Armand Lunel

Armand Lunel
Vida
Nacimientu	Aix-en-Provence, 9 de xunu de 1892
Nacionalidá	Francia
Llingua materna	Shuadit
Muerte	Mónacu, 3 de payares de 1977 (85 años)
Estudios
Llingües falaes	francés Shuadit
Oficiu	escritor, llibretista, historiador, profesor universitariu
Premios	ver Lexón d'Honor Premio Renaudot

Armand Lunel (Aix-en-Provence,10 de xunu de 1891 – 1977) foi un escritor francés.

Nació nuna familia xudía orixinaria de Comtat-Venaissin, qu'habitaba dende bien antiguu en Provenza. Estudió na Universidá de Mónaco. Recibió'l premiu Renaudot en 1926 pola so novela Nicolo Peccavi. Foi amigu dende la infancia del compositor Darius Milhaud, pa quien escribió'l llibretu de les óperes -yos malheurs d'Orphée (1924) y Esther de Carpentras (1938). En 1976 recibe'l premiu Gobert de la Academia francesa por Juifs du Languedoc, de la Provence et deas États français du Pape.

Foi'l postreru falante nativu de shuadit, tamién llamáu judeo-provenzal, una llingua occitana d'usu na comunidá xudía francesa mientres dellos sieglos. La so obra centrar na vida de los xudíos en Provenza.

Obres

• L'imagerie du cordier, La Nouvelle Revue Française, Paris, 1924.
• Nicolo-Peccavi o L'affaire Dreyfus à Carpentras, Gallimard, Paris, 1926.
• -y balai de sorcière, Gallimard, Paris, 1935.
• Jérusalem à Carpentras, Gallimard, 1937.
• -yos amandes d'Aix, Gallimard, Paris, 1949.
• La belle à la fontaine, A. Fayard, Paris, 1959.
• J'ai vu vivre la Provence, A. Fayard, Paris, 1962.
• Juifs du Languedoc, de la Provence et deas États français du Pape, Albin Michel, Paris, 1975.
• -yos chemins de mon judaïsme et divers inédits, presentáu porr Georges Jessula, L'Harmattan, Paris, 1993.

• Datos: Q2861926