Saltar al conteníu

Roelos

Coordenaes: 41°15′07″N 6°10′17″W / 41.2519°N 6.1715°O / 41.2519; -6.1715
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Roelos
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Zamora
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Roelos (es) Traducir Manuel Hernández Casado
Nome oficial Roelos de Sayago (es)[1]
Códigu postal 49211
Xeografía
Coordenaes 41°15′07″N 6°10′17″W / 41.2519°N 6.1715°O / 41.2519; -6.1715
Roelos alcuéntrase n'España
Roelos
Roelos
Roelos (España)
Superficie 54.99 km²
Altitú 777 m[2]
Llenda con Salce, Villar del Buey, Bermiellu de Seyagu, Almeida de Sayago, Carbellino y Monleras
Demografía
Población 149 hab. (2023)
- 73 homes (2019)

- 76 muyeres (2019)
Porcentaxe 0% de provincia de Zamora
Densidá 2,71 hab/km²
roelosdesayago.com
Cambiar los datos en Wikidata

Roelos de Sayago ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Zamora y de la comunidá autónoma de Castiella y Llión.

Xeografía

[editar | editar la fonte]

El conceyu atopar al sur de la provincia, nel estremu más meridional de la contorna de Sayago, dixebráu de la provincia de Salamanca pel ríu Tormes, güei enancháu pol banzáu d'Almendra.

Símbolos

[editar | editar la fonte]
Escudo Escudu Heráldicu

Nel primer campu d'oru un roel d'Oru. Nel segundu campu de gules una encina de sinople. Nel campu de púrpura una ilesia de plata esclariada de gules. Nel campu d'azur, una ponte d'oru, pol qu'escurre un regueru d'ondes de plata y azur.

Bandera Bandera rectangular

con cuatro franxes en diagonal en proporciones 1/2, 1/6, 1/6 y 1/6, morada, mariellu, colloráu y verde, teniendo l'Escudu Municipal nel centru.[3]

Toponimia

[editar | editar la fonte]

Esta llocalidá se documenta per primer vegada en 1176 col nome de Oriolos o Orriolos, cuando la so ilesia véncese, xunto a les de Carbellino y Estaques, en prestimonio pol obispu de Zamora a Don Pedro Juanes, quedando afitáu'l nome de Roelos yá nel sieglu XVI.[4]

La situación aventayada del so términu, nes cercaníes de los ríos Duero y Tormes y el mapa de roques, fixeron qu'esti fora un llugar aparente pal asentamientu de families y ganaos. Asina lo demuestren les evidencies d'un antiguu castru nel pagu de Rita Magüetu, unu de los primeros asentamientos esistentes na contorna de Sayago.[4]

Sía que non, l'actual pueblu de Roelos surdiría na Edá Media, cuando quedó integráu nel Reinu de Llión, siendo fundáu polos sos monarques nel contestu de les repoblaciones llevaes a cabu en Sayago.[5] Asina, la primer referencia documental caltenida de Roelos data del añu 1176, cuando la so ilesia foi vencida en prestimonio pol obispu y el cabildru de Zamora a Pedro Juanes.[6]

Darréu, na Edá Moderna, tuvo integráu nel partíu de Sayago de la provincia de Zamora, tal que reflexaba en 1773 Tomás López en Mapa de la Provincia de Zamora. Asina, al reestructurase les provincies y crease les actuales en 1833, la llocalidá caltener na provincia zamorana, dientro de la Rexón Lleonesa,[7] integrándose en 1834 nel partíu xudicial de Bermillo de Sayago,[8] dependencia que s'enllargó hasta 1983, cuando foi suprimíu'l mesmu ya integráu nel Partíu Xudicial de Zamora.[9]

Demografía

[editar | editar la fonte]
Gráfica d'evolución demográfica de Roelos ente 1900 y 2017
Fonte: Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia.

Comunicaciones

[editar | editar la fonte]

Dende Zamora, capital de la provincia, los dos maneres más direutes de llegar a Roelos son dos, una al traviés de Bermillo, cabeza de partíu y otra por Almeida. La primera d'elles, sigue la CL-527 direición Fermoselle, hasta l'altor del pueblu de Villar del Güe. Nesi puntu, surden dos carreres. Tenemos De tomar la que s'enfusa nel pueblu, travesándolo en direición a Salce p'acabar en Roelos. La otra asolapar cola anterior dellos quilómetros, hasta l'Altu de los Llanos, onde s'esvia escontra la esquierda, direición Almeida, para, siguiendo por Carbellino, llegar a Roelos.

Economía

[editar | editar la fonte]

La economía de Roelos ta basada principalmente na ganadería (vaques, oveyes y gochos).

Anguaño trabayar nel establecimientu de delles rutes de senderismo.

Servicios

[editar | editar la fonte]

Dispón de Panadería, Chigre ElCorralito Roelos, Piscina de Roelos y Residencia de Mayores (25 places).

Fotografíes

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
  2. URL de la referencia: https://www.aemet.es/es/eltiempo/prediccion/municipios/roelos-de-sayago-id49180.
  3. ALCUERDU de 4 d'abril de 2002, del Conceyu de Roelos de Sayago (Zamora), pol que s'aprueba l'Escudu Heráldicu y la Bandera Municipal
  4. 4,0 4,1 González Gruesu, Ana y del Cura Sancho, Raquel (2012); Estudiu y documentación de conxuntos de pintures murales na contorna de Sayago (Zamora)
  5. Martín Viso, Iñaki (1996). Universidá de Salamanca (Studia historica. Historia medieval, Nᵘ14): Una contorna periférica na Edá Media. Sayago, de l'autonomía a la dependencia feudal, páx. 143. «Apaecen ente 1140 y 1215 -dexando aparte les posibles menciones a Sobradillo de Palombares (1022) y Safara (1089), que nun pudi oldear- los siguientes llugares: Albañeza (1182), Alcamín (1215), Alfaraz (1161), Almeida (1208), Azmesnal (1140), Carbellino (1176), Congosta (1157), Corporales (1182), Fermoselle (1182), Mezquitilla (1210), Moraleja de Sayago (1147), Mayalde (1143), Peñausende (1161), Roelos (1176), San Román de los Infantes (1157), Santarén de los Pexes (1140), Torre'l Mut (1161, si aceptamos que ye Torre de Unmum, o 1167-1176 cuando apaez como Torre de Vermudo) y Villamor de Cadozos (1187).»
  6. Martín Viso, Iñaki (1996). Universidá de Salamanca (Studia historica. Historia medieval, Nᵘ14): Una contorna periférica na Edá Media. Sayago, de l'autonomía a la dependencia feudal, páx. 141.
  7. «Real Decretu de 30 de payares de 1833 sobre la división civil de territoriu español na Península ya islles axacentes en 49 provincies» (castellanu). Gaceta de Madrid.
  8. Subdivisión en partíos xudiciales de la nueva división territorial de la Península ya islles axacentes / aprobada por S. M. nel real decretu de 21 d'abril de 1834
  9. Real Decretu 529/1983, de 9 de marzu, pol que se determinen los Partíos Xudiciales de cada provincia, a considerar a efeutos de les eleiciones de Diputaos provinciales.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]