Diferencies ente revisiones de «Armand Lunel»

De Wikipedia
Navegar l'historial de mou interactivu
← Edición más antiguaEdición más nueva →
Contenido eliminado Contenido añadido
VisualTestu wiki
m Plantía {{Ficha de...} a {{persona}}
BandiBot (alderique | contribuciones)
Bots
130 520 ediciones
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-''-yos +''Les )
Llinia 3: Llinia 3:


Nació nuna familia xudía orixinaria de [[Comtat-Venaissin]], qu'habitaba dende bien antiguu en [[Provenza]]. Estudió na Universidá de [[Mónaco]].
Nació nuna familia xudía orixinaria de [[Comtat-Venaissin]], qu'habitaba dende bien antiguu en [[Provenza]]. Estudió na Universidá de [[Mónaco]].
Recibió'l [[premiu Renaudot]] en [[1926]] pola so novela ''Nicolo Peccavi''. Foi amigu dende la infancia del compositor [[Darius Milhaud]], pa quien escribió'l llibretu de les [[ópera|óperes]] ''-yos malheurs d'Orphée'' ([[1924]]) y ''[[Esther de Carpentras]]'' ([[1938]]). En [[1976]] recibe'l premiu Gobert de la [[Academia francesa]] por ''Juifs du Languedoc, de la Provence et deas États français du Pape''.
Recibió'l [[premiu Renaudot]] en [[1926]] pola so novela ''Nicolo Peccavi''. Foi amigu dende la infancia del compositor [[Darius Milhaud]], pa quien escribió'l llibretu de les [[ópera|óperes]] ''Les malheurs d'Orphée'' ([[1924]]) y ''[[Esther de Carpentras]]'' ([[1938]]). En [[1976]] recibe'l premiu Gobert de la [[Academia francesa]] por ''Juifs du Languedoc, de la Provence et deas États français du Pape''.


Foi'l postreru falante nativu de [[shuadit]], tamién llamáu ''judeo-provenzal'', una llingua [[occitanu|occitana]] d'usu na comunidá xudía francesa mientres dellos sieglos. La so obra centrar na vida de los xudíos en Provenza.
Foi'l postreru falante nativu de [[shuadit]], tamién llamáu ''judeo-provenzal'', una llingua [[occitanu|occitana]] d'usu na comunidá xudía francesa mientres dellos sieglos. La so obra centrar na vida de los xudíos en Provenza.
Llinia 13: Llinia 13:
* ''-y balai de sorcière'', [[Éditions Gallimard|Gallimard]], Paris, 1935.
* ''-y balai de sorcière'', [[Éditions Gallimard|Gallimard]], Paris, 1935.
* ''Jérusalem à Carpentras'', Gallimard, 1937.
* ''Jérusalem à Carpentras'', Gallimard, 1937.
* ''-yos amandes d'Aix'', Gallimard, Paris, 1949.
* ''Les amandes d'Aix'', Gallimard, Paris, 1949.
* ''La belle à la fontaine'', A. [[Editorial Fayard|Fayard]], Paris, 1959.
* ''La belle à la fontaine'', A. [[Editorial Fayard|Fayard]], Paris, 1959.
* ''J'ai vu vivre la Provence'', A. Fayard, Paris, 1962.
* ''J'ai vu vivre la Provence'', A. Fayard, Paris, 1962.
* ''Juifs du Languedoc, de la Provence et deas États français du Pape'', [[Editorial Albin Michel|Albin Michel]], Paris, 1975.
* ''Juifs du Languedoc, de la Provence et deas États français du Pape'', [[Editorial Albin Michel|Albin Michel]], Paris, 1975.
* ''-yos chemins de mon judaïsme et divers inédits'', presentáu porr Georges Jessula, L'Harmattan, Paris, 1993.
* ''Les chemins de mon judaïsme et divers inédits'', presentáu porr Georges Jessula, L'Harmattan, Paris, 1993.


{{NF|1891|1977|Lunel,Armand}}
{{NF|1891|1977|Lunel,Armand}}

Revisión a fecha de 21:03 27 pay 2018

Armand Lunel
Vida
Nacimientu Aix-en-Provence[1], 9 de xunu de 1892[2]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Llingua materna Shuadit
Muerte Mónacu[1], 3 de payares de 1977[3] (85 años)
Estudios
Llingües falaes francés[3]
Shuadit
Oficiu escritor, llibretista, historiador, profesor universitariu
Premios
Cambiar los datos en Wikidata

Armand Lunel (Aix-en-Provence,10 de xunu de 1891 – 1977) foi un escritor francés.

Nació nuna familia xudía orixinaria de Comtat-Venaissin, qu'habitaba dende bien antiguu en Provenza. Estudió na Universidá de Mónaco. Recibió'l premiu Renaudot en 1926 pola so novela Nicolo Peccavi. Foi amigu dende la infancia del compositor Darius Milhaud, pa quien escribió'l llibretu de les óperes Les malheurs d'Orphée (1924) y Esther de Carpentras (1938). En 1976 recibe'l premiu Gobert de la Academia francesa por Juifs du Languedoc, de la Provence et deas États français du Pape.

Foi'l postreru falante nativu de shuadit, tamién llamáu judeo-provenzal, una llingua occitana d'usu na comunidá xudía francesa mientres dellos sieglos. La so obra centrar na vida de los xudíos en Provenza.

Obres

  • L'imagerie du cordier, La Nouvelle Revue Française, Paris, 1924.
  • Nicolo-Peccavi o L'affaire Dreyfus à Carpentras, Gallimard, Paris, 1926.
  • -y balai de sorcière, Gallimard, Paris, 1935.
  • Jérusalem à Carpentras, Gallimard, 1937.
  • Les amandes d'Aix, Gallimard, Paris, 1949.
  • La belle à la fontaine, A. Fayard, Paris, 1959.
  • J'ai vu vivre la Provence, A. Fayard, Paris, 1962.
  • Juifs du Languedoc, de la Provence et deas États français du Pape, Albin Michel, Paris, 1975.
  • Les chemins de mon judaïsme et divers inédits, presentáu porr Georges Jessula, L'Harmattan, Paris, 1993.



Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
  1. ↑ 1,0 1,1 «certificáu de nacencia». Consultáu'l 10 xunu 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Base Léonore. Llingua de la obra o nome: francés. Editorial: Ministerio de Cultura de Francia.
  3. ↑ 3,0 3,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Armand_Lunel&oldid=2057271»