Prionace glauca

Prionace glauca; canía
Estáu de caltenimientu
	; Cuasi amenazáu (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Chondrichthyes
Subclas:	Elasmobranchii
Superorde:	Selachimorpha
Orde:	Carcharhiniformes
Familia:	Carcharhinidae
Xéneru:	Prionace; Cantor, 1849
Especie:	P. glauca; (Linnaeus, 1758)
Distribución
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

La canía^[2] (Prionace glauca) ye una especie d'elasmobranquiu carcarriniforme de la familia Carcharhinidae. Ye un tiburón peláxicu, cosmopolita, que se distribúi per tolos océanos y mares del mundu y recibe distintos nomes vulgares según el llugar: tintorera -nome que tamién fai referencia al tiburón tigre- n'España y Méxicu, caella o canía n'Asturies, tiburón azul n'Uruguái, Arxentina, Estaos Xuníos y Reinu Xuníu, y azulexu en Chile.

Morfoloxía y anatomía

La canía ye un tiburón de cuerpu estilizáu y allargáu, con un focicu llargu y cónicu. Tien güeyos grandes que, neto que tolos carcarriniformes, atópense provistos d'una membrana nictitante, una especie de párpagu semitresparente que va de riba a embaxo y protexe los globos oculares cuando lluchen cola so presa. Tien cinco fendedures branquiales, dos aletes dorsales, dos aletes pectorales, dos aletes anales y una aleta caudal. Les aletes pectorales son llargues y delgaes, y l'aleta caudal ta provista d'un llóbulu cimeru tamién bien allargáu. Tien una coloración blanca na parte ventral, y un azul metálico bien intenso nel restu del cuerpu. Los sos dientes, cuando cayen y renacen de siguío, son de forma triangular con cantos serruchaos. Tien un llargor permediu de 2,5 m y un pesu de 80 kg, anque se rexistraron casos de femes adultes con llargores superiores a los 4 m y un pesu d'hasta 220 kg.

Como particularidá hai que destacar que, pola mor del llargor de la so ñariz, el so quexal afíxose pa poder morder ensin problemes, porque la parte cimera del quexal ye capaz de proyeutase p'alantre, de manera que pa morder nun precisa alzar la cabeza.

Cuerpu bastante allargáu y fusiforme.
Focicu abondo estruyíu y estrechamente cónicu.
La primera dorsal ta asitiada na metá del cuerpu, la segunda dorsal y l'anal son pequeñes.
Les aletes pectorales son estreches, llargues y un pocu falciformes.
Presenta cinco pares de fendedures branquiales, el postreru percima de les pectorales.
La coloración ye d'un azul brilloso intenso, la punta de les aletes ye escura, el banduyu ye blancu.
El so color vuélvese gris apagáu una vegada muerta.
Consigue 383 cm de llargor total.
El machu maurez ente los 182 y los 281 cm. La fema failo cuando tien ente 173 y 221 cm.

Alimentación

La so alimentación constitúise básicamente de pexes como xardes, sardines, meros, chicharros, bonitos, gádidos, calamares y aves marines. Puede ser agresivu colos humanos si se siente amenaciáu. De normal caza en pareya o grupos pequeños p'ayudar a esvalixar los cardúmenes. Na so busca d'alimentu puede percorrer grandes distancies. Calcúlase que pueden percorrer distancies d'hasta 5.500 km.^{[ensin referencies]}

Reproducción

La canía ye un pexe vivíparu. El maduror sexual asocede ente los 5 y 6 años nes femes y los 4 y 5 nos machos. La fecundación tien llugar dientro del cuerpu de la fema que'l machu fertiliza gracies a un par d'aletes coxales especiales llamaes pterigópodos. Les femes tienen dos úteros en llugar d'unu, dientro de los que se desenvuelven ente 4 y 135 críes. Les caníes recién nacíes miden aproximao 40 cm de llargor. Al igual que n'otres especies de tiburones vivíparos, les femes pierden el mambís poco primero de parir pa evitar taramellar a los sos propios fíos. La xestación dura ente 9 y 12 meses. Les tintoreres son dafechu independientes al nacer y darréu busquen abellugu de los depredadores, ente ellos los sos propios padres. Al nacer tienen entá'l so sacu vitelín, un allongamientu del so abdome onde s'atopen los sos órganos internos, y que se reabsuerbe escontra'l cuerpu pocu tiempu dempués.

Hábitat

Ye una especie peláxica qu'ocupa tantu la superficie de mar abiertu como les zones costeres. Muévese solu o en grupos peles agües fríes, ente 7 º y 16 º C, anque tolera los 21 º C o más. Presenta costumes nocherniegues. Ye un migrante bien activu. Los individuos de la población segréguense por edaes y sexos.

Población y estáu de caltenimientu

Al ser la canía un tiburón de vezos oceánicos y migratorios, cualquier cálculu que se faiga sobre la so población ye pocu fiable. Asina y too, considérase, basándose n'estimaciones sobre la so pesca deportiva, que tien d'atopase nun riesgu baxo d'estinción. La Unión Mundial pa la Naturaleza (IUCN) difier ya incluyela na so llista colorada d'especies amenaciaes.

La baxa calidá de la carne fai que nun tenga muncha importancia comercial, a pesar de la so bayura. Péscase principalmente con palangre, pero tamién nel arte d'arrastre. Les aletes aprovéchense pa faer la sopa d'aleta de tiburón y los quexales viéndense como ornamientu.

Ver tamién

Taxonomía de los tiburones

Referencies

↑ Stevens, J. (2009). «Prionace glauca» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2011.1. Consultáu'l 30 de xineru de 2012.
↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

Bibliografía

El léxico de la fauna marina en los puertos pesqueros de Asturias Central, Emilio Barriuso, Uviéu 1986. IDEA.

Enllaces esternos

[iucn-1] Stevens, J. (2009). «Prionace glauca» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2011.1. Consultáu'l 30 de xineru de 2012.

[25371c05886d508f0bd3b89319c1e188ec3c8883-2] URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

[1]

[2]