Christine Keeler
Christine Keeler | |
|---|---|
.jpg) | |
| Vida | |
| Nacimientu |
Uxbridge (es)  , 22 de febreru de 1942[1] |
| Nacionalidá |
 Reinu Xuníu |
| Muerte |
Princess Royal University Hospital (es) [2], 4 d'avientu de 2017[2] (75 años) |
| Causa de la muerte |
enfisema pulmonar (es) |
| Estudios | |
| Llingües falaes | inglés |
| Oficiu |
modelu, showgirl (es) , autobiógrafa |
| IMDb | nm0444499 |
 | |
Christine Margaret Keeler (22 de febreru de 1942, Uxbridge (es) – 4 d'avientu de 2017, Princess Royal University Hospital (es) [3]) foi una modelu, escort y cabaretera británica.
En 1963 la so rellación con un ministru del gobiernu de Harold Macmillan desacreditó al Partíu Conservador no que foi conocíu como'l casu Profumo y produció una sonada crisis política al gobiernu británicu de los años 60.
Biografía[editar | editar la fonte]
Keeler nació en Uxbridge (condáu de Middlesex). Foi criada en Buckinghamshire, villa de Wraysbury, pola so madre y el so padrastru nuna casa fecha por dos vagones de tren reconvertíos.
A los 15 años, gracies a la so bona apariencia exótica trabayó como modelu nuna tienda de ropa nel Soho de Londres. Foi abusada y maltratada na so temprana adolescencia pol so padrastru.[4] Perdió la virxinidá a los 15 con un estudiante de Ghana que conoció en Londres. A los 17 quedó embarazada d'un londinense y perdió el so trabayu de modelu. Trató d'albortar con una aguya de tricotar. El neñu, Peter, nació prematuru y morrió una selmana dempués nel hospital.[5]
Nel branu de 1959 abandonó Wraysbury y tuvo un tiempu con amigos en Slough y más palantre camudóse a Londres.
Trabayó como camarera nun restorán de Baker Street onde conoció a Maureen O'Connor, que trabayara en Murray's Cabaré Club, nel Soho. Maureen presentó a Keeler al dueñu, Percy Murray, que la contrató como cabaretera y escort, (topless showgirl). Conoció a Stephen Ward y fuéronse a vivir xuntos como si fueren pareya, anque ella afirmó que yera una rellación fraternal, como d'hermanos.[5]
I was used to men liking me but there was always a subtext which involved me getting my clothes off. The difference with Stephen was that he wanted me to sleep with other people. Powerful people.Taba acostumada a que los homes quixérenme pero siempres había daqué subliminal qu'implicaba que me quitar la ropa. La diferencia con Stephen yera qu'él quería que yo me chara con otres persones. Xente poderoso.[5]
Mientres un tiempu marchó a vivir a un pisu que-y punxo'l propietariu inmobiliariu Peter Rachman. Toles tardes diba al pisu pa sostener rellaciones intimas con Keeler d'una manera rutinaria, ensin romance.[5]
Christine abandonó a Rachman por Serge, un polacu que trabayaba d'asistente pa Rachman.[5]
La so amiga Mandy Rice-Davies, pasó a ser la quería de Rachman y ocupó el mesmu pisu.[5]
El casu Profumo[editar | editar la fonte]
John Dennis Profumo nació en 1915 nel senu d'una familia aristocrática. Foi educáu na elitista escuela privada de Harrow y na Universidá d'Oxford.[6] En 1940 foi'l llexislador más nuevu na House of Commons. Perdió'l so escañu dempués de la Segunda Guerra Mundial, na qu'algamó'l grau de brigadier.[6] Volvió al Parllamentu en 1950 representando a Stratford-upon-Avon.[6] En 1960 foi nomáu ministru de Defensa (secretary of state for war) y unu de los sos oxetivos foi promocionar el reclutamiento dempués de la supresión del serviciu militar obligatoriu.[6]Casóse cola estrella de cine Valerie Hobson.[6] En 1961 John Profumo tenía 48 años y Christine Keeler 19.[6]
Stephen Ward arrendó una casa de campu de lord Astor en Cliveden (Buckinghamshire), na que nuna tarde de xunetu de 1961 Christine taba nadando desnuda na piscina. Lord Astor y John Profumo pasaron nesi momentu y ver causando una atraición fatal pa esti postreru.[5][6]
Profumo empecipió una rellación con Keeler ensin dase cuenta de qu'ella tamién se chaba col traficante de drogues Johnny Edgecombe[7] y col espía rusu Yevgeni Ivanov, que trabayaba como amestáu militar na embaxada soviética[8]
La rellación de Keeler con Profumo foi cortada pol secretariu del Gobiernu (Cabinet Secretary), Norman Brook, en recibiendo un informe de Roger Hollis, direutor del serviciu d'intelixencia MI5.
El 9 d'agostu de 1961 Profumo escribió a Keeler comunicándo-y que nun podía siguir viéndola.
En marzu de 1963 John Profumo compareció nel Parllamentu y negó cualquier rellación impropia (impropriety whatever) con Christine Keeler. Tres meses dempués foi forzáu a dimitir cuando salieron a la lluz detalles de la rellación y Profumo almitió mentir al Parllamentu.[6]
Ward suicidóse l'últimu día del so xuiciu nel que se-y acusaba de vivir del dineru procedente d'actividaes inmorales.[5]
La semeya[editar | editar la fonte]
En mediu del casu Profumo Keeler posó en 1963 pa una semeya fotográfica realizáu por Lewis Morley que se fixo famosu.
La sesión de semeyes na primer planta del Establishment Club de Peter Cook yera pa promocionar la película The Keeler Affair, que foi exhibida solo fuera del Reinu Xuníu.
Keeler roblara un contratu nel que tenía que posar desnuda pa les semeyes publicitaries, pero taba ronciega a esnudase. Los productores de la película aportunaron y Morley persuadió a Keeler por que se sentara a la rebalguina nuna siella de madera, de cuenta que téunicamente taba desnuda, pero'l respaldu de la siella tapaba la mayor parte del so cuerpu.
Entós Morley y Keeler yá yeren famosos, pero la fotografía fixo famosa la siella modelu 3107 d'Arne Jacobsen.[9] La siella usada na semeya yera una imitación con un buecu nel respaldu pa poder meter la mano y tresportala.[10] La siella de la semeya ta nel Victoria and Albert Museum.[11]
La fotografía apaez na portada del discu senciellu Telling stories (1997), de The Charlatans.
Vida posterior[editar | editar la fonte]
El periódicu News of the World pagólu 21 000 llibres esterlines. Suponía una fortuna nos años sesenta.[5]
Casóse dos veces y nos dos causes divorcióse al poco tiempu.[5] El so fíu Jimmy foi criáu pola madre de Christine Keeler, Julie, y nun se falen. El so fíu menor Seymour ta casáu y vive fora del Reinu Xuníu.[5] Keeler dixo que los sos fíos nun queríen tar acomuñaos con una «maldita puta» (bloody whore).[5] Julie, la so madre, nun faló con ella mientres años.[5]
En xunetu de 2013 declaró que nun había tao con nengún home en 22 años y que vivía sola dende faía cuasi 40 años.[5]
En 1987 Keeler participó con Mandy Smith nel videu de promoción del discu senciellu Kiss and Tell de Bryan Ferry. En 2001 Keeler trabayó col periodista Douglas Thompson pa escribir la so autobiografía titulada The Truth at Last: My Story.
Muerte[editar | editar la fonte]
El 5 d'avientu, Seymour Platt, fíu de Keeler, fixo l'anunció que la so madre había "fináu anueche cerca de les 11:30 p.m." nel Princess Royal University Hospital en Locksbottom, Greater London. Tuviera enferma per dellos meses por tener la enfermedá pulmonar obstructiva crónica. Tenía 75 años.
Referencies culturales[editar | editar la fonte]
En 1989 la película sobre'l casu Profumo titulada Scandal foi protagonizada por Joanne Whalley nel papel de Keeler. Tamién participaron John Hurt y Bridget Fonda.[12]
Keeler ye mentada nel cantar «Nothing Has Been Proved» de Dusty Springfield compuesta por Pet Shop Boys. Tamién apaez en cantares de Phil Ochs, Glaxo Babies, Senseless Things, Kamphundar Överallt y Roland Alphonso.
El so nome apaez nel cantar Pianu lessons» (de Porcupine Tree), en «Street songs» (de Hamish Imlach) y en «Post World War II Blues» (d'Al Stewart).
Nómase-y nel cantar «Where are they now?» del álbum Preservation Act 1 de The Kinks.
El grupu de ska Skatalites publicó un cantar instrumental titulada Christine Keeler.
Na novela de 1965 Bill, the Galactic Hero del escritor Harry Harrison bautiza a la nave espacial del héroe col nome Christine Keeler.
Publicaciones[editar | editar la fonte]
- Por Christine Keeler
- 1985: Sex Scandals, de Christine Keeler y Robert Meadley. Londres: Xanadu Publications. ISBN 0-947761-03-9
- 1989: Scandal! (base de la película del mesmu nome), de Christine Keeler. Londres: Xanadu Publications. ISBN 0-947761-75-6.
- 1989: The Businessperson's Guide to Intelligent Social Drinking, de Richard Basini y Christine Keeler. Londres: Congdon & Weed. ISBN 0-312-92070-9
- 1992: The Naked Spy, Christine Keeler, Yevgeny Ivanov and Gennady Sokolov. Londres: Blake Publishing. ISBN 1-85782-092-4
- 2001: The Truth At Last: My Story, Christine Keeler y Douglas Thompson. Londres: Sidgwick & Jackson. ISBN 0-283-07291-1
- 2012: Secrets and Lies, Christine Keeler y Douglas Thompson. Londres: John Blake Publishing. ISBN 9781843587552
- Por otros
- 2004: Wicked Baby, d'Tara Hanks. Londres: PADB. ISBN 1-904929-45-1
- 2007: Keeler, de Paul Nicholas, Alex Holt y Gill Adams. Londres: Stage Production
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm0444499. Data de consulta: 17 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ 2,0 2,1 URL de la referencia: https://www.theguardian.com/uk-news/2017/dec/05/christine-keeler-former-model-at-heart-of-profumo-affair-dies.
- ↑ Christine Keeler, former model at heart of Profumo affair, dies at 75. The Guardian. 5 d'avientu de 2017. https://www.theguardian.com/uk-news/2017/dec/05/christine-keeler-former-model-at-heart-of-profumo-affair-dies. Consultáu'l 6 d'avientu de 2017.
- ↑ Christine Keeler-una adolescente frayada
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 «I never even enjoyed the sex: Christine Keeler reflects on the scandal that defined the sixties and how she now lives alone with a cat and “doesn't bother” with men» (22 de xunetu de 2013). Consultáu'l 27 de setiembre de 2013.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 «John Profumo, British Minister Ruined by Sex Scandal, Dies» (10 de marzu de 2006). Consultáu'l 27 de setiembre de 2013.
- ↑ The Daily Telegraph, UK (ed.): «JohnnyEdgecombe» (4 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 4 d'ochobre de 2010.
- ↑ «Accidental Heroes of the 20th Century – 35: Christine Keeler, Call Girl.» The Independent.
- ↑ Volker Albus; Reyer Kras; Jonathan M. Woodham (2000) Prestel: Icons of design!: the 20th century, páx. 100. Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
- ↑ «Morley's recollection of the Keeler photoshoot.» Victoria and Albert Museum.
- ↑ Design Museum (5 d'ochobre de 2009). Octopus: Fifty Chairs That Changed the World, páx. 1951-. ISBN 978-1-84091-586-0. Consultáu'l 30 de xunu de 2013.
- ↑ IMDb (ed.): «Escándalu (El casu de Christine Keeler)». Consultáu'l 27 de setiembre de 2013.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
- «Christine Keeler (1942–), call-girl and model: sitter in 10 portraits».
- «Christine Keeler's private photo album».
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q176222
Multimedia: Christine Keeler
