Imperiu Otomanu

	estáu desapaecíu
Flags of the Ottoman Empire (en)	Coat of arms of the Ottoman Empire (en)
Himnu nacional	Imperial anthems of the Ottoman Empire (en) ;
Alministración
Capital	Constantinopla (de 1453 a 1922)
Forma de gobiernu	monarquía absoluta (de 27 xunetu 1302 a 1876); dual monarchy (en) (de 1876 a 1878); monarquía absoluta (de 1878 a 1908); dual monarchy (en) (de 1908 a 1922); unipartidismu (de 1913 a 1918); military dictatorship (en) (de 1913 a 1918); monarquía ; Califatu ; Monarquía constitucional ; Autoritarismu
Llingües oficiales	turcu otomanu
Relixón oficial	sunismu
Rellaciones diplomátiques	ver Persia ; República Popular Ucraína ; ;
Xeografía
Coordenaes	41°N 29°E / 41°N 29°E
Superficie	5200000 km²
Llendaba con	Reinu de Bulgaria, Imperiu austrohúngaru, Imperiu austriacu y Reinu d'Hungría
Demografía
Población	24 000 000 hab. (1912)
Densidá	4,62 hab/km²
Economía
Moneda	Akçe (en) , Kuruş, Ottoman lira (en) y sultani (en)
Bancu central	Ottoman Bank (en)

L'Imperiu Otomanu foi un estáu islámicu qu'esistió ente 1281 y 1923 y que nel momentu de máxima estensión espardíase per Anatolia, Oriente Mediu, el Norte d'África y los Balcanes. Yera conocíu como l'imperiu turcu en Turquía polos sos contemporaneos, pesie a que los sos gobernantes nun usaron esti nome pa referise al so estáu.^[1]^[2]

Foi fundáu por Osman I. Tres la conquista de Constantinopla en 1453 esta ciudá, güei Estambul, foi'l centru d'esti estáu. Nos sieglos XVI y XVII yera una de les principales potencies del mundiu.

Caltuvo ocupaos los Balcanes hasta la segunda metá del sieglu XIX (Bosnia y Albania hasta 1912).

Cohesión interna

L'Imperiu Otomanu yera un estáu pluri-étnicu basáu na fuercia militar de la clas dirixente turca y nel Islam, relixón que foi adoptada pola población balcánica d'Albania y Bosnia y Herzegovina. Grecia, Bulgaria, Serbia y Montenegru caltuvieron el cristianismu baxo grandes penes, ente les que taben:

Impuestu del sangre:
- Refuga al primoxénitu: el primoxénitu natu de padre cristianu podía ser secuestráu llegalmente pol estáu pa ser educáu como xenízaru (guerreru turcu).
- Refuga a la primoxénita: la primoxénita nata de pá cristianu podía ser tomada como concubina por cualesquier funcionariu del estáu de fe islámica.
Impuestu de proteición a la comunidá islámica: pagáu por tolos cristianos pa garantizar la so seguranza nel estáu.

Y anque en bien de casos éstes nun s'aplicaron, el despiadáu sistema de gobiernu del imperiu otomanu yera una dinámica estructural nesta rexón europea, basada nes formes económiques feudales de la Europa Oriental, enforma más fuerte que la de Francia o Alemaña; toa esta situación dio llugar a sistemes sociales arcaicos y anacrónicos na Europa de la dómina como son los boyardos rumanos que se caltuvieron nesta estaya europea hasta bien entráu'l sieglu XX.

Sultanes

Referencies

↑ Abdolonyme Ubicini (1856). Letters on Turkey: Turkey and the Turks. J. Murray.
↑ Mrs. John Elijah Blunt (1878). The People of Turkey: Twenty Years Residence Among Bulgarians, Greek, Albanians, Turks, and Armenians. J. Murray.

Enllaces esternos

(enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).

[Ubicini1856-1] Abdolonyme Ubicini (1856). Letters on Turkey: Turkey and the Turks. J. Murray.

[Blunt1878-2] Mrs. John Elijah Blunt (1878). The People of Turkey: Twenty Years Residence Among Bulgarians, Greek, Albanians, Turks, and Armenians. J. Murray.

[1]

[2]