Mária Török
Mária Török | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Budapest, 10 de payares de 1925[1] |
| Nacionalidá |
 Francia |
| Residencia |
París Budapest |
| Llingua materna | húngaru |
| Muerte | Nueva York, 25 de marzu de 1998[1] (72 años) |
| Causa de la muerte | leucemia[2] |
| Familia | |
| Casada con |
Nicolas Abraham Nicholas Rand (1990 – )[2] |
| Estudios | |
| Estudios | Universidá de París |
| Llingües falaes |
francés[1] húngaru |
| Oficiu | psicóloga, psicoanalista |
| Trabayos destacaos |
The Wolf Man's Magic Word (en)  |
| Premios |
ver
|
 | |
Maria Torok (húngaru: Török Mária; 10 de payares de 1925, Budapest – 25 de marzu de 1998, Nueva York) foi una psicoanalista francesa, d'ascendencia húngara.
Torok ye más conocida poles sos contribuciones idiosincrátiques a la teoría psicoanalítica, desenvuelta nel espertar del primer Freud. Mária Török fixo meyores significatives nel estudiu de los problemes patolóxicu causaos poles influencia transgeneracionales.
Vida y carrera[editar | editar la fonte]
Maria Torok voló fora d'Hungría en 1947 pa vivir en París. Ella entós estudió como psicóloga na Sorbonne en 1950, antes de conocer a Nicolas Abraham y decidir enfocase nel analís. Török convirtióse una analista y miembru de la Sociedá Psicoanalítica de París.
Dempués de la muerte de Abraham en 1985, continó la so llinia de trabayu en cooperación col sobrín de Abraham, Nicolas Rand, hasta la so muerte en Nueva York en 1998.
Escritos[editar | editar la fonte]
La enfermedá de llorar[editar | editar la fonte]
Nel so artículu de 1968 "La Enfermedá de Llorar y la Fantasía del Cuerpu Esquisitu", Török volvió esaminar los problemes de la introyección y la incorporación, tal como se presenta nes obres de Sandor Ferenczi y de Melanie Klein. Estrémase que la introyección ye un procesu que dexa que l'ego arriquecer coles traces del prestar. Török argumentó que "frente a la impotencia del procesu de introyección (gradual, lentu, aballador, mediáu, efeutivu), la incorporación ye la única opción: rápido, concisu, ensin mediación, instantáneu, máxicu, dacuando alucinatorio". [3]
Török esploró distintes coses en "rituales del lloru eróticu... la contorna d'una enfermedá sentimental emerxente" daqué que fizo ' manifiestu na carga erótica, al traviés del cual confundíase a los homes y les muyeres. Poner de relieve que "afítense oxetos como representaciones tantu de la perda y el deséu sepulcral dolientes", impulsáu por "la sensación d'un pecáu irreparable: el pecáu de ser sorprendíu nel momentu de llena libidinal nel momentu menos apropiáu, nel momentu del dolor y l'abandonu a la desesperación" .
La resultancia yera que'l lloru yera causáu pola enfermedá, o'l lloru imposible por un ser queríu, alimentáu pola fantasía de constitución o d'identificación secretu con un oxetu perdíu: una forma "máxica pa recuperar l'oxetu perdíu del prestar y pa compensar la falta de introyección. La inclusión sirve pa negar la perda, cuando ye indescribible".[4]
La cripta y la pantasma[editar | editar la fonte]
Török desenvolvió les sos idees en xunto colos conceutos de la cripta y el pantasma adientro. "El fenómenu de la pantasma nun resulta del torna de lo reprimíu, pero sí a partir de la inclusión críptica d'un Otru, na cara del cual/cualos la enfermedá de llorar y el trabayu del duelu nun fueron capaces de surtir efeutu" . La pantasma transgeneracional o "trabayu de la pantasma nel inconsciente" referir a los efeutos de los secretos de familia tresmitíos al traviés de xeneraciones: "el 'pantasma' ye una formación nel inconsciente dinámicu que s'atopa ellí non por mesma represión del suxetu sinón en cuenta d'una empatía direuta col inconsciente o la materia psíquico reprimida d'un oxetu parental ... nun ye n'absolutu'l productu del suxetu".[5]
Dientro del ego, la cripta representa'l entierru d'una vergüenza indicible: "cuando unu nun puede reconocer un dolor, un trauma y toles emociones que provoca atopase con unu mesmu son llevaes dientro d'una bóveda. La cripta ye la resultancia d'un vergonzosu secretu. Les criptes solamente constrúyense cuando'l vergonzosu secretu foi la obra del oxetu del amor perdíu y cuando esi oxetu tamién funciona pal suxetu como un ideal del yo".
Tal represión preservativa entra a valir al traviés d'una división del yo, produciendo una ' distinción ente "represión constitutiva [esto ye, dinámica] aparente de la risa y la represión preservativa". [6]
La resultancia ye que se producen secretos fantasmales na familia, tácitos, pero que son indicaos por aciu el llamáu comportamientu crípticu, -non verbal, ensin falar-, y dacuando por aciu la so incorporación materialmente n'oxetos d'usu domésticu. [7]
Trauma[editar | editar la fonte]
Los sos trabayos, dambos redactaos solos o con Abraham, fixéronse un sitiu anováu na idea del trauma na práutica y el pensamientu psicoanalíticos, y desenvolvió la idea de criptogrames suxuriendo qu'anagrames homófonos, rimes, tics y otres pallabres -muletillas- y xuegos de soníu espresaron "deseos inconscientes censuraos lingüísticamente".
Teoría psicoanalítica[editar | editar la fonte]
Dempués de la publicación en 1978 de les sos ensayos clínicos recoyíos, Török "tien perfiláu un campu nuevu de busca histórica y teórica esmolecida cola psicogénesis del psicoanálismo freudianu. El trabayu remata nel 2000 coles póstumes Cuestiones por Freud.[8]
"Si les teoríes de Freud formen la pulgu proteutora alredor de la so intuición, al mesmu tiempu despintando y revelando, ¿qué pasa col nucleu real?". En efeutu, ye'l nucleu que, invisible pero activu, confier el so significáu a tola construcción. Esti nucleu ye'l principiu activu de la teoría psicoanalítica y non transparenta nun siendo que toles aparentes contradicciones atoparen la so esplicación. Acordies cola continuación del campeonatu de Török de Ferenczi saber-a-saber de Freud, consideraba que, ello ye que "Freud lleva una cripta dientro d'él... una pantasma metasicológico".
Visión xeneral[editar | editar la fonte]
Mária Török taba comprometida cola idea d'un psicoanálisis con un cara humanu. Tomando les sos idees de la creatividá del trabayu pioneru de Freud, ensin aprobar necesariamente los sos error o xustificar los sos caleyones ensin salida, la so prioridá foi siempres clínica: l'aceptación del ser humanu, en toles lluches y sufrimiento humanos... largamente clisada pola cobertoria mediática esaxerada del fenómenu Lacan. El pensamientu de Mária Törö ta ganando terrén adulces en toa Europa. Los meyores de Mária Török fueron tomaos y siguíos en Francia por munchos psicoanalista -ente ellos Judith Dupont, Pascal Hachet, Lucien Melese, Claude Nachin, Jean-Claude Rouchy, Barbro Sylwan, Saverio Tomasella, y Serge Tisseron. Les sos obres traducíes al Inglés inclúin The Wolf Man's Magic Word: A Cryptonymy y The Shell and the Kernel: Renewals of Psychoanalysis.
La concepción del psicoanálisis de Nicolas Abraham y Mária Török estiende la posibilidá de les fixaciones psíquiques, daqué qu'amenorga la importancia relativa de los conflictos y represiones de la niñez, mientres aumenta la importancia de les experiencia traumátiques, individuales y coleutives, que pueden asoceder en cualesquier edá.[9]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ 2,0 2,1 URL de la referencia: https://www.psychoanalytikerinnen.de/france_biographies.html#Torok.
- ↑ la pallabra Máxica del Home de Llobu
- ↑ Judith Dupont
- ↑ Hardy
- ↑ Peter Buse y Andrew Stott
- ↑ Boris Cyrulnik
- ↑ la pallabra Secreta del Home de Llobu
- ↑ Claude Nachin
Llectures rellacionaes[editar | editar la fonte]
- Barbro Sylwan et Philippe Refabert, Freud, Fliess, Ferenczi (2010)
Datos: Q602497
