Lunularia cruciata

De Wikipedia
Lunularia cruciata
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Marchantiophyta
Clas: Marchantiopsida
Orde: Marchantiales
Familia: Lunulariaceae
H.Klinggr.
Xéneru: Lunularia
Adans.
Especie: L. cruciata
(L.) Dumort. ex Lindb.
Consultes
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Lunularia tamién puede reproducise sexualmente, como s'ilustra por Haeckel nesti dibuxu d'una cabeza archegonial con plántulas ( diploides ) sporophyte. El cuerpu de la planta principal ( balto ) ye haploide

Lunularia cruciata ye la única especie de mofu hepátiques del orde Marchantiales, y la única especie del xéneru Lunularia y familia Lunulariaceae. El nome fai referencia a les copes en forma de lluna, del llatín lluna.

Distribución[editar | editar la fonte]

Lunularia alcuéntrase comúnmente nel oeste d'Europa, onde ye nativa de la rexón mediterránea. Tamién ye común en California, onde agora crez "xavaz", y ye conocida como una maleza introducida nos xardinos ya ivernaderos n'Australia.[1] N'América, la especie crez namái como una forma manera, fácilmente reconocida pola forma de copes de media lluna que contienen yemes asexuales.

Les yemes en forma de discu esprender fácilmente de les copes coles chiscadures d'agua d'agua. Pueden entós rápido "echar raigaños" y empezar a crecer en llugares afechiscamente húmedos, que ye por eso que son tan esitosos n'ivernaderos. Lunularia nun ye puramente asexual; tamién puede reproducise sexualmente (ver ilustración) con cuatro arquegonios dispuestos nuna cabeza en forma de cruz que lleva plántulas diploides sporophyte. Al igual que n'otres hepátiques, el cuerpu de la planta principal o balto ye un haploide gametófitu.

El acedu lunularico, un dihydrostilbenoide, alcuéntrase en L. cruciata.[2]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Lunularia cruciata describióse por (L.) Dumort. ex Lindb. y espublizóse en Notiser ur Sällskapets pro Fauna et Flora Fennica Förhandlingar 9: 298. 1868.[3]

Variedá aceptada

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Schuster, Rudolf M. The Hepaticae and Anthocerotae of North America, volume VI, pages 80-91. (Chicago: Field Museum of Natural History, 1992). ISBN 0-914868-21-7.
  2. Lunularic acid, a common endogenous growth inhibitor of liverworts. R. J. Pryce, Planta, 1971, Volume 97, Number 4, pages 354-357, doi 10.1007/BF00390214
  3. «Lunularia cruciata». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 10 de marzu de 2015.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. Conard, H. S. & J. P. L. Redfearn. 1979. How Know Mosses (ed. 2) viii + 302 pages.
  2. Crum, H. 1991. Liverw. Hornw. S. Michigan vii + 233 pp.
  3. Forzza, R. C. 2010. Llista de espécies Flora do Brasil http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010. Jardim Botânico do Rio de Janeiro, Rio de Janeiro.
  4. Frye, T. C. & L. Clark. 1937. Hepaticae of North America. Part I. Univ. Wash. Publ. Biol. 6: 1–162.
  5. Furuki, T. & M. Mizutani. 1994. Checklist of Japanese Hepaticae and Anthocerotae, 1993. Proc. Bryol. Soc. Japan 6: 75–83.
  6. Grolle, R. 1983. Hepatics of Europe including the Azores: an annotated list of species, with synonyms from recent literature. J. Bryol. 12: 403–459.
  7. Konstantinova, N. A., A. D. Potemkin & R. N. Schljakov. 1992. Check-list of the Hepaticae and Anthocerotae of the former USSR. Arctoa 1: 87–127.
  8. Kürschner, H. 2000. Bryophyte flora of the Arabian Peninsula and Socotra. Bryophyt. Biblioth. 55: 1–131.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]