Saltar al conteníu

Eduardo Inda

De Wikipedia
Eduardo Inda
Vida
Nacimientu Pamplona, 15 de xunetu de 1967 (57 años)
Nacionalidá España
Estudios
Estudios Universidá de Navarra llicenciatura : biblioteconomia
Llingües falaes castellanu
Oficiu periodista, reporteru
Emplegadores Okdiario
Unidad Editorial  (1994 –  2014)
Cambiar los datos en Wikidata

Eduardo Inda Arriaga (15 de xunetu de 1967, Pamplona) ye un periodista y tertulianu español. Ente 2002 y 2007 foi direutor del diariu El Mundo nes Islles Baleares y dende xunetu de 2007 hasta marzu de 2011 direutor del periódicu deportivu Marca, volviendo dempués a la direición dEl Mundo.[1] Anguaño ye direutor dOkdiario, fundáu por él, amás de participar en diverses conxustes radiofóniques o televisives, como El Chiringuito de Jugones, Es la mañana de Federico, El programa de Ana Rosa, La Sexta Noche o Al Rojo Vivo.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Aniciu

Eduardo Inda ta llicenciáu en Ciencies de la Información pola Universidá de Navarra. Entamó'l so trabayu n'Antena 3 Radio. Llueu pasó al diariu ABC, primero como corresponsal de deportes en Navarra, y dempués na redaición central del periódicu.[2]

En 1994, incorporóse a la redaición del diariu El Mundo en Madrid, primero cubriendo información Llocal, y dempués información nacional como corresponsal nel Palaciu de la Moncloa.

Direutor d'El Mundo en Baleares (2002-2007)

[editar | editar la fonte]

En 2002 foi nomáu direutor de la edición d'El Mundo pa les Islles Baleares.[3] Mientres esta dómina, dellos medios criticaron la vinculación del diariu col Partíu Popular de Baleares, en beneficiu del so presidente Jaume Matas, intentando influyir na so eleición como presidente del Gobiernu Balear, fechu que finalmente se produxo en 2003.[4][5][6]


Diuector de Marca (2007-2011)

[editar | editar la fonte]

En 2007, tres la compra del Grupo Recoletos per parte de'Unidad Editorial, propietaria d'El Mundo, foi nomáu direutor del diariu deportivu Marca, en sustitución d'Alejandro Sopeña.

La llegada d'Inda a Marca significó un cambéu na llinia editorial del periódicu, lo que supunxo'l desalcuerdu d'una importante parte de los redautores del diariu, como la del so direutor axuntu Santiago Segurola.[7] Según delles fontes, foi'l mesmu Pedro J. Ramírez quien evitó qu'Inda despidiere a Segurola por estes desavenencies.[8] El mesmu Inda publicó una columna selmanal titulada Los puntos sobro las íes, bien similar a los artículos que"l so mentor, Pedro J. Ramírez, publicare cada domingu n'El Mundo.[9]

Los críticos escontra esta marcada llinia editorial acusáronlu de sensacionalismu y de mariellismu, lo que dio orixe inclusive a páxines web que la so única finalidá yera evaluar los conteníos del periódicu.[10]

En xineru de 2009, el diariu Marca desatapó irregularidaes na última asamblea xeneral de socios del Real Madrid y acusó testualmente na so portada al entós presidente, Ramón Calderón, de "robar l'Asamblea".[11] Calderón dimitió a los pocos díes, pero les sos desavenencies col diariu nun pararon. En marzu de 2010, declaró públicamente que "el diariu Marca ta dirixíu por un sicópata", n"alusión a Inda.[12]

Otru de los presuntos oxetivos del diariu baxo la direición d'Inda foi l'entrenador del Real Madrid Manuel Pellegrini. Atribuyir a Marca una campaña escontra Pellegrini, col fin de forciar la so salida del equipu.[13] Esta presunta campaña incluyó titulares como "Adiós, Champions. Adiós, Pellegrini", tres la eliminación del Real Madrid de la Lliga de Campeones de la UEFA 2009-10 énte'l Olympique Lyonnais,[14] y otres suxiriendo posibles sustitutos pal téunicu chilenon.[13] Tres el cese de Pellegrini al rematar la temporada, el principal diariu de Chile, El Mercurio, acusó direutamente a Marca d'entamar la campaña que-y costó'l puestu al téunicu.[15] La portada na que s'anunciaba que Pellegrini nun diba siguir nel Real Madrid taba marcada col titular: 'Estás despidido, Manolo'.[16]

En payares de 2010, Libertad Digital informó de qu'un grupu de Facebook que pidía la dimisión d'Inda como direutor del diariu cuntaba con más de 30 000 internautes.[17] Sicasí, Marca siguió siendo líder de ventes de diarios deportivos impresos nacionales so la so direición, con 284 273 exemplares mensuales vendíos en permediu mientres 2009.[18]

Mientres el tiempu qu'ocupó la direición, Eduardo Inda tamién foi comentarista esporádicu de la cadena de televisión La Sexta,[19] y tertulianu del programa Directo Marca de Radio Marca.[20]

Dempués de cuatro años al mandu de Marca, el 19 de marzu de 2011 Unidad Editorial designó-y como nuevu Direutor Xeneral de Veo7, canal de televisión del grupu, en sustitución d'Ernesto Sáenz de Buruaga, un cargu qu'habría d'ocupar nes selmanes siguientes al anunciu.[21] Dellos medios interpretaron que la so inminente salida de Marca sería debida a la so revesosa actividá al frente del diariu.[22]


Regresu a El Mundo (2011-2014)

[editar | editar la fonte]

Tres la so torna como reporteru a El Mundo, foi imputáu, xunto con Esteban Urreiztieta, en payares de 2012 por un xulgáu de Barcelona, polos delitos de llevantos ya inxuries, siendo denunciáu'l so diariu por Artur Mas,[23] querella que foi finalmente sobreseída n'ochobre de 2013.[24] Mas fuera acusáu n'El Mundo d'esviadura de fondos a cuentes corrientes nel estranxeru.[25]

Dende 2013 ye collaborador habitual del programa de televisión La Sexta Noche.

N'avientu de 2014 dexa de pertenecer a la plantía d'El Mundo.[26]

Fundador de OkDiario.com (2015-)

[editar | editar la fonte]

En dexando El Mundo, fundó'l nuevu diariu dixital Okdiario.[27] Esti diariu foi acusáu dende otros medios de manipoliar les informaciones pa crear discutiniu.[28][29] Según un estudiu de la Universidá de Valencia, en payares de 2017, yera'l mediu de comunicación peor valoráu d'España.[30]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ «Pedrojota recicla a Eduardo Inda como reporteru rasu n'El Mundo» (20 de xunu de 2011).
  2. ↑ Universidá de Navarra (3 d'agostu de 2007). «Dos antiguos alumnos cruciar na direición del diariu deportivu Marca». Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  3. ↑ «Eduardo Inda, nuevu direutor de MARCA» (2 de xunetu de 2007). Consultáu'l 15 d'ochobre de 2009.
  4. ↑ El Confidencial «Golpe de mano en Marca: Pedro Jota noma direutor a Eduardo Inda (El Mundo Baleares)» Consultáu'l 27 de marzu de 2010
  5. ↑ El Diariu «El periodista qu'escribía los discursos a Jaume Matas va dir a la cárcel.» Consultáu'l 24 de mayu de 2018
  6. ↑ El País «Inda y la verdá de les mentires.» Consultáu'l 24 de mayu de 2018
  7. ↑ FIFA Champions «Santiago Segurola: "Ye posible faer un bon periódicu deportivu".» Archiváu 2010-04-29 en Wayback Machine Consultáu'l 10 de mayu de 2010.
  8. ↑ El Confidencial «Pedro J. Ramírez evitó qu'Eduardo Inda despidiera al periodista Santiago Segurola. El direutor de Marca considera que ye innecesariu y caru Archiváu 2010-03-27 en Wayback Machine» Consultáu'l 27 de marzu de 2010
  9. ↑ Inda Arriaga, Eduardo (29 d'agostu de 2004). «Los puntos sobro los íes. Asina les gastar Pedro Serra». Archiváu dende l'orixinal, el 19 de febreru de 2010. Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  10. ↑ Anti-Marca «Sobre Anti Marca» Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  11. ↑ «Calderón robó l'asamblea periódicu=Marca» (13 de xineru de 2009). Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  12. ↑ Marca:  p. 4. 11 de marzu de 2010. 
  13. ↑ 13,0 13,1 La Voz Llibre «'Marca' yá tien sustitutu para Pellegrini: Mourinho» Consultáu'l 26 de marzu de 2010
  14. ↑ Marca (11 de xineru de 2010). «Adiós, Champions. Adiós, Pellegrini». Consultáu'l 26 de marzu de 2010.
  15. ↑ El Mercurio (23 de mayu de 2010). «L'influyente diariu español qu'emburrió a Pellegrini hasta'l derribadoriu». Consultáu'l 23 de mayu de 2010.
  16. ↑ Marca (17 de mayu de 2010). «Tas despidíu, Manolo». Consultáu'l 17 de mayu de 2010.
  17. ↑ ««Más de 30.000 internautes esixen el cese d'Eduardo Inda»». Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'avientu de 2014. Consultáu'l 27 de payares de 2010.
  18. ↑ OJD, resume 2009. Consultáu'l 4 de payares de 2010.
  19. ↑ prnoticias (25 d'agostu de 2009). «Eduardo Inda, nuevu comentarista de laSexta». Consultáu'l 15 d'ochobre de 2009.
  20. ↑ Radio Marca. «Directu Marca, con Juan Manuel Gozalo y Vicente Ortega». Consultáu'l 22 d'ochobre de 2009.
  21. ↑ «Campillo va dirixir MARCA y Inda, Veo7» (20 de marzu de 2011). Consultáu'l 20 de marzu de 2011.
  22. ↑ Mallorca Diariu «Esmagayen a Eduardo Inda.» Archiváu 2016-01-24 en Wayback Machine Consultáu'l 22 de marzu de 2011.
  23. ↑ Imputaos dos periodistes de 'El Mundo' dempués de la denuncia de Mas por llevantos. 20 minuto. https://www.20minutos.es/noticia/1658921/0/elmundo/periodistes-artur-mas/corrupcion-llevantos/. Consultáu'l 6 de marzu de 2018. 
  24. ↑ Archiven les querelles de Mas, Pujol y Puig contra EL MUNDU. El Mundo. 25 d'ochobre de 2013. https://www.elmundo.es/espana/2013/10/24/526967130ab740840c8b456a.html. Consultáu'l 19 de xineru de 2019. 
  25. ↑ Percancia EFE (26 de payares de 2012). «llevantos/ Imputaos dos periodistes de 'El Mundo' dempués de la denuncia de Mas por llevantos». Consultáu'l 30 de payares de 2012.
  26. ↑ Iniciativa Alderica «Adiós, Inda, adiós» Consultáu'l 26 d'avientu de 2014.
  27. ↑ Eduardo Inda llanza'l periódicu dixital 'okdiario'. L'Economista. http://ecodiario.eleconomista.es/sociedad/noticias/7021704/09/15/Eduardo-inda-llanza-el-periodico-dixital-okdiario.html. Consultáu'l 6 de marzu de 2018. 
  28. ↑ Peinado, Fernando (23 de mayu de 2018). El negociu de la manipulación dixital n'España. El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/politica/2018/05/17/actualidad/1526571491_535772.html. Consultáu'l 17 de xineru de 2019. 
  29. ↑ «Les fake news non solo espublicen mentires, tamién mieu». Consultáu'l 17 de xineru de 2019.
  30. ↑ Villadiego, Luis. «OkDiario ye'l "mediu de comunicación peor valoráu d'España». Dixital Sevilla. 21 de payares de 2017. Consultáu'l 10 d'avientu de 2017.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Eduardo_Inda&oldid=4269873»