Monika Treut

De Wikipedia
15-11-2019 16:19
Monika Treut
Vida
Nacimientu Mönchengladbach6 d'abril de 1954[1] (70 años)
Nacionalidá Bandera d'Alemaña Alemaña
Estudios
Estudios Universidá de Marburgu 1978)
Llingües falaes alemán
Oficiu direutora de cine, productora de cine, guionista, direutora de fotografíarealizadora
Llugares de trabayu Alemaña
Miembru de Academia Alemana de Cine (es) Traducir[2]
IMDb nm0872331
Cambiar los datos en Wikidata

Monika Treut (6 d'abril de 1954Mönchengladbach) ye una direutora de cine, productora y escritora de llargumetraxes y documentales alemana abiertamente lesbiana.[3]

Mientres la so carrera llogró 5 premios nos Festivales de cine LGTB de Turín (1991 y 1999), internacional de São Paulo (1999), de cine documental de Tesalónica (2002) y de cine de muyeres de San Diego (2007)[4]. En 2017 llogró un Premiu Especial Teddy en Festival de cine de Berlín pola so trayeutoria.[5]

Biografía[editar | editar la fonte]

Mientres los sos estudios de filoloxía alemana y ciencies polítiques en Marburgu Treut empezó a trabayar nel campu del videu a mediaos de los años 70. Xunto a Elfi Mikesch fundó Hyena Filmproduktion y empezó a producir, escribir y dirixir películes independientes.[6] En 1992, tres la salida de Mikesch de la productora, siguió Hyena Filmproduktion a soles n'Hamburgu.

Treut ye principalmente conocida por codirixir xunto a Elfi Mikesch, Seduction: The Cruel Woman (Seducción: La muyer cruel)[7] una película alemana de 1985 basada na novela La venus de les pieles y na qu'esplora les práutiques sexuales sadomasoquistes.

Na siguiente década algamó relevancia internacional el documental Didn't Do It For Love (Nun lo fixi por amor)[8] de 1997 que trata sobre l'actriz y tamién direutora Eva Norvind.

Dende 2001 Treut consagróse más al sector políticu y social. Les películes Warrior of Light (Guerrera de la Lluz)[9] y Ghosted (2009)[10] proveníen de les sos esperiencies con viaxes a Rio de Janeiro, Brasil y a Taiwán.

Les sos películes amosáronse en munchos festivales de cine en tol mundu y dedicáronse más de venti retrospectives al so trabayu. Coles mesmes Treut participó en dellos xuraos de festivales de cine y foi profesora en colexos americanos.[11]

Filmografía[editar | editar la fonte]

  • 1983 - Bondage
  • 1985 - Seduction: The Cruel Woman
  • 1988 - Virgin Machine
  • 1989 - Annie
  • 1991 - My Father Is Coming
  • 1992 - Max
  • 1992 - Female Misbehavior
  • 1992 - Dr. Paglia
  • 1994 - Let's Talk About Sex / Erotique
  • 1994 - Taboo Parlour
  • 1998 - Didn't Do It For Love
  • 1999 - Gendernauts
  • 2001 - Warrior of Light
  • 2003 - Encounter With Werner Schroeter
  • 2004 - Jumpcut: A Travel Diary
  • 2005 - Tigerwomen Grow Wings
  • 2005 - Made In Taiwan
  • 2009 - Ghosted
  • 2012 - The Raw and the Cooked
  • 2014 - Von Mädchen und Pferden
  • 2016 - Zona Norte

Participación en xuraos internacionales[editar | editar la fonte]

  • 1990 - Canadian Film Award, International Film Festival Toronto
  • 1996 - International Filmfestival "Feminale" Colonia, Alemaña
  • 2001 - Manfred-Salzgeber-Award: International Film Festival Berlin
  • 2001 - NDR-Jury, Nordisk Filmfestival, Luebeck, Alemaña
  • 2002 - Feature Film Jury, Festival Internationale Cinema, Turín, Italia
  • 2003 - Joris –Ivens-Award, International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA)

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Klotz, Marcia (1998). Ingeborg Majer O'Sickey, Ingeborg von Zadow: Triangulated Visions: Women in Recent German Cinema (n'inglés). SUNY Press. ISBN 9780791437186.
  • Levin, David (2001). «Does the New National German cinema have an audience?», Todd Herzog, Sander L. Gilman, Sander Gilman: A New Germany in a New Europe (n'inglés). Psychology Press. ISBN 9780415928083.
  • Reimann, Andrea (2003). «New German Cinema's Boundaries Opened: Postmodern Authorship and Nacionality in Monika Treut's Films of the 1980's», Barbara Kosta, Helga Kraft: Writing Against Boundaries: Nationality, Ethnicity and Gender in the German-speaking Context (n'inglés). Rodopi. ISBN 9789042010260.
  • Richardson, Colin (2005). «Monika Treut: an outlaw at home», Paul Burston, Paul Burston Nfa, Colin Richardson: A Queer Romance: Lesbians, Gay Men and Popular Culture (n'inglés). Routledge. ISBN 9781134864829.
  • Wilton, Tamsim (2003). Immortal, Invisible: Lesbians and the Moving Image (n'inglés). Routledge. ISBN 9781134842629.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. URL de la referencia: https://www.deutsche-filmakademie.de/mitglieder/863/. Data de consulta: 19 marzu 2020.
  3. (n'inglés) 7 Questions with Legendary Lesbian Filmmaker Monika Treut - AfterEllen. AfterEllen. 15 de xunu de 2015. http://www.afterellen.com/movies/436591-7-questions-legendary-lesbian-filmmaker-monika-treut. Consultáu'l 24 de xunetu de 2017. 
  4. «Monika Treut». Consultáu'l 2018-09-16.
  5. Johann Amitz (2017-01-17). «Der SPECIAL TEDDY AWARD 2017 geht an Monika Treut | #teddyaward» (alemán). Consultáu'l 2018-09-16.
  6. Lips, Lesbian (en castellanu). Monika Treut. Lesbian Lips. https://lesbianlips.es/monika-treut/names/2625/. Consultáu'l 24 de xunetu de 2017. 
  7. Seduction: The Cruel Woman, https://www.imdb.com/title/tt0090252/, consultáu'l 2018-09-16 
  8. Didn't Do It for Love, https://www.imdb.com/title/tt0155667/, consultáu'l 2018-09-16 
  9. Warrior of Light, https://www.imdb.com/title/tt0311412/, consultáu'l 2018-09-16 
  10. Ghosted, https://www.imdb.com/title/tt1252595/, consultáu'l 2018-09-16 
  11. «2017 Jury | TLVFest» (inglés). Consultáu'l 24 de xunetu de 2017.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]