Eulychnia acida

Eulychnia acida;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
Subreinu:	Tracheobionta
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Subclas:	Caryophyllidae
Orde:	Caryophyllales
Familia:	Cactaceae
Subfamilia:	Cactoideae
Tribu:	Hylocereeae
Xéneru:	Eulychnia
Especie:	Eulychnia acida ; Phil., 1864
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Eulychnia acida Phil., ye una especie fanerógama perteneciente a la familia de les Cactaceae.

Distribución

Ye endémica de Chile. Crez dende la Rexón d'Atacama (Copiapó) hasta la Rexón de Coquimbo (Illapel), en cuetos costeros ya interiores d'exposición norte, n'ambientes grebos. Ye unu de los elementos más carauterísticos de la carba nel so área de distribución. La especie alcuéntrase nel Parque Nacional Fray Jorge y Reserva Nacional Las Chinchillas.

Descripción

Cactus arborescente, de formación principalmente columnar que se va ramificando na so crecedera, un solu tueru basemental, llegando a tener una copa profusa d'hasta tres metros de diámetru, con altores variaos, según zona y microclima, de 1,5 a 6 m d'altor, bien ramificáu. Presenta costielles 10 a 16, anches y baxes. Presenta llargos escayos flexibles y dociles, dacuando robustes, 10-16 nel marxe de les areoles, 1 o 2 centrales de 10-20 cm de llargu. Pueden confundise colos quiscos (Yllave), yá que tán frecuentemente acomuñaos nos mesmos hábitat. Les flores son de tamañu medianu, pétalos curtios y de color rosáu a blancu. Un COPAO puede tener cientos d'años de vida y el so aporte al ecosistema ye bien importante nel norte mediu chilenu, ente'l Huasco y el Aconcagua.

Ecoloxía

Una diversidá d'organismos acomuñaos al copao xeneren un sistema de subsistencia qu'evolucionó dende les remotes glaciaciones y hasta l'apaición del desiertu, onde s'afixeron de manera sobresaliente. Vencéyense al copao los inseutos polinizadores, arácnidos, fungos y mofos, liquen y delles plantes parásites como'l quintral de cactus. Ye bien común atopar dientro del frutu maduru canesbes d'inseutos, como'l viérbene azul (gata de caparina). Mientres miles d'años esta planta permaneció ensin alteraciones nel so hábitat, pero nes últimes décades foi esterminada nes zones periurbanes, por aición antrópica, yá seya pa cultivos o pa estrayer la so madera (normata) pa ellaborar "palos d'agua", artefautu que s'esporta a munchos países. El mayor desastre pa los copaos llegó cola espansión de les viñes y cultivos de frutales nes fasteres, con riegu teunificáu, yá que foron desaniciaos y sustituyíos por especies exótiques, como citricos, paltos, viñes y otros cultivos intensivos baxo riegu.

Usos

A partir del añu 2005 empecipiáronse estudios científicos que determinaron que la fruta del COPAO puede ser fonte de pervalibles aportes alimenticios a la humanidá, polos sos conteníos de minerales y vitamines.

Dellos innovadores punxeron en valor la fruta del copao, con diversidá de productos como néctar, mermelaes, zusmiu fresco al pasu de turistes, cóctel de copao, tamién como lociones pal pelo, xampú, xabones y copao-miel. Destaca'l nuevu productu que xune'l famosu pisco col néctar de la fruta del copao, marca rexistrada "PISKOPAO" que se produz nos valles de Elqui y Limarí.^[2]

A partir del añu 2010 dellos llabradores empezaron a llantar güertos de copao pa llograr fruta de manera controlada, con escoyeta d'especies más destacaes (sabor, tamañu, color).

Taxonomía

El xéneru foi descritu por Rodolfo Amando Philippi y espublizóse en Linnaea?? 33: 80. 1864.^[3]

Etimoloxía

Eulychnia: nome xenéricu que remanez de les pallabres griegues: "εὖ" (eu) = "guapa" y "λύχνος" (lychnos) = "llámpara", aludiendo a que ye como una "formosa antorcha".

acida: epítetu llatín que significa "aceda".^[4]

Sinonimia

Cereus longispinus
Eulychnia longispina
Eulychnia procumbens
Eulychnia aricensis
Eulychnia saint-pieana
Eulychnia barquitensis
Cereus acidus (Phil.) K.Schum.^[5]

Ver tamién

Referencies

↑ Faundez, L., Guerrero, P., Saldivia, P. & Walter, H.Y. 2013. Eulychnia acida. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. Downloaded on 24 May 2015.
↑ www.copaochile.blogspot.com
↑ «Eulychnia acida». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 11 de xunu de 2013.
↑ N'Epítetos Botánicos
↑ Eulychnia acida en PlantList

Bibliografía

Marticorena, C. & M. Quezada. 1985. Catálogu de la Flora Vascular de Chile. Gayana, Bot. 42: 1–157.
Zuloaga, F. O., O. N. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107: 3 Vols., 3348 p.

Enllaces esternos

http://cactiguide.com/cactus/?genus=Eulychnia&species=breviflora

[1] Faundez, L., Guerrero, P., Saldivia, P. & Walter, H.Y. 2013. Eulychnia acida. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. Downloaded on 24 May 2015.

[2] www.copaochile.blogspot.com

[Trop-3] «Eulychnia acida». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 11 de xunu de 2013.

[4] N'Epítetos Botánicos

[5] Eulychnia acida en PlantList

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]