Territoriu Británicu del Océanu Índicu
Territoriu Británicu del Océanu Índicu | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | Reinu Xuníu | ||||
Designación para una entidá territorial alministrativa | [[Territoriu Británicu d'Ultramar|{{{2}}} | ||||
Tipu d'entidá | territoriu británicu d'ultramar | ||||
Capital | Camp Thunder Cove (en) , ensin valor y Diego García (es) | ||||
Nome oficial |
British Indian Ocean Territory (en) Britské indickooceánske územie (sk) | ||||
Llingües oficiales | inglés | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 6°00′S 71°30′E / 6°S 71.5°E | ||||
Superficie | 60 km² | ||||
Demografía | |||||
Población | 3000 hab. (2018) | ||||
Densidá | 50 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+06:00 | ||||
Dominiu d'Internet | .io | ||||
Códigu telefónicu | +246 | ||||
El Territoriu Británicu del Océanu Índicu (n'inglés: British Indian Ocean Territory, BIOT) entiende unos sesenta islles tropicales del archipiélagu de Chagos, nel océanu Índicu, a metá de camín ente África ya Indonesia. Ye una colonia col estatus de Territoriu Británicu d'Ultramar que'l so territoriu reclamen los gobiernos de Mauriciu y Seixeles.
Ye la continuación histórica de la India británica. Por cuenta de la independencia de la mayor parte del so territoriu, dende 1947 vese amenorgada al archipiélagu de Chagos.
L'archipiélagu de Chagos ye un grupu de 65 islles tropicales que s'atopen 500 km al sur de les Maldives.
La superficie total de les islles ye de 63 km², la mayor d'elles, Diego García, tien una área de 44 km². Hai cinco grupos principales d'islles: Peros Banhos, les Salomón, les Eagle, les Egmont y los Tres hermanos.
Diego García ye la islla que s'atopa más al sur. Ocupa un allugamientu estratéxicu en mediu del Índicu y ye sede d'una instalación militar compartida ente'l Reinu Xuníu y los Estaos Xuníos. La superficie total del territoriu ye de 60 quilómetros cuadraos.
Historia
[editar | editar la fonte]L'archipiélagu de Chagos foi afayáu pol esplorador español Diego García de Moguer en 1554, quien bautizó a la mayor de les islles como Diego García.
Tres la conquista británica de la India, esti archipiélagu foi asignáu alministrativamente a esta colonia. Tres la independencia india en 1947, los archipiélagos de Chagos, Aldabra, Farquhar y Desroches siguieron so soberanía británica. El 23 de xunu de 1976 Aldabra, Farquhar y Desroches fueron devueltes a Seixeles por causa de la so independencia. Por ello na actualidá'l BIOT ta constituyíu solamente por un grupu de seis islles incluyíu l'archipiélagu de Chagos. El restu d'islles tán despoblaes.
Espulsión de los pobladores
[editar | editar la fonte]Ente 1967 y 1973, los 3000 habitantes de la islla, na so mayoría llabradores, fueron deportaos a Mauriciu y Seixeles, entós colonies britániques. Nel añu 2000, la corte suprema británica anuló la orde d'inmigración local a los residentes del archipiélagu, pero sofitó l'estáu militar especial de la islla, lo que supunxo que la resolución xudicial nun tuviera consecuencies práutiques.
Los Estaos Xuníos arriendan la islla al Reinu Xuníu pal usu de la base militar. El contratu robláu primeramente en 1966 por 50 años, prevía ser enllargáu por 20 años más, sacantes se cumplieren ciertes condiciones (vence'l 30 d'avientu de 2036).[1][2][3] Pela so parte, l'archipiélagu de Chagos ye reclamáu por Mauriciu y les Seixeles.
Gobiernu y política
[editar | editar la fonte]Como territoriu del Reinu Xuníu, el Xefe d'Estáu ye la reina Sabela II del Reinu Xuníu, siendo'l xefe de gobiernu'l comisariu John Kittmer y l'alministrador Tom Moody, toos residentes en Londres, Reinu Xuníu. Nun hai eleiciones yá que el comisariu y l'alministrador tán designaos pol monarca al traviés del gobiernu británicu.
Xeografía y comunicación
[editar | editar la fonte]La mayoría de les islles nun tienen carreteres. Diego García tien una pequeña carretera asfaltada ente'l puertu y l'aeropuertu. Ye normal l'usu de bicicletes pal tresporte. El mayor puertu ta en Diego García que tamién cunta con un aeropuertu capaz de recibir al tresbordador espacial en casu d'emerxencia.[4]
Economía
[editar | editar la fonte]Tola actividá económica concentrar na islla de Diego García, onde s'atopen les instalaciones militares del Reinu Xuníu y los Estaos Xuníos.
Nun hai actividaes agrícoles nin industriales nes islles. Una gran fonte d'ingresos tamién esterna vien de los sellos postales del Territoriu Británicu del Océanu Índicu, que son producíos en Reinu Xuníu.
Demografía
[editar | editar la fonte]Depués de la espulsión de la población nativa, ente 1965 y 1973, los únicos habitantes de les islles son el personal militar y civil asignáu poles fuercies armaes del Reinu Xuníu y d'Estaos Xuníos. 4000 persones ocupaben les islles en payares de 2004.[5]
Imáxenes
[editar | editar la fonte]-
Mapa del BIOT.
-
Instalaciones abandonaes de los antiguos plantíos.
-
El club d'oficiales de la base naval, en 1982.
-
El puertu militar de Diego García en 1985.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Seleición de fútbol de les Islles Chagos
- Territoriu Británicu d'Ultramar
- Territoriu Antárticu Británicu
- Tierres Australes y Antártiques Franceses
- .io
Notes
[editar | editar la fonte]- ↑ Man Friday ye un términu despreciatible que fai referencia a Friday, l'esclavu de la novela Robinson Crusoe.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Commerce monde. Quand la souveraineté se loue : fin de bail à Diego Garcia. Daniel Allard, 1 de febreru de 2016 (consultáu'l 3 de marzu de 2017, en francés).
- ↑ Seixeles News Agency. Le gouvernement britannique refuse le retour des Chagossiens; le groupe des Seixeles mécontent. Patsy Athanase, Sharon Uranie y Estelle Peron, 18 de payares de 2016 (consultáu'l 3 de marzu de 2017, en francés).
- ↑ L'express. Dossier «Chagos»: la Grande-Bretagne et les États-Unis sollicitent l'aide de l'Inde. 20 de xineru de 2016 (consultáu'l 3 de marzu de 2017, en francés)
- ↑ GlobalSecurity. «Space shuttle emergency landing sites» (inglés). Consultáu'l 6 de xunu de 2014.
- ↑ CIA. «The World Factbook» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-29. Consultáu'l 6 de xunu de 2014.