott y el Coronel del Cuerpu de Marines Jack R. Lousma.[12] Mientres la misión, Bean probó un prototipu de la Manned Manuvering Unit y realizó una caminada espacial fuera del Skylab. La tripulación del Skylab 3 llogró'l 150 per cientu de los sos oxetivos previos a la misión.[12]

Carrera posterior a la NASA

[editar | editar la fonte]
Bean, febreru de 2009

Na so siguiente misión, Bean foi comandante de la nave espacial de reserva de la tripulación de vuelu de los Estaos Xuníos pal proyeutu de prueba conxuntu Apollo-Soyuz estauxunidense-rusu.[12]

Bean retirar de la Marina n'ochobre de 1975 como capitán, y siguió como xefe del Grupu d'Operaciones y Entrenamientu d'Astronautes Candidatos dientro de la Oficina d'Astronautes en calidá de civil.[12]

Bean rexistró 1671 hores y 45 minutos nel espaciu, de les cualos 10 hores y 26 minutos gastar n'EVA na lluna y na órbita de la Tierra.[12]

Bean foi incluyíu nel Salón de la Fama del Espaciu Internacional en 1983,[19] el Salón de la Fama de los Astronautes de los Estaos Xuníos en 1997,[20] y el Salón de la Fama de l'Aviación Nacional en 2010.[21]

Bean foi gallardoniáu con un doctoráu honoris causa en Ciencies del Texas Wesleyan College en 1972 y recibió un doctoráu honoris causa en Ciencies de la Inxeniería de la Universidá de Akron (Ohio) en 1974.[12] En 1975, el presidente Ford presentó al comandante Skylab Gerald Carr col troféu Robert H. Goddard Memorial Trophy nuna ceremonia na Casa Blanca, en representación de tolos astronautes del Skylab (incluyíu Bean).[22]

Bean yera miembru de l'American Astronautical Society y de la Society of Experimental Test Pilots.[12]

Bean nel so estudiu

Bean arrenunció a la NASA en xunu de 1981 pa dedicar el so tiempu a la pintura. Dixo que la so decisión basar nel fechu de que, nos sos 18 años como astronauta, tuvo la suerte de visitar mundos y ver llugares que nengún artista, pasáu o presente, viera de primera mano y esperaba espresar estes esperiencies al traviés de la so arte.[23]

Como pintor, Bean quería amestar color a la Lluna. "Tuvi qu'atopar una forma d'amestar color a la Lluna ensin arruinalo", comentó. Nes sos pintures, el paisaxe llunar nun ye un gris monótonu, sinón tonos de dellos colores. "Si fuera un científicu pintando la Lluna, pintar de gris. Soi un artista, asina puedo amestar colores a la Lluna", dixo Bean.[24]

Les pintures de Bean inclúin el Gran Premiu Llunar y el Rock and Roll nel Océanu de les Nubes, y utilizó polvu llunar real nes sos pintures.[25] Cuando empezó a pintar, diose cuenta de que los parches d'alcordanza de la so traxe espacial taben puercos de polvu llunar. Añadió pequeños cachos de los parches a les sos pintures, lo que les fixo úniques. Tamién usó un martiellu pa cutir l'estil de la bandera na superficie llunar, y una bota de lluna amorenada pa texturizar les sos pintures.[26]

En xunetu de 2009, pal 40º aniversariu del allunizaxe del Apollo 11, Bean exhibió les sos pintures llunares nel National Air and Space Museum de la Institución Smithsonian en Washington.[27]

Vida personal y muerte

[editar | editar la fonte]
Marcador del muséu de Alan Bean en Shamrock, Texas
Bean presenta una pieza de roca llunar nel Gasometer Oberhausen en marzu de 2010

Una lleenda urbana diz que Bean dexó una pequeña pieza de tartán del clan MacBean na lluna.[28] Tal rumor estenar el mesmu Bean en 2012.

Bean morrió'l 26 de mayu de 2018, en Houston, Texas, a la edá de 86 años. La so muerte producióse dempués d'una repentina enfermedá dos selmanes antes, mientres taba en Fort Wayne, Indiana.[29] Nel momentu de la so muerte, Bean taba casáu cola so segunda esposa, Leslie. Tenía un fíu, Clay, y una fía, Amy Sue, dambos del so primer matrimoniu.[29] Yera'l postreru astronauta de la tripulación del Apollo 12 que siguía vivu.

  • My Life As An Astronaut (La mio vida como astronauta) (1989) ISBN 978-0671674250
  • Apollo: An Eyewitness Account (with Andrew Chaikin) (Apollo: una cuenta testigu presencial) (1998) ISBN 978-0867130508
  • Into the Sunlit Splendor: The Aviation Art of William S. Phillips (with Ann Cooper, Charles S. Cooper and Wilson Hurley) (na rellumanza allumada pol sol: l'arte de l'aviación de William S. Phillips) (2005) ISBN 978-0867130935
  • Mission Control, This is Apollo: The Story of the First Voyages to the Moon (with Andrew Chaikin) (Control de la misión, este ye Apollo: la historia de los primeros viaxes a la lluna) (2009) ISBN 978-0670011568
  • Painting Apollo: First Artist on Another World (Pintando Apollo: primer artista n'otru mundu) (2009) ISBN 978-1588342645

El diariu Skylab de vuelu de Bean apaez en "Homesteading Space", una historia del programa Skylab en collaboración con otros astronautes, el Dr. Joseph Kerwin y el Dr. Owen Garriott y l'escritor David Hitt, publicáu en 2008.[30]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 URL de la referencia: https://www.lemonde.fr/disparitions/article/2018/05/27/l-astronaute-americain-alan-bean-est-mort_5305250_3382.html.
  2. Afirmao en: Gran Enciclopedia Soviética (1969–1978). Sección, versículu o párrafu: Бин Алан. Data de consulta: 27 setiembre 2015. Editorial: Большая Российская энциклопедия. Llingua de la obra o nome: rusu. Data d'espublización: 1969.
  3. URL de la referencia: https://ancexplorer.army.mil/publicwmv/index.html#/arlington-national/.
  4. 4,0 4,1 URL de la referencia: https://searchpub.nssc.nasa.gov/servlet/sm.web.Fetch/Agency_Awards_Historical_Recipient_List.pdf?rhid=1000&did=2120817&type=released.
  5. URL de la referencia: https://www.nmspacemuseum.org/inductee/alan-l-bean/. Data de consulta: 17 xunetu 2023.
  6. National Aviation Hall of Fame ID: alan-l-bean.
  7. BEAN, ALAN (1983). «Piloto'l módulu llunar en Apollo 12, la segunda misión d'aterrizaxe llunar.». ALAN L. BEAN. http://www.nmspacemuseum.org/halloffame/detail.php?id=72. 
  8. Bean, Alan (2008). «Astronautes llunares: Alan Bean». Astronauta, Apollo 12. Archivado del original el 2009-03-25. https://web.archive.org/web/20090325093852/http://www.lunarhall.org/bios/bean.html. 
  9. «El Salón de la Fama Llunar: Alan Bean». Archiváu dende l'orixinal, el 2019-06-06.
  10. 10,0 10,1 «Historia oral de Alan Bean». NASA.
  11. «Esploración espacial y esploración». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de marzu de 2016.
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 12,7 12,8 «Astronauta Bio: Alan Bean».
  13. . Un home na lluna. ISBN 978-0-14-024146-4.
  14. von Braun, Wernher (2010), Buckbee, Ed, ed. (DVD), L'home cohete: Wernher von Braun: l'home que llevó a América a la lluna: les sos notes selmanales: 1961-1969, ISBN 978-1-935001-27-0, http://www.collectspace.com/ubb/Forum9/HTML/001778.html 
  15. «NASA - Ocean Rendezvous». Nasa.gov (19 de payares de 1969). Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'avientu de 2010.
  16. «Our Little Secret». Alanbeangallery.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-05-03. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  17. Bean, Alan and Chaikin, Andrew. "Apollo: An Eyewitness Account", The Greenwich Workshop Press; First Edition (January 10, 1998). ISBN 0-86713-050-4
  18. «Historic Spacecraft - Space Suit Photos».
  19. Bean, Alan (2010). «Biografía de Alan Bean». El Salón de la fama de l'aviación nacional.. Archivado del original el 2018-05-28. https://web.archive.org/web/20180528052234/https://www.nationalaviation.org/our-enshrinees/bean-alan/. 
  20. «Alan Bean». Fundación de beques p'astronautes. Archiváu dende l'orixinal, el 2018-06-12.
  21. «Bean, Alan L.». El Salón de la fama de l'aviación nacional. Archiváu dende l'orixinal, el 2018-05-28.
  22. Ford allaba a los astronautes, programa espacial. Newport News, Virginia. 12 d'abril de 1975.  p. 23. https://www.newspapers.com/clip/20406167/daily_press/. 
  23. Bean, Alan. «Mensaxe de Alan Bean». Alan Bean: primer artista n'otru mundu.. http://www.alanbean.com/message_from_alan_bean.cfm. 
  24. «Alan Bean». Muséu Internacional d'Arte.
  25. «Conversaciones: Astronauta-Turned-Moon artista Alan Bean». Washington Post (19 de xunetu de 2009).
  26. «Mensaxe de Alan Bean». Consultáu'l 23 de xineru de 2017.
  27. Dunham, Will (26 de mayu de 2018). «Alan Bean, moon-walking U.S. astronaut turned painter, dies in Houston» (n'inglés). Reuters. https://www.reuters.com/article/us-people-alan-bean/alan-bean-moon-walking-o-s-astronaut-turned-painter-dies-in-houston-idUSKCN1DIR0Q6. Consultáu'l 26 de mayu de 2018. 
  28. «Cla MacBean Arrives On The Moon». alanbeangallery.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-05-03. Consultáu'l 2 d'avientu de 2007.
  29. 29,0 29,1 «Family Release Regarding the Passing of Apollo, Skylab Astronaut Alan Bean». NASA (26 de mayu de 2018).
  30. Plaxco, Jim (16 de setiembre de 2009). «Book Review: Homesteading Space». National Space Society. Consultáu'l 26 de mayu de 2018.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]