Setaria viridis

De Wikipedia
Setaria viridis
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Liliopsida
Orde: Poales
Familia: Poaceae
Subfamilia: Panicoideae
Xéneru: Setaria
Especie: Setaria viridis
(L.) P.Beauv.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

El almorejo (Setaria viridis) ye una especie de la familia de les gramínees. Ye orixinaria d'Eurasia.

Vista de la planta
Ilustración
Vista de la planta
Inflorescencies

Descripción[editar | editar la fonte]

Gramínea ramificada dende embaxo, con tarmos que suelen ser acoldaos, glabros y llisos. Puede tomar a la fin una coloración acoloratada. Fueyes col nerviu central resaltáu, bien estriaes y glabres. Lígula sustituyida por un aniellu de pelos curtios. Vaina tamién con una franxa de pelos. La inflorescencia ye una panícula cilíndrica verde o acoloratada, onde les espiguillas, bien trupes despinten totalmente el raquis. Glumes más curties que la espiguilla, provista de 1-3 pelos llargos con dientes ríxidos palantre. Al maurecer cayen les espiguillas, pero queden los pelos.

Hábitat[editar | editar la fonte]

En cultivos y zones arenoses.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Setaria viridis describióse por (L.) P.Beauv. y espublizóse en Essai d'une Nouvelle Agrostographie 51, 171, 178, t. 13, f. 3. 1812.[1]

Etimoloxía

Setaria: nome xenéricu que remanez del llatín cogorda (gocha), aludiendo a les inflorescencies arizaes.

viridis: epítetu llatín que significa "de color verde"[2]

Variedá aceptada
Sinonimia
  • Chaetochloa comosa (Miq.) Koidz.
  • Chaetochloa gigantea (Franch. & Sav.) Honda *

Chaetochloa viridis (L.) Scribn.

  • Chamaeraphis italica var. viridis (L.) Kuntze
  • Chamaeraphis viridis (L.) Millsp.
  • Ixophorus viridis (L.) Nash
  • Panicum bicolor Moench
  • Panicum comosum Steud.
  • Panicum giganteum (Franch. & Sav.) E.H.L.Krause
  • Panicum humile Thunb. ex Trin.
  • Panicum italicum var. viride (L.) Körn.
  • Panicum laevigatum Lam.
  • Panicum pachystachys Franch. & Sav.
  • Panicum psilocaulon Steud.
  • Panicum purpurascens Opiz
  • Panicum pycnocomum Steud.
  • Panicum qualelinnaei Krock.
  • Panicum reclinatum Vill.
  • Panicum verticillatum var. minus Thunb.
  • Panicum viride L.
  • Panicum viridescens Steud.
  • Pennisetum italicum var. viride (L.) Körn.
  • Pennisetum viride (L.) R.Br.
  • Pennisetum viride var. brevisetum Döll
  • Setaria arenaria Kitag.
  • Setaria chlorantha Schur
  • Setaria comosa Miq.
  • Setaria comosa var. pilosa (Honda) Honda *

Setaria depressa Honda * Setaria fallax Lojac.

  • Setaria gigantea (Franch. & Sav.) Makino
  • Setaria glareosa Petrov
  • Setaria italica var. major (Gaudich.) Ohwi
  • Setaria italica var. maritima (Lam.) Podp.
  • Setaria italica subsp. pycnocoma (Steud.) De Wet
  • Setaria italica subsp. viridis (L.) Thell.
  • Setaria ketzchovelii Menabde & Erizin
  • Setaria añada Dumort.
  • Setaria pachystachys (Franch. & Sav.) Matsum.
  • Setaria purpurascens (Opiz) Opiz
  • Setaria pycnocoma (Steud.) Henrard ex Nakai
  • Setaria reclinata (Vill.) Chevall.
  • Setaria rubicunda Dumort.
  • Setaria weinmannii Roem. & Schult.
  • Setariopsis viridis (L.) Samp.[3][4]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. «Setaria viridis». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 3 de payares de 2014.
  2. En EpítetosBotánicos
  3. «Setaria viridis». The Plant List. Consultáu'l 3 de payares de 2014.
  4. «Setaria viridis». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultáu'l 3 de payares de 2014.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. Penes A. et alii. (1991): Plantes Monteses de Castiella y Llión , Valladolid, Ámbitu, ISBN 84-86770-40-8
  2. CONABIO. 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  3. Correa A., M.D., C. Galdames & M. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panamá.
  4. Correll, D. S. & M. C. Johnston. 1970. Man. Vasc. Pl. Texas i–xv, 1–1881. The University of Texas at Dallas, Richardson.
  5. Cronquist, A.J., A. H. Holmgren, N. H. Holmgren & Reveal. 1977. Vascular Plants of the Intermountain West, U.S.A. 6: 1–584. In A.J. Cronquist, A. H. Holmgren, N. H. Holmgren, J. L. Reveal & P. K. Holmgren (eds.) Intermount. Fl.. Hafner Pub. Co., New York.
  6. Davidse, G., M. Sousa Sánchez & A.O. Chater. 1994. Alismataceae a Cyperaceae. 6: i–xvi, 1–543. In G. Davidse, M. Sousa Sánchez & A.O. Chater (eds.) Fl. Mesoamer.. Universidá Nacional Autónoma de Méxicu, Méxicu, D. F.
  7. De la Barra, N. 1997. Reconstr. Evol. Paisaxe Veg. Cochabamba i–v, 1–174. Tesis, Universidá Mayor San Simón, Cochabamba.
  8. Espejo Serna, A., A. R. López-Ferrari & J. Valdés-Reyna. 2000. Poaceae. Monocot. Mexic. Sinopsis Floríst. 10: 7–236 [and index].
  9. Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
  10. Flora of China Editorial Committee. 2006. Flora of China (Poaceae). 22: 1–733. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong (eds.) Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
  11. Forzza, R. C. 2010. Llista de espécies Flora do Brasil http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010. Jardim Botânico do Rio de Janeiro, Rio de Janeiro.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]