Saltar al conteníu

Lübeck

Coordenaes: 53°52′11″N 10°41′11″E / 53.8697°N 10.6864°E / 53.8697; 10.6864
De Wikipedia
Lübeck
Escudo de Lübeck (es) Traducir
Alministración
PaísBandera d'Alemaña Alemaña
Estáu federáu Schleswig-Holstein
Tipu d'entidá gran ciudá
Cabezaleru/a del gobiernu Jan Lindenau
Nome oficial Lübeck (de)
Nome llocal Lübeck (de)
Códigu postal 23552–23570
Xeografía
Coordenaes 53°52′11″N 10°41′11″E / 53.8697°N 10.6864°E / 53.8697; 10.6864
Lübeck alcuéntrase n'Alemaña
Lübeck
Lübeck
Lübeck (Alemaña)
Superficie 214.21 km²
Altitú 13 m
Llenda con
Demografía
Población 219 044 hab. (31 avientu 2023)
Porcentaxe 7.42% de Schleswig-Holstein
Densidá 1022,57 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu 4502, 4508 y 451
Estaya horaria UTC+01:00 (horariu estándar)
UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes Kawasaki, Klaipėda, Szczecin, La Rochelle, Kotka, Venecia, Wismar, Bergen, Spokane y Gotland
luebeck.de
Cambiar los datos en Wikidata

La Ciudá Hanseática de Lübeck (Hansestadt Lübeck) ye una ciudá del norte d'Alemaña. Ye la segunda mayor del estáu de Schleswig-Holstein, y ún de los mayores puertos del país. Asitiada sobro'l ríu Trave, foi por varios sieglos la capital oficiosa de la Lliga Hanseática. El so cascu históricu forma parte de la llista de monumentos consideraos Patrimoniu de la Humanidá de la UNESCO poles abundantes construcciones gótiques en lladriyu que conserva.

L'afayu de varios dólmenes neolíticos na rodiada de la ciudá confirma que la zona lleva habitada varios miles d'años. Alredor del añu 700 pueblos eslavos aportaron a la parte oriental de Holstein, que taba ocupada dende la dómina de les migraciones de los pueblos bárbaros por pueblos xermánicos. Al entamu del sieglu IX Carlomagnu, que tentaran ensin llogralo cristianizar a los habitantes de la zona, expulsó a los saxones ya instaló ellí eslavos polabios, que yeren los sos aliaos. Liubice foi fundada a la oriella del ríu Trave, unos cuatro quilómetros al norte del actual centru urbanu de Lübeck. Nel sieglu X l'asentamintu convirtióse nel más importante de la confederación Obotrite, y construyóse un castiellu, lo que nun impidió que fora arrasáu en 1128 por los Rani, una tribu d'eslavos paganos.

Vista aérea del cascu antiguu de Lübeck

La ciudá moderna foi fundada como un asentamientu xermánicu en 1143 por Dolfu II, conde de Schauenberg y Holstein, na islla fluvial nomada Bucu. Construyó un castiellu nuevu, que tuvo que ceder en 1158 al duque de Saxonia y Bavaria Enrique. Dempués de qu'esti abandonara'l poder, en 1181, la ciudá convirtióse nuna ciudá imperial ocho años. L'emperador Barbarroxa ordenó que se formara, pa rexir la ciudá, un conceyu de 20 miembros. Nelli foron mayoría los comerciantes, lo que fizo que la política de la ciudá tuviera orientada a defender, nos sieglos vinientes, los derechos d'esti gremiu. El conceyu sobrevivió hasta'l sieglu XIX.

La ciudá y el so castiellu, tres d'esos años, cambió de dueñu otra vez. Perteneció al ducáu de Saxonia hasta 1192, y de magar, hasta 1217, al condáu de Holstein. Dempués foi parte del reinu de Dinamarca hasta la batalla de Bornhöved (1227).

Alredor del 1200 el puertu convirtióse nel puntu de salida de los colonos que colaben pa los territorios ribereños del Báltico que foran conquistaos pola Orden Livonia primero y pola Orden Teutónica tamién. En 1226 l'emperador Federicu II concedió-y a la ciudá l'estatus de ciudá llibre imperial, lo que la convirtió na Ciudá Llibre de Lübeck.

El Holstentor (puerta de Holsten), emblema de la ciudá

Nel sieglu XIV la ciudá convirtióse na Reina de la Lliga Hanseática, una organización comercial medieval de la que Lübeck yera'l mayor y más poderosu miembru. En 1375 l'emperador Carlos IV nomó a la ciudá una de les cinco Glories del Imperiu, títulu que compartía con Venecia, Roma, Pisa y Florencia. La vida de la ciudá foi tormentosa. Enfrentose con Dinamarca y Noruega delles veces por cuestiones rellacionaes colos privilexos comerciales, con resultáu desigual. Sos intereses y los de la Lliga prevalecieeron nos conflictos de 1435 y 1512, pero la ciudá foi derrotada al involucrase na guerra del Conde, una guerra civil desarrollada en Dinamarca en 1534-36.

De resultes de la so derrota el poder de Lübeck entamó una sele decayencia. La ciudá caltúvose neutral na guerra de los Trenta Años, pero l'emprobecimientu del continente, que fizo menguar enforma'l comerciu, y la nueva orientación tresatlántica del comerciu europeo ficieron que la Lliga, y con ella Lübeck, foran perdiendo fuercia. Sicasí, Lübeck siguió siendo un puertu importante del comerciu bálticu inclusive dempués de la disolución de la Lliga en 1669.

Nel sieglu XIX, nel trescursu de les guerres napoleóniques, les tropes de Carlos XIV Xuan de Suecia ocuparon la ciudá, que declarárase neutral, en payares de 1806. De 1811 a 1813 la ciudá foi anesionada formalmente por Francia, convirtiéndose en parte del so territoriu hasta'l Congresu de Viena de 1815.

Hospital del Espíritu Santu, una de les instituciones sociales más antigües de Lübeck (1270)

En 1937 los nazis aprobaron el decretu del Gran Hamburgu, qu'espandía'l territoriu de la Ciudá Llibre y Hanseática d'Hamburgu y facíalu abarcar las ciudaes que hasta entonces pertenecieran a la provincia prusiana de Schleswig-Holstein. Pa compensar a Prusia por esa pérdida territorial (y en parte porque Hitler tenía-y perceguera a la ciudá dende que, en 1932, el conceyu nun-y permitiera facer campaña nella en 1932[1]) Hitler acabó colos 711 años d'independencia de Lübeck, que vio como la mayor parte del so territoriu yera incorporáu al de Schleswig-Holstein.

Demientres la Segunda Guerra Mundial Lübeck foi la primera ciudá alemana que foi atacada con intensidá pola Royal Air Force británica. L'ataque del 28 de marzu de 1942 provocó un fueu que dañó enforma'l centru históricu, desturyendo un bon númberu de cases y trés de les principales ilesies de la ciudá. El Segundu Exércitu Británicu entró na ciudá'l 2 de mayu de 1945 y ocupola ensin resistencia. Al día siguiente ocurrió, na bahía de la ciudá, ún de los mayores desastres navales de la historia. Los bombarderos de la RAP hundieron trés barcos (SS Cap Arcona, SS Deutschland y SS Thielbek) que los alemanes teníen enllenao de prisioneros de los sos campos de concentración. Morrieron 7.000 persones.

La población de Lübeck, demientres la guerra, creció enforma, pasando de 150.000 habitantes en 1939 a más de 220.000 dempués de la guerra, al instalase nella refuxaos xermánicos que diben afuxendo de les provincies orientales d'Alemaña según avanzaba l'Exércitu Roxu. Al acabar la guerra siguió siendo parte de Schleswig-Holstein y, poro, d'Alemaña occidental, magar que la llende que separtaba les dos Alemanies quedaba a perpoca distancia de la ciudá. El conceyu pasó décades restaurando'l so centru históricu, y en 1987 la UNESCO declaro esti Patrimoniu de la Humanidá.

Casa del conceyu

La ciudá foi l'escenariu, na década de 1950, d'un gran escándalu artísticu. Lothar Malskat foi contratáu pa restaurar los frescos medievales de la catedral de Marienkirche, descubiertos dempués de que quedara dañada na Segunda Guerra Mundial. En cuenta d'eso pintó cuadros nuevos que fizo pasar por restauraciones, y engañó a munchos espertos. El gobiernu de l'Alemaña occidental llegó a imprentar dos millones de sellos cola figura de los frescos. Ente los añadíos de Malskat figuraben pavos xabaces, desconocíos na Europa medieval. Dellos espertos consideraron la so presencia como un signu del descubrimientu tempranu d'América polos viquingos. Malskat confesó la falsificación, y Günter Grass noveló l'incidente na so obra La rata.

Na nueche del 18 de xineru de 1996 incendiose un hogar d'acoyida pa inmigrantes, matando a diez persones y firiendo gravemente a otres 30, munchos d'ellos guajes. Magar que la mayoría de los habitantes del refuxu creíen que yera un ataque racista, pues yá teníen notao la hostilidá de parte de la población hacia ellos[2], la policía y los xueces eliminaron el racismu como posible móvil del suceso enantes de tener entamao la investigación, y foron fuertemente criticaos por ello.

Patrimoniu arquiteutónicu

[editar | editar la fonte]

La mayoría del cascu antiguu caltién una apariencia medieval, con edificios antiguos y cais estrenches. Nún tiempu na ciudá namái podía entrase por dalguna de les sos cuatro puertes, de les qu'entá se conserven dos: la perfamosa Holstentor (1478) y la Burgtor (1444).

Ilesia de Santa María (Marienkirche)

El cascu antiguu ta coronáu poles torres de siete ilesies. Les más antigües son la Lübecker Dom (la catedral de la ciudá) y la Marienkirche (ilesia de Santa María), dambes de los sieglos XIII y XIV. Otros edificios importantes del cascu vieyu son:

  • La casa del conceyu, the Lübecker Rathaus.
  • La ilesia de Santa Catalina (Katharinenkirche), que formaba parte d'un monesteriu que anguaño, y dende 1531, acueye'l Katharineum zu Lübeck, una escuela llatina.
  • La ilesia de San Pedru, Petrikirche.
  • La ilesia de San Llorienzu, asitiada sobro un cementeriu nel que s'enterrara a los que morrieran na peste qu'afectó a la ciudá nel sieglu XVI.
  • La ilesia de San Xacobu, Lübecker Jakobikirche (1334).
  • La ilesia del Sagráu Corazón, Propsteikirche Herz Jesu.
  • La ilesia de San Exidiu, Aegidienkirche.
  • El Salzpeicher, almacenes medievales onde se guardaba la sal de les salines de Lüneburg mentantu nun s'embarcaba pa los puertos del Bálticu oriental.
  • Les cases natales de los escritores Thomas Mann y Günter Grass.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Lübeck: The town that said no to Hitler, Artículu de Simon Heffer nel Daily Telegraph (n'inglés)
  2. Brandspuren im Gesicht, Ermittlungen zur Lübecker Asylheim-Katastrophe, artículu en Der Spiegel, 23/1996, del 3 de xunu (n'alemán).