Agobardu

De Wikipedia
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
AgobarduPicto infobox character.png
Sancti Agobardi episcopi (1605).jpg
arzobispu


obispu católicu

Vida
Nacimientu Cataluña, 769[1]
Nacionalidá Imperiu carolinxu
Muerte Saintes, 6 de xunu de 840[2] (70/71 años)
Estudios
Llingües falaes llatín
Alumnu de Leidrad of Lyon (en) Traducir
Oficiu sacerdote católicu, autor
Santoral
6 de xunu
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Cambiar los datos en Wikidata

San Agobardo[3] o Agobardo de Lyon,[4] nació en 779 n'España (Cataluña ?) foi unu de los escritores y prelaos qu'ilustraron l'imperiu carolinxu y foi escoyíu obispu de Lyon en 813.

Agobardo foi un oponente de Félix de Urgel y el adopcionismo (obra Liber Adversus Dogma Felicis Urgellensis), y de los xudíos (obra De Insolentia Judeorum).

Muertu en 840, la so festividá celébrase'l 6 de xunu. L'arzobispu francés Agobardo de Lyon denunció'l cultu a les imáxenes, la consagración de templos a los santos y les práutiques llitúrxiques ensin base bíblica.

Obres[editar | editar la fonte]

  • Ad Matfredum Precerem Palatii Deploratoria De Injustitiis.
  • Carmina.
  • Chartula.
  • Contra Insulsam Vulgi Opinionem De Grandine Et Tonitruis.
  • Contra Llibros Quatuor Amalarii Abbatis.
  • Contra Objectiones Fredigisi Abbatis.
  • Contra Praeceptum Impium De Baptismo Judaicorum Mancipiorum.
  • De Baptismo Judaicorum Mancipiorum.
  • Cavendo Convictu Et Societate Xudaica.
  • De Comparatione Regiminis Ecclesiastici Et Politici.
  • De Divisione Imperii Francorum Inter Filios Ludovici Imperatoris.
  • De Insolentia Judeorum.
  • De Judaicis Superstitionibus.
  • De Manera Regiminis Ecclesiastici.
  • De Privilexu Et Xure Sacerdotii.
  • De Quorundam Inlusione Signorum.
  • Empondera.
  • Epistola Ad Ebbonem Episcopum De Spe Et Timore.
  • Liber Adversus Dogma Felicis Urgellensis.
  • Liber Adversus Legem Gundobadi.
  • Liber Apologeticus Pro Filiis Ludovici Pii Imperatoris Adversus Patrem.
  • Liber De Correctioine Antiphonarii.
  • Liber De Despensatione Ecclesiasticarum Rerum .
  • Liber De Divina Psalmodia.
  • Liber De Divinis Sententiis Digestus.
  • Sermo Exhortatorius Ad Plebem De Fidei Veritate.
  • Vita Operaque.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Adrien Bressolles, Saint Agobard, évêque de Lyon. Doctrine et action politique d'Agobard, Paris, 1949.
  • Egon Boshof, Erzbischof Agobard von Lyon. Leben und Werk, Köln, 1969.
  • Johannes Heil, Agobard, Amulo, das Kirchengut und die Juden von Lyon, in: Francia - Forschungen zur westeuropäischen Geschichte, Nr. 25, 1998, S. 39-76.
  • Michel Rubellin, Église et société chrétienne d'Agobard à Valdès, Lyon, 2003.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118647326. Data de consulta: 14 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: Encyclopædia Britannica Online. Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Saint-Agobard. Apaez como: Saint Agobard. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ En xermánicu, Agobard = “Aquel que ta armáu con una espada fuerte” [1].
  4. ↑ En llatín : Agobardus Lugdunensis.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

  • Agobardo: testos billingües llatín - francés, con introducción nesti idioma, nel sitio de Philippe Remacle (1944 - 2011): ed. de 1869, en Lyon. Dellos fragmentos llatinos, que de cutiu se resalten n'azul, apaecen ensin traducción francesa.
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Agobardu&oldid=3832793»