Lidia Mannuzzu
Lidia Mannuzzu | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Sácer, 21 d'abril de 1958[1] |
| Nacionalidá |
 Italia |
| Muerte | Sácer, 24 d'ochobre de 2016 (58 años) |
| Causa de la muerte |
trombosis pulmonar (es)  |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidá de California en Berkeley Universidá de Sassari |
| Nivel d'estudios |
Doktor Nauk in Philosophy (en) |
| Llingües falaes | italianu |
| Oficiu | bióloga |
 | |
Lidia Maria Mannuzzu (21 d'abril de 1958, Sácer – 24 d'ochobre de 2016, Sácer) foi una bióloga, fisióloga y académica italiana.[2]
Biografía[editar | editar la fonte]
Nacida a Sassari, fía del escritor Salvador Mannuzzu, graduar con honores en medicina a la Universidá de los Estudios de Sassari nel 1984, con una tesis sobre'l favismo; estudió tamién al Max Planck Institute de Múnich, a la Brunel University de Londres y al Aachen Medical School en Westfalia.[2]
Dempués de la llicenciatura, en 1986 trabayó como investigadora al departamentu de Bioquímica y Xenética de la Universidá de Turín, participando n'investigaciones sobre la membrana celular de les plaquetas y sobre les célules sanguineu arreyaes na hemostasia y na hemocoagulación.[2]
En 1987 dexó Italia pa realizar un master en fisioloxía a la Berkeley University, en California, llogrando'l doctoráu d'investigación nel 1990.[2]
Mientres los años 1990 desenvolvió una teunoloxía biomédica empobinada a la conocencia de los procesos celulares de los glóbulos coloraos y de la funcionalidad de les célules del sistema nerviosu: los sensores ópticos biomoleculares.[2]
En 2000, desempeñóse como docente na Berkeley University, y siguió estudiando los mecanismos de funcionamientu de les sinapsis xunto al direutor del Molecular Imaging Center, Ehud Isacoff. En 2005 dexó Berkeley pa fundar Nano Med Technology, sociedá dedicada al estudiu de nuevos fármacos pa enfermedaes amestaes a disfunciones de les membranes celulares.[2]
Publicó como primer ysegunda autora en PNAS (publicación de l'Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos), Nature[3] y Science.[4]
Gracies a un programa del Ministeriu de la instrucción italiana pa favorecer el regresu nel país de los italianos emigraos nel estranxeru, Mannuzzu tornó n'Italia nel 2006 prosiguiendo'l trabayu d'investigación nel Departamentu de Ciencies Biomédicas de la Universidá de Sassari, onde s'ocupó sobremanera de la rellación ente les patoloxíes de los glóbulos coloraos y la talasemia.[2]
Morrió'l 24 ochobre 2016 a la edá de 58 años por causa d'una embolia pulmonar.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ URL de la referencia: https://historygreatest.com/lidia-mannuzzu-italian-biologist-died-at-58. Apaez como: Lidia Mannuzzu.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 (n'italianu) Sassari, addio alla scienziata Lidia Mannuzzu: è morta a 58 anni - Tempo Llibero - la Nuova Sardegna. la Nuova Sardegna. 27 d'ochobre de 2016. http://www.lanuovasardegna.it/tempo-llibero/2016/10/27/news/addio-alla-scienziata-trepa-mannuzzu-1.14319643. Consultáu'l 31 d'agostu de 2018.
- ↑ Sonnleitner, Alois; Mannuzzu, Trepa M.; Terakawa, Susumu; Isacoff, Ehud Y. (1 d'ochobre de 2002). «Structural rearrangements in single ion channels detected optically in living cells». Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 99 (20): páxs. 12759–12764. doi:. ISSN 0027-8424. PMID 12228726. PMC 130533. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12228726. Consultáu'l 31 d'agostu de 2018.
- ↑ Glauner, K. S.; Mannuzzu, L. M.; Gandhi, C. S.; Isacoff, Y. Y. (1999-12). «Spectroscopic mapping of voltage sensor movement in the Shaker potassium channel». Nature 402 (6763): páxs. 813–817. doi:. ISSN 0028-0836. http://www.nature.com/articles/45561. Consultáu'l 31 d'agostu de 2018.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q27665061