Ononis rotundifolia

De Wikipedia
Ononis rotundifolia
Estáu de caltenimientu
Vulnerable (VU)
Vulnerable (IUCN)
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Fanerógama Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Rosidae
Orde: Fabales
Familia: Fabaceae
Subfamilia: Faboideae
Tribu: Trifolieae
Xéneru: Ononis
Especie: O. rotundifolia
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Ononis rotundifolia (ensin. Ononis tribracteata DC.) ye una especie botánica perteneciente a la familia de les fabacees.

Flor
Frutos

Descripción[editar | editar la fonte]

Ononis rotundifolia algama un permediu de 20 a 60 centímetros d'altor, con un máximu de 150 centímetros. El tarmu y les fueyes son un pocu peludas y pegañoses. Les fueyes tán compuestes de trés foliolos irregularmente dentaos y casi arrondaes (d'ende'l nome llatín específica rotundifolia ), la mediana d'una con un llargu peciolu. Esta planta lleva grupos de dos o tres flores rosaes enllordiaes de colloráu, d'unos 15-18 milímetros d'anchu. El periodu de floriamientu estender de xunu a setiembre. Ononis rotundifolia tamién s'utiliza como planta ornamental.

Figura en "llistes coloraes" de spp. a protexer [1]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Ononis rotundifolia describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 719. 1753.[1]

Etimoloxía

Ononis: nome xenéricu que remanez del nome griegu clásicu utilizáu por Pliniu'l Vieyu pa Ononis repens, una de les varies plantes del Vieyu Mundu que tien tarmos maderizos, flores axilares de color rosa o púrpura y fueyes trifoliaes con foliolos dentaos.[2]

rotundifolia: epítetu llatín que significa "coles fueyes redondes"[3]

Sinonimia

Nome común[editar | editar la fonte]

Nun hai conseñaos nomes comunes n'asturianu pa esta especie.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. Heywood, V.H. & Ball, P.W. (1968) Leguminosae. In: Flora Europaea Vol. 2. ed. Tutin, T.G. et al.
  2. Linnaeus, C. von (1753) Sp. Pl.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]