Saltar al conteníu

Frisón antiguu

De Wikipedia
Frisón antiguu
Rexón Actuales Países Baxos
Alemaña
Sur de Dinamarca
Falantes Llingua muerta (†)
Familia Indoeuropéu

  Xermánicu
    Occidental
      Anglofrisio
        Frisón antiguu

Alfabetu Futhorc
Alfabetu llatín
Estatus oficial
Oficial en Nengún país
Reguláu por Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1 nengún
ISO 639-2 {{{iso2}}}
ISO 639-3 ofs

El frisón antiguu ye una llingua xermana occidental falada ente los sieglos VIII y XVI nel área ente'l Rhin y l'Elba na mariña del Mar del Norte européu. Lo que sabemos del idioma de los primeros habitantes de la rexón (los Frisones citaos por Tácito) básase namái nunos pocos topónimos y antropónimos. El frisón antiguu evolucionó al frisón mediu faláu ente los sieglos XVI y XIX.

Na Alta Edá Media, Frisia estender dende l'área de Bruxes, onde ta l'actual Bélxica, hasta'l ríu Weser, nel norte d'Alemaña. Naquella dómina, l'idioma frisón foi faláu a lo llargo del sur de la mariña del Mar del Norte. Esta rexón ye denomada Gran Frisia o Frisia Magna, y munches de les árees que contién ésta inda atesoren l'heriedu frisón. Sicasí pel añu 1300, el so territoriu reculó hasta Zuyder Zee y l'idioma frisón sobrevive a lo llargo de la mariña namái como un sustratu.

La xente de lo que güei ye'l norte d'Alemaña y Dinamarca que s'asitiaron n'Inglaterra dende cerca del añu 400 d'equí p'arriba, vinieron de la mesma rexón y falaben más o menos la mesma llingua que la xente que vivía en Frisia; poro, esiste una estrecha rellación ente'l frisón antiguu y l'anglosaxón.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Rolf H. Bremmer Jr., An Introduction to Old Frisian. History, Grammar, Reader, Glossary. Amsterdam and Philadelphia: John Benjamins, 2009.



Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]