Mergus serrator

Mergus serrator; merguyu
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Anseriformes
Familia:	Anatidae
Subfamilia:	Merginae
Xéneru:	Mergus
Especie:	M. serrator; Linnaeus, 1758
Distribución
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. El merguyu^[2] (Mergus serrator) ye una especie d'ave anseriforme de la familia Anatidae mesma d'Eurasia y América del Norte.

Descripción[editar | editar la fonte]

Los adultos de serreta mediana miden de 52 a 58 cm de llargu, con un valumbu alar de 67 a 82 cm. Tienen un copete de plumes apuntiaes y un picu llargo y estrecho colloráu, colos cantos serruchaos. Los machos adultos tienen la cabeza negra con irisaciones verdes, el pescuezu blancu y el llombu negru; ente que'l so pechu ye castañu acoloratáu motudu, el so banduyu blancu y los sos lladrales grises. Les sos ales son corites na so mayor parte coles plumes secundaries blanques. Les femes adultes tienen una cabeza y el pescuezu de color castañu acoloratáu y el restu del cuerpu abuxáu, salvo'l banduyu y les plumes secundaries de les sos ales que son blancos. Los xuveniles son similares a les femes, pero tienen la mancha blanca de les sos ales de menor tamañu.

Taxonomía y etimoloxía[editar | editar la fonte]

La serreta mediana describióse científicamente por Carlos Linneo en 1758, na décima edición de la so obra Systema naturae, col so nome científicu actual, Mergus serrator.^[3] A pesar de la so amplia distribución ye una especie monotípica, esto ye, nun se reconocen subespecies estremaes.^[4]

La etimoloxía del so xéneru, Mergus, procede del verbu llatín mergere que significa «somorguiase».^[5] El so nome específicu, serrator, tamién procede del llatín y significa «serrador»,^[6] en referencia a la forma serruchada del so picu.

Hábitat y distribución[editar | editar la fonte]

Ye una ave de distribución holártica, que cría nel norte d'Eurasia y América del Norte. Tres la dómina de cría migra al sur escontra les zones costeres templaes del Atlánticu y Pacíficu de dambos continentes. Puntualmente tamién ye invernante n'Europa Central y Mediterraneu. N'América baxa hasta'l sur de Florida, N'Asia hasta'l sur de China y n'Europa llega hasta'l norte d'España y Grecia. N'Islandia, les Islles Britániques, el sur d'Escandinavia y les mariñes meridionales d'Alaska ta presente tol añu.

Comportamientu[editar | editar la fonte]

Son buceadores y comen pexes pequeños principalmente, pero tamién inseutos acuáticos, crustáceos y rana.

Ye un volador potente qu'en vuelu horizontal algamen los 129 km/h.^[7]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ BirdLife International (2015). «Mergus serrator» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 26 de febreru de 2015.
↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
↑ Caroli Linnæi. Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classses, ordines, xenera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis Editio decima reformata 1758, Holmiæ, Impensis direct. Laurentii Salvii (Salvius publ.) p. 129.
↑ Frank Gill y David Donsker. Screamers, ducks, geese & swans. IOC World Bird List versión 5.1.
↑ Mergus en Myetymology.
↑ Leslie Day. Field Guide to the Natural World of New York City. JHU Press, 2013 ISBN 1421411490
↑ Mergus serrator en Speed of animals.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Velocidá de los animales

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[1] BirdLife International (2015). «Mergus serrator» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 26 de febreru de 2015.

[25371c05886d508f0bd3b89319c1e188ec3c8883-2] URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

[3] Caroli Linnæi. Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classses, ordines, xenera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis Editio decima reformata 1758, Holmiæ, Impensis direct. Laurentii Salvii (Salvius publ.) p. 129.

[4] Frank Gill y David Donsker. Screamers, ducks, geese & swans. IOC World Bird List versión 5.1.

[5] Mergus en Myetymology.

[6] Leslie Day. Field Guide to the Natural World of New York City. JHU Press, 2013 ISBN 1421411490

[7] Mergus serrator en Speed of animals.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]