Hippolais icterina

Hippolais icterina;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Acrocephalidae
Xéneru:	Hippolais
Especie:	H. icterina; (Vieillot, 1817)
Distribución
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Hippolais icterina. 90sek.

Hippolais icterina ye una especie d'ave paseriforme de la familia Acrocephalidae qu'habita en Eurasia y África. La pallabra icterino procede del términu griegu ikteros (ictericia) en referencia a la so coloración amarellentada.

Distribución y hábitat

Cría na mayor parte continente Euroasiático occidental, sacante na zona circummediterránea onde ye movíu pola zarcero común. El so área de distribución estender por Europa dende'l nordeste de Francia al traviés de Suiza y el suroeste d'Escandinavia escontra l'este, a los montes del nordeste, hasta'l macizu d'Altái.^[2] Ye una ave migratoria de llarga distancia que pasa l'iviernu nel África subsaḥariana.

Esti pequeñu paseriforme alcuéntrase en montes abiertos con sotobosque arbustivo, amás de parques, xardinos y zones de monte baxu,^[3] de cutiu cerca de l'agua.

Descripción

Ye un páxaru de pequeñu tamañu, mide 12–13,5 cm y tien un pesu de 14–20 g. El so aspeutu ye bien similar al zarcero común. Los adultos tienen el llombu d'un tonu pardu verdosu, coles ales daqué más pálides y les partes inferiores de color amarellentáu. el picu ye llixeramente anaranxáu, fuerte y apuntiáu, y les pates son grises azulaes. Dambos sexos tienen el mesmu aspeutu, como la mayoría de los sos parientes, y les aves xuveniles presenten la barriga de color más pálidu.

La so llamada más común ye un «tec tec» agudu, anque produz una variedá de soníos mayor y ye capaz d'asonsañar el cantar d'otres aves.

Comportamientu

Alimentación

Aliméntense principalmente d'arañes, inseutos y les sos canesbes que restolen nel suelu del monte, anque completen la so dieta con dalgún alimentu vexetal como les bayes.

Reproducción

La so temporada de cría principal ye de mayu a xunetu. Constrúi'l so nial con ramines y yerbes entretejidas escondíu nos árboles o arbustos. La fema pon de 4 a 6 güevos de color rosáu con llixos negros. Los güevos son guaraos de 12 a 14 díes por dambos proxenitores. Los pollos permanecen de 12 a 13 díes nel nial. Los mozos algamen el maduror sexual al añu.

Referencies

↑ BirdLife International (2009). Hippolais icterina. 2009 Llista Roxa d'Especies Amenazaes IUCN. IUCN 2009. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2010.
↑ Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel und Wolfgang Fiedler (Hrsg): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas: Alles über Biologie, Gefährdung und Schutz. Band 2: Passeriformes – Sperlingsvögel, Aula-Verlag Wiebelsheim, Wiesbaden 2005, p. 246 ISBN 3-89104-648-0
↑ Beaman, M. y Madge, S. (1998) Guía d'identificación de les aves d'Europa, norte d'África y próximu oriente. P. 666. Ed. Omega ISBN 84-282-0946-4

Enllaces esternos

Ficha semeyes y videos en Internet Bird Collection (n'inglés)
Zarcero icterino en BirdGuides (n'inglés)

[1] BirdLife International (2009). Hippolais icterina. 2009 Llista Roxa d'Especies Amenazaes IUCN. IUCN 2009. Consultáu'l 7 d'ochobre de 2010.

[2] Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel und Wolfgang Fiedler (Hrsg): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas: Alles über Biologie, Gefährdung und Schutz. Band 2: Passeriformes – Sperlingsvögel, Aula-Verlag Wiebelsheim, Wiesbaden 2005, p. 246 ISBN 3-89104-648-0

[guia-3] Beaman, M. y Madge, S. (1998) Guía d'identificación de les aves d'Europa, norte d'África y próximu oriente. P. 666. Ed. Omega ISBN 84-282-0946-4

[1]

[2]

[3]