Saltar al conteníu

Adolfo Rodríguez Saá

De Wikipedia
Adolfo Rodríguez Saá
senador d'Arxentina

20 avientu 2017 - 10 avientu 2023
Distritu: Provincia de San Luis (es) Traducir
Eleiciones: eleiciones llexislatives d'Arxentina de 2017
senador d'Arxentina

10 avientu 2011 - 9 avientu 2017
Distritu: Provincia de San Luis (es) Traducir
senador d'Arxentina

10 avientu 2005 - 9 avientu 2011
Distritu: Provincia de San Luis (es) Traducir
diputáu d'Arxentina

10 avientu 2003 - 9 avientu 2005
Distritu: Provincia de San Luis (es) Traducir
Presidente d'Arxentina

23 avientu 2001 - 30 avientu 2001
Ramón Puerta (es) Traducir - Eduardo Camaño (es) Traducir
Gobernador de la Provincia de San Luis (es) Traducir

10 avientu 1983 - 22 avientu 2001
Hugo di Risio - María Alicia Lemme (es) Traducir
Vida
Nacimientu San Luis25 de xunetu de 1947 (77 años)
Nacionalidá Bandera d'Arxentina Arxentina
Familia
Padre Carlos Juan Rodríguez Saá
Hermanos/es Alberto Rodríguez Saá
Familia
Estudios
Estudios Universidá de Buenos Aires
Llingües falaes castellanu
Oficiu abogáupolíticu
Llugares de trabayu Buenos Aires
Creencies
Relixón catolicismu[1]
Partíu políticu Partido Justicialista (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Adolfo Rodríguez Saá (25 de xunetu de 1947San Luis) ye un abogáu y políticu arxentín que foi proclamáu Presidente interín d'Arxentina pola Asamblea Llexislativa, el 23 d'avientu de 2001, exerciéndolo mientres ocho díes, hasta'l so arrenunciu asocedíu'l 30 d'avientu d'esi mesmu añu.

Con anterioridá fuera escoyíu cinco veces consecutives como gobernador de San Luis, cargu qu'exerció ente 1983 y 2001. Con posterioridá foi diputáu nacional (2003 - 2005) y senador nacional (2005-2011), siendo reelixíu nesti últimu cargu pa los periodos 2011-2017 y 2017-2023. A fines del añu 2006, el Senáu de la Nación Arxentina designar como parllamentariu del Mercosur, pa ocupar una de les trés banques que-y correspuende a la República Arxentina.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Adolfo Rodríguez Saá nació na ciudá de San Luis, capital de la provincia del mesmu nome, el 25 de xunetu de 1947, nel senu d'una de les families más representatives de la provincia de San Luis, descendiente del revolucionariu federal Juan Saá (protagonista de la batalla de Pavón de 1861) y de Carlos Juan Rodríguez (históricu collaborador de Saá que sería gobernador de San Luis y, en repitíes ocasiones, senador de la Nación, teniendo una destacada actuación política pa la so provincia).

Rodríguez Saá cursó estudios na Escuela Normal Cimeru “Coronel Juan Pascual Pringles”, dependiente de la Universidá Nacional de Cuyo, egresando col títulu de maestru cimeru y bachiller.

Ye abogáu egresado nel añu 1971 de la Facultá de Derechu y Ciencies Sociales de la Universidá de Buenos Aires.

Gobernador de San Luis

[editar | editar la fonte]

Participó na actividá política puntana dende bien nueva, desempeñándose como Apoderáu Llegal del Partíu Xusticialista dende 1971. En mayu de 1973, asumió como Diputáu Provincial mientres el gobiernu d'Elías Adre, con quien andaba a la tema internamente pol lideralgu del PX provincial. Convertir en Presidente del Bloque del FREJULI. Sicasí, foi cesáu nes sos funciones tres el golpe d'Estáu de marzu de 1976.

Tres la torna de la democracia, consagróse como Gobernador de San Luis col 40,48 % de los votos contra un 37,27 % de la O.C.R., magar que'l candidatu presidencial radical Raúl Alfonsín trunfara nes eleiciones del distritu por 7.300 votos de diferencia.

El 30 de marzu de 1987 foi distinguíu como “Gobernador del Añu” pol Comité de Distinciones Internacionales de la Organización Mundial de les Naciones, premiu compartíu col Gobernador de Córdoba, Eduardo Angeloz.

Nos comicios de 1987, volvió ganar el peronismu siendo reelecto Adolfo Rodríguez Saa col 52,12 % y l'O.C.R. baxó al 32,86 %; el Frente Renovador foi la tercer fuercia col 7,23 % y l'Alianza UCeDé llogró'l 6,80 %. En 1991, ganó'l P.J. col 50,57 %, el segundu llugar foi de la O.C.R. col 38,11 % y el terceru del Frente Políticu y Social, col 5,94 %. Lo mesmo asocedió en 1995, cuando'l P.J. llogró'l trunfu col 71,47 %, la O.C.R. de segundes, el 16,82 % y, el FREPASO, el 10,75 %.

En 1999, el P.J. llogra un folgosu trunfu sobre l'Alianza, axuntando'l 54,9 %, contra'l 44,5 %.

El Centru d'Estudios y Documentación de Barcelona concluyó nuna cobertoria realiza'l 30 de xineru de 2010:[2]

Los analistes económicos coinciden en destacar la so habilidá p'atraer col sacalliñu de les vacaciones fiscales un considerable capital alóctono, según subvenciones federales. Toos estos ingresos invertir en texíu industrial, obres públiques, servicios sociales y recursos turísticos, creando riqueza y bienestar cuando tol país taba en recesión. Anque una provincia periférica qu'apurre un mínimu porcentaxe al productu nacional, San Luis rexistró nesti periodu unos índices d'emplegu, escolaridá, ingresu per habitante y seguridá ciudadana percima de la media nacional. Rodríguez Saá destacó pola so xestión eficiente, de suerte qu'en 1984 la tesorería provincial xuagó tol so déficit y en 1992 empezó a tener superávit.

En 1995 convertir en vicepresidente del Conseyu Nacional Xusticialista. Coles mesmes, impulsó'l denomináu Frente Federal Solidariu (FFS) de gobernadores xusticialistes pa reafitar los intereses de los once provincies chiques ante los trés grandes, estes son, Buenos Aires, Córdoba y Santa Fe (a les que depués se sumaron Santa Cruz y La Pampa).[2]

Foi presidente del Conseyu Federal d'Inversiones dende'l 19 de setiembre de 2001 hasta'l 22 d'avientu de 2001.

Presidente de la Nación

[editar | editar la fonte]
Rodríguez Saá cola banda presidencial nel Salón Blanco de la Casa Rosada.

Escontra la metá del so quintu mandatu como gobernador provincial, mientres la Crisis d'avientu de 2001 n'Arxentina, l'Asamblea llexislativa convocada pol Senador Ramón Puerta (n'exerciciu del Poder Executivu) escoyer Presidente de la Nación pa un periodu de 90 díes, en convocando a eleiciones presidenciales por aciu el revesosu sistema de llei de lemas. La primer maxistratura del país había quedáu vacante tres los arrenuncios del vicepresidente Carlos Chacho Álvarez y del presidente Fernando de la Rúa.

La presidencia de Rodríguez Saa duró namái siete díes. Mientres esi periodu proclamó la suspensión de pagos de la delda esterna colos acreedores privaos, lo cual nunca llegó a concretar. Darréu, anunció la entrada en circulación d'una nueva moneda non convertible, llamada «arxentín» —que nunca vio la lluz—, cola cual financiaría planes de vivienda y daría más de 100 000 subsidios, según un aumentu a xubilaos y estatales.

Pola so negociación llogró reunificar a la CGT, lo cual valió-y el respaldu de los xefes sindicales, pero non el de la UIA (Unión Industrial Arxentina) nin el d'un importante sector del Partíu Xusticialista, disconformes cola decisión del mandatariu de devaluar la moneda de manera gradual, y non inmediata ―como proponíen los industriales y el Grupu Clarín―.[3] Nomó al senador Jorge Capitanich como ministru d'Infraestructura y Vivienda ya interín d'Economía, de Desarrollu Social y Mediu Ambiente, de Salú, de Trabayu, Emplegu y Formación de Recursos Humanos y de Seguridá Social;[4] y como presidente del Bancu de la Nación Arxentina a David Expósito, un economista y periodista que tomó notoriedá nesos díes al ser quitáu del so cargu poles sos declaraciones[5] sobre la nueva moneda, l'arxentín».

Espacho presidencial, na Casa Rosada.

Na selmana de Navidá de 2001 fíxose fuerte'l rumor de que Rodríguez Saá pretendía permanecer nel gobiernu hasta completar el mandatu de Fernando de la Rúa (avientu de 2003), lo cual quitó-y definitivamente'l respaldu de dellos gobernadores peronistes que teníen aspiraciones presidenciales (ente ellos José Manuel de la Sota de Córdoba, Carlos Ruckauf de Buenos Aires y Néstor Kirchner de Santa Cruz). A les crítiques sumáronse los senadores Duhalde y Capitanich, del Partíu Xusticialista.

Restáu'l respaldu pola interna partidaria,[3] quien tenía d'asocedelo como presidente provisional (Ramón Puerta, el mesmu que solo unos díes antes asocediera a De la Rúa), arrenunció al so cargu primero que Rodríguez Saá fixera pública'l so arrenunciu, la que llegó unes hores dempués del anunciu de Puerta. La socesión recayó nel presidente de la Cámara de Diputaos, el duhaldista bonaerense Eduardo Camaño. Este, d'alcuerdu a la Llei 20.972, convocó a l'Asamblea llexislativa, y llevó a cabu la transición d'un par de díes necesaria por que se produxeren los alcuerdos que llevaron a la presidencia a Eduardo Duhalde.

A empiezos del añu 2002 con un país sopelexáu, Adolfo Rodríguez Saá, col argumentu de «dexar d'arreglar el déficit de la Nación», trabayó la idea de convertir a San Luis nun territoriu institucionalmente independiente de l'Arxentina. Voceros cercanos al exmandatario sostuvieron que San Luis nun tien por qué «pagar la fiesta del Estáu nacional ineficiente» y que ye la única provincia que «puede exhibir déficit cero, superávit fiscal, un plan de crecedera económica, ensin deldes y cola calificación máxima que da'l Bancu Mundial (AAA)».[6]

Adolfo Rodríguez Saá lideraba les encuestes pa les eleiciones presidenciales del añu 2003,[7][8] pero tres la so pública disputa col grupu Clarín quien clamaba por llicuar la so delda,[9][10] los titulares en contra del puntano fueron cuasi diarios hasta la fecha de los comicios,[11] onde Adolfo Rodríguez Saá llogró'l 14,3 % de los votos, resultando ganador Carlos Saúl Menem, con Néstor Carlos Kirchner en segundu llugar. El senador, que foi presidente, aseguró que'l multimedios de Héctor Magnetto fixo un fuerte lobby por que se llevara a cabu la denominada «pesificación asimétrica» ―que dempués fixo Duhalde― para llicuar les deldes que'l multimedios tenía.[12] cuntó que'l multimedios primir por que nacionalizara la delda de sectores privaos. Cuestionando'l rol del Grupu Clarín naquel momentu como punta de llanza de los sectores empresarios que primieron por que les sos deldes en dólares fueren pesificadas y la diferencia enxaretada al Estáu arxentín. Almitiendo que «Dende'l Grupu Clarín fueron el creadores del golpismu democráticu», ante les cámares de la canal C5N.[13][14]

Jorge Rendo, xefe de Rellaciones Esternes del multimedios, quería convencer al presidente de non devaluar el pesu una y bones el diariu Clarín tenía por contratu una delda de 940 millones de dólares que tenía de pagar naquella moneda: si devaluábase, la so delda multiplicar pola cantidá en que quedara afitáu'l tipu de cambéu. Una selmana dempués de ser designáu pola asamblea llexislativa, Rodríguez Saá arrenunció.[15]

 Estandarte presidencial
Xefatura de Gabinete y Ministerios del Gobiernu de
Adolfo Rodríguez Saá
Cartera !Titular Periodu
Xefatura de Gabinete de Ministros Jorge Obeid 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
Ministeriu del Interior Rodolfo Gabrielli 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
Ministeriu de Rellaciones Esteriores, Comerciu Internacional y Cultu José María Vernet 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
Ministeriu de Defensa José María Vernet 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
Ministeriu de Trabayu Oraldo Britos 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
 Estandarte presidencial
Secretaríes d'Estáu del Gobiernu de
Adolfo Rodríguez Saá
Cartera !Titular Periodu
Secretaría Xeneral Luis Lusquiños 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
Secretaría Llegal y Téunica Guillermo L'Huiller 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
Secretaría d'Intelixencia Carlos Sergnese 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
SEDRONAR Lorenzo Cortese 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
Secretaría de Facienda, Finances ya Ingresos Públicos Rodolfo Frigeri 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001
Secretaría de Xusticia y Asuntos Llexislativos Alberto Zuppi 23 d'avientu de 2001 - 30 d'avientu de 2001

Diputáu y senador nacional per San Luis

[editar | editar la fonte]

En 2003, ye escoyíu Diputáu Nacional pola Provincia de San Luis, representando al frente Movimientu Popular. En 2005 foi escoyíu Senador pola so provincia, llogrando'l primer llugar col 62,88% de los votos.

Como Senador Nacional impulsó distintes iniciatives pa terminar colos llamaos superpoderes y l'avezada delegación llexislativa en manes del Poder Executivu. Coles mesmes, presentó diversos proyeutos pa la implementación de polítiques públiques pal desarrollu humano y granible, como planes d'inclusión social, dixital y de fomentu a la ganadería bovina. De la mesma, destácase la convocatoria pa la formulación d'una nueva llei de coparticipación federal, na cual fíxose incapìe a la correuta distribución a les provincies de los ATN, la coparticipación del impuestu a los creitos y débedes bancaries (conocíu como «impuestu al cheque») y la plena reconocencia de l'autonomía consagrada na Constitución Nacional a la Ciudá de Buenos Aires.

Parllamentariu del Mercosur

[editar | editar la fonte]

A fines del añu 2006, el Senáu de la Nación designa al Dr. Rodríguez Saá como miembru del Parllamentu del Mercosur, pa ocupar una de les banques que-y correspuenden a la República Arxentina en dichu organismu.

Nesi ámbitu la delegación arxentina designar nel añu 2008 como unu de los trés integrantes de la Delegación Esterna ante l'Asamblea Parllamentaria Euru Llatinoamericana (EuroLat).

Nel añu 2009 representó al Parllamentu del Mercosur nel Cume de Cambéu Climáticu (COP 15), que se llevó a cabu en Copenḥague, Dinamarca.[16]

El so más importante contribución foi'l so proyeutu de creación de la Corte de Xusticia del Mercosur. L'aceptación pol Parllamentu de la necesidá del establecimientu de la Corte viose reflexada nel Alcuerdu Políticu pal Afitamientu del Parllamentu del Mercosur, aprobáu n'Asunción el 29 d'abril de 2009, ratificáu polos Ministros de Rellaciones Esteriores de los cuatro Estaos qu'integren el bloque, n'ochobre de 2010.

Candidatures

[editar | editar la fonte]

Nes eleiciones presidenciales 2003 y 2015 presentóse como candidatu a Presidente de la Nación. En 2003 foi candidatu del Frente Movimientu Popular Unión y Llibertá acompañáu na formúla pol ex Intendente de San Isidro, Melchor Posse, quedando cuartu col 14.11% de los votos, ganando na rexón de Cuyo. En 2015 foi candidatu pol frente Compromisu Federal, llevando como candidata a Vicepresidenta a la Senadora Nacional por San Luis, Liliana Negre d'Alonso. Superó les Eleiciones primaries (PASU) col 2.09% y nes eleiciones xenerales quedó sestu y postreru col 1.64%, solo ganando na so provincia.

En 2011 foi pre-candidatu a gobernador por Compromisu Federal de la provincia de Buenos Aires, pero'l 9 d'agostu de 2011 la Xunta Eleutoral de la provincia de Buenos Aires resolvió escluyilo de les eleiciones, argumentando que la so candidatura recibiera impugnaciones arriendes de que tamién se presenta como candidatu a senador de San Luis pa buscar la reeleición na banca de la cámara alta. Per otru llau, nun cumplía lo previsto pol artículu 121 de la Constitución provincial de Buenos Aires, qu'esixe una acreditación de cinco años de residencia nel distritu bonaerense si nun ye nativu d'ella.[17]

Depués d'apelar la sentencia, el xuez federal con competencia eleutoral de la provincia de Buenos Aires, Manuel Blanco consideró que resultaría de cumplimientu imposible» dau «lo avanzao del cronograma eleutoral» (les eleiciones primaries fueron el 14 d'agostu de 2011), polo que la pre-candidatura d'Adolfo Rodríguez Saá fíxose efectiva y participó nes eleiciones primaries.[18]

Finalmente, el 21 de setiembre y yá superando les eleiciones primaries, la Xunta Eleutoral ratificó la invalidez de la candidatura yá que non pudo acreditase la so residencia en territoriu bonaerense. D'esta manera anque algamó'l 1,5% de los votos nes primaries pa presentase a les eleiciones xenerales, quedó inhabilitáu de faelo.[19]

Nel añu 2018, votó en contra del proyeutu d'interrupción voluntaria del embaranzu.[20]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Adolfo R. Saá rechazó el aborto legal: “Voy a defender mis convicciones”» (castellanu) (9 agostu 2018).
  2. 2,0 2,1 sur arxentina/adolfo_rodriguez_saa Centro d'Estudios y Documentación de Barcelona
  3. 3,0 3,1 «Diariu Perfil». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-04.
  4. Currículum vítae de Jorge Capitanich, publicáu nel sitiu web del Senáu de la Nación Arxentina (Buenos Aires).
  5. «La Nación - 28/12/2001 - El Presidente pidió-y l'arrenunciu a Expósito». Archiváu dende l'orixinal, el 2019-09-25.
  6. Artículu Archiváu 2016-12-21 en Wayback Machine del 27 de xineru de 2002 nel diariu Clarín (Buenos Aires).
  7. votu bronca-y-cai-rodriguez-saa Diariu La Nación
  8. Emol
  9. «Impulso Baires». Archiváu dende l'orixinal, el 8 de marzu de 2012. Consultáu'l 27 de xunu de 2011.
  10. Arte Político
  11. Mochkofsky, Graciela: Pecáu orixinal, cit., t. II, § 14, páxs. 112.
  12. pa-devaluar «Un ex-presidente denunció que Clarín primir pa devaluar», artículu publicáu nel diariu Infonews (Buenos Aires).
  13. http://www.parlamentario.com/noticia-74454.html
  14. «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2020-01-21.
  15. Graciela Mochkofsky: Pecáu orixinal, cit., t. II, § 9, páxs. 137 y 138.
  16. http://agenciasanluis.com/notes/2016/08/19/adolfo-rodriguez-saa-esti proyeutu-ye-un exemplu-ecologico-pa-tou-el-pais/
  17. «Adolfo Rodríguez Saá nun va poder dir como candidatu a gobernador bonaerense». La Nación (9 d'agostu de 2011).
  18. «cuartu escuru.html Finalmente, la boleta d'Adolfo Rodríguez Saá va tar nel cuartu escuru». Infobae (12 d'agostu de 2011).
  19. «invalidez-de-la candidatura-de-Adolfo-Rodriguez-Saa.html Ratificaron la invalidez de la candidatura de Rodriguez Saá». Diariu El Argentino (21 de setiembre de 2011). (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'invalidez-de-la candidatura-de-Adolfo-Rodriguez-Saa.html historial y la invalidez-de-la candidatura-de-Adolfo-Rodriguez-Saa.html última versión).
  20. Discursu completu d'ADOLFO RODRIGUEZ SAA. Senáu Arxentina - Llei Albuerto Llegal, 8 d'agostu de 2018, https://www.youtube.com/watch?v=9HEaaOTX-V4, consultáu'l 10 d'agostu de 2018 

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]