Mónica Rey Gutiérrez
Mónica Rey Gutiérrez | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Provincia de Nor Yungas (es) , 23 d'abril de 1964 (60 años) |
Nacionalidá | Bolivia |
Llingua materna | castellanu |
Estudios | |
Estudios | Universidá Mayor de San Andrés |
Llingües falaes | castellanu |
Oficiu | activista, profesora, política |
Mónica Rey Gutiérrez (23 d'abril de 1964, Provincia de Nor Yungas (es) ) ye una activista, educadora y política afroboliviana, reconocida pola so investigación antropolóxica, la qu'ayudó a que los afrobolivianos fueren reconocíos como una categoría étnica nel censu nel so país. Depués de sirvir como activista y educadora per dellos años, empezó a trabayar pal gobiernu. Anguaño ye delegada supranacional de l'Asamblea Llexislativa Plurinacional de Bolivia.
Entamos
[editar | editar la fonte]Adalberta Mónica Rey Gutiérrez nació'l 23 d'abril de 1964 na Comunidá Marca, Departamentu de La Paz, Bolivia. Foi criada na Comunidá Santa Ana, cerca de Coroico, pola so madre, Florentina Gutiérrez Barra y el so padrastru Simeón Rei Barra.[1][2] Rei treslladar a La Paz cuando tenía 11 años y siguió la so educación nel Llar y Colexu Ave María. Foi la primer muyer afroboliviana en graduase y llograr un diploma de bachilleratu. Siguió la so educación na Universidá Mayor de San Andrés (asturianu: Universidá Mayor de San Andrés (UMSA)) onde se graduó en comunicación social en 1997. La so tesis de grau, La Saya como mediu de comunicación y espresión cultural na comunidá Afroboliviana foi'l so primer trabayu afondando na población afroboliviana del so país.[1] N'entrevistes con líderes comuñales, Rei afayó que miembros de les comunidaes Yungas entá teníen cantares y rituales en llingües africanes.[3] La tesis evaluó la importancia de la saya, baille típicu de los afrobolivianos, confirmando qu'esta forma artística faía parte del so legáu cultural.[1]
Carrera
[editar | editar la fonte]Depués de la so graduación, Rei empezó a trabayar nun proyeutu investigativo sofitáu pol Bancu Interamericano de Desenvolvimientu en beneficiu de la población afroboliviana. Les resultancies del proyeutu fueron denominaos Diagnósticu de la situación del pueblu negru en Bolivia, identificando que dicha población constaba d'unos 20.000 miembros aproximao. Escribió otru testu llamáu El tambor mayor, en xunto cola Fundación Simón y Patiño. El llibru foi producíu en 1998 por Rei. Esi mesmu añu, tomó posición na Direición Xeneral d'Arqueoloxía y Antropoloxía, y un añu dempués dedicóse al llabor docente na Universidá Privada Franz Tamayo (UniFranz). Dempués de cinco años, dexó la UniFranz y en 2004 convertir n'educadora na Universidá Mayor de San Andrés.[1]
Ente 1990 y 2009, Rei participó viviegamente n'eventos tocantes a la Diáspora africana, viaxando a Colombia, Arxentina, Brasil, Ecuador, Hondures, Panamá, Perú, los Estaos Xuníos, Uruguái y Venezuela.[1] Foi representante de Bolivia en numberosos eventos d'organizaciones afroamericanes alredor del continente.[3] En 2009, Rei aceptó'l puestu de Direutora Xeneral de la llucha contra'l racismu nel Ministeriu de Cultura. Al añu siguiente, convertir en tutora de la Oficina del Ministeriu de Desenvolvimientu Granible y Economía plural[1] y coles mesmes, a los afrobolivianos abriéronse-yos les puertes del gobiernu nel Conseyu Departamental. Ente toos formaron el Conseyu Nacional de Afrobolivianos (Conafro) nel que Rei s'encargaba de les rellaciones nacionales ya internacionales.[4][2] En 2012, per primer vegada los afrobolivianos fueron numberaos nel censu de población como un grupu étnicu específicu. Los datos del censu amosaron que dicha etnia taba compuesta de 16.329 persones ente los 10 millones d'habitantes de Bolivia.[1]
En 2014 convertir en Direutora Xeneral de Proteición al Consumidor nel Ministeriu de Desenvolvimientu Granible y foi escoyida diputada supranacional na Cámara de Diputaos de l'alministración del presienti Evo Morales.[1] Introdució llexislación nel 2016 pa protexer los derechos humanu y civil de la comunidá africana en Bolivia.[5]
Referencies
[editar | editar la fonte]Cites
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Busdiecker (OUP), 2016.
- ↑ 2,0 2,1 Legislative Assembly of Bolivia, 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Ceaser, 2001, p. 3.
- ↑ Inarra, 2011.
- ↑ El Diariu, 2016.
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Busdiecker, Sara (2016) «6. The Evolving Character of Contemporary Afro-Bolivian Mobilization: From the Performative to the Political», New Social Movements in the African Diaspora: Challenging Global Apartheid. New York City, New York: Palgrave Macmillan US, páx. 121-137. ISBN 978-0-230-10457-0.
- Busdiecker, Sara (2016) «Rei Gutiérrez, Mónica (1964– )», Dictionary of Caribbean and Afro–Latin American Biography. Oxford, England: Oxford University Press. ISBN 978-0-199-93579-6.
- «Reviving Bolivia's African Culture». Americas (Washington, D.C.: Organization of American States) 53 (4): p. 3. 2001. ISSN 0379-0940. http://web.a.ebscohost.com/ehost/pdfviewer/pdfviewer?vide=3&sid=13d8cf36-2051-43ab-86fa-5a83646y0617%40sessionmgr4006&hid=4214. Consultáu'l 2017.
- (en castellanu) paz/20110915/hai-division-ente-los-afrodescendientes_6437_11047.html Hai división ente los afrodescendientes. La Prensa. 2011. http://www.laprensa.com.bo/diariu/actualidad/la paz/20110915/hai-division-ente-los-afrodescendientes_6437_11047.html. Consultáu'l 2017.
- Walker, Sheila S. (2001). African Roots/American Cultures: Africa in the Creation of the Americas. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-0165-2.
- «Adalberta Monica Rei Gutierrez». L'Asamblea Llexislativa Plurinacional (2017). Archiváu dende l'orixinal, el 15 de febreru de 2017. Consultáu'l 2017.
- (en castellanu) Destaquen llei pa comunidá afroboliviana. El Diariu. 2016. http://www.eldiario.net/noticias/2016/2016_11/nt161118/politica.php?n=61&-destaquen-llei-pa-comunidá-afroboliviana. Consultáu'l 2017.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]