Diferencies ente revisiones de «Inglés antiguu»
Sin resumen de edición |
mSin resumen de edición |
||
| Llinia 1: | Llinia 1: | ||
[[Archivu:Beowulf.firstpage.jpeg|thumb|Primera páxina de la obra épica '''Beowulf'''.]] |
[[Archivu:Beowulf.firstpage.jpeg|thumb|Primera páxina de la obra épica '''Beowulf'''.]] |
||
'''L'inglés antiguu''' (tamién llamáu anglosaxón) foi la llingua que se falaba en bona parte de lo que güei ye [[Inglaterra]] ente los años [[425]] y [[1125]], y de la que remanez l'[[inglés]]. Yera una llingua flexiva, con muncha llibertá nel orde de les pallabres, a diferencia del inglés modernu. |
'''L'inglés antiguu''' (tamién llamáu anglosaxón) foi la llingua que se falaba en bona parte de lo que güei ye [[Inglaterra]] ente los años [[425]] y [[1125]], y de la que remanez l'[[inglés]]. Yera una llingua flexiva, con muncha llibertá nel orde de les pallabres, a diferencia del inglés modernu. |
||
Asemeyábase a esgaya a otres |
Asemeyábase a esgaya a otres [[llingües xermániques]], sobremanera col [[frisón antiguu]] y el [[saxón antiguu]], porque entá nun fueren anovaes les influencies del [[francés]] que, dende'l [[sieglu XII]], fizo'l cambéu del inglés antiguu al [[inglés mediu]]. Colos [[normandos]] nel poder, l'inglés perdió l'esfotu lo que fizo que se crearen munchos [[dialeutu|dialeutos]]. |
||
L'[[alfabetu]] tovía emplegaba dellos simbolos [[runa|rúnicos]], magar que la mayor parte de los sos carauteres yeren [[llatín|llatinos]]. |
L'[[alfabetu]] tovía emplegaba dellos simbolos [[runa|rúnicos]], magar que la mayor parte de los sos carauteres yeren [[llatín|llatinos]]. |
||
| Llinia 7: | Llinia 7: | ||
Queda lliteratura n'anglosaxón, que tuviera gran importancia nel refaimientu d'esti idioma. La obra lliteraria más importante qu'aportó a los nuesos dies ye ''Beowulf'', poema [[épica|épicu]] que cuenta les ventures d'esi héroe y que xunta elli mesmu alredor del 10% de tola lliteratura anglosaxona que se conoz. |
Queda lliteratura n'anglosaxón, que tuviera gran importancia nel refaimientu d'esti idioma. La obra lliteraria más importante qu'aportó a los nuesos dies ye ''Beowulf'', poema [[épica|épicu]] que cuenta les ventures d'esi héroe y que xunta elli mesmu alredor del 10% de tola lliteratura anglosaxona que se conoz. |
||
Unu de los mayores especialistes del |
Unu de los mayores especialistes del [[sieglu XX]] nesti idioma foi'l conocíu escritor [[John Ronald Reuel Tolkien|J.R.R Tolkien]]. |
||
==Exemplu== |
==Exemplu== |
||
Revisión a fecha de 19:33 31 ago 2010
L'inglés antiguu (tamién llamáu anglosaxón) foi la llingua que se falaba en bona parte de lo que güei ye Inglaterra ente los años 425 y 1125, y de la que remanez l'inglés. Yera una llingua flexiva, con muncha llibertá nel orde de les pallabres, a diferencia del inglés modernu. Asemeyábase a esgaya a otres llingües xermániques, sobremanera col frisón antiguu y el saxón antiguu, porque entá nun fueren anovaes les influencies del francés que, dende'l sieglu XII, fizo'l cambéu del inglés antiguu al inglés mediu. Colos normandos nel poder, l'inglés perdió l'esfotu lo que fizo que se crearen munchos dialeutos.
L'alfabetu tovía emplegaba dellos simbolos rúnicos, magar que la mayor parte de los sos carauteres yeren llatinos.
Queda lliteratura n'anglosaxón, que tuviera gran importancia nel refaimientu d'esti idioma. La obra lliteraria más importante qu'aportó a los nuesos dies ye Beowulf, poema épicu que cuenta les ventures d'esi héroe y que xunta elli mesmu alredor del 10% de tola lliteratura anglosaxona que se conoz.
Unu de los mayores especialistes del sieglu XX nesti idioma foi'l conocíu escritor J.R.R Tolkien.
Exemplu
El Padre Nuesu:
Fæder ure þu þe eart on heofonum,
Si þin nama gehalgod.
To becume þin rice,
gewurþe ðin willa, on eorðan swa swa on heofonum.
urne gedæghwamlican hlaf syle us todæg,
and forgyf us ure gyltas, swa swa we forgyfað urum gyltendum.
and ne gelæd þu us on costnunge, ac alys us of yfele. soþlice.