Central hidroeléctrica de Salime
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
| Central hidroeléctrica de Salime | |
|---|---|
| central hidroeléctrica y presa d'agua | |
 | |
| Llocalización | |
| País |  España |
| Autonomía |  Principáu d'Asturies |
| Provincia | provincia d'Asturies |
| Conceyu | Grandas de Salime |
| Llugar físicu | Ríu Navia |
| Coordenaes | 43°14′13″N 6°50′46″W / 43.237°N 6.846°O |
  Central hidroeléctrica de Salime Central hidroeléctrica de Salime (Asturies) | |
| Historia y usu | |
| Apertura | 1953 |
| Arquiteutura | |
| Arquiteutu/a |
Joaquín Vaquero Palacios Joaquín Vaquero Turcios |
| Altor | 132 m |
| Llargor | 250 m |
 | |
La central hidroeléctrica de Salime ye una central hidroeléctrica asitiada sol alliviaderu de la presa del banzáu del mesmu nome nel ríu Navia (Asturies).
Cuenta con 4 grupos xeneradores de 32 MW cada unu, qu'apurren la enerxía a una tensión de 11.000 voltios, y que fueron puestos n'esplotación comercial ente 1953 y 1956, lo que se traduz nuna potencia total de 128 MW y una enerxía producida n'añu mediu de 350 GWh.
Les turbinas son tipu Francis vertical, alimentaes por tuberíes de 2,5 metros de diámetru, capaces de sacupar un caudal de 152 m³/s. Evacua la enerxía llétrica xenerada al traviés d'una rede de 132 kV.
Güei, pertenez a la sociedá Saltos del Navia C.B., participada al 50% por HC Energía y Endesa Xeneración.
Historia
[editar | editar la fonte]Foi construyida pola compañía Saltos del Navia en Comunidad que yera una co-participación de Hidroléctrica del Cantábrico, S.A. y Electra de Viesgo, S.A.
Entamara'l proyeutu nos años inmediatamente siguientes al final de la segunda guerra mundial y construyóse ente 1948 y 1953, inaugurándose en 1954. N'aquelles dates yera la más grande d'España y la segunda d'Europa.
Pa construyila tuvieron que se pasase torgues pergrandes. Asturies taba enllamorgada na miseria y sufría l'embargu que taben dando a España les potencies vencedores na guerra mundial. Esti proyeutu yera un suañu cásique irrealizable y sicasí completóse en 1954 pese a la escasez de medios. Anque les Naciones Xuníes decretaren l'embargu al réxime de Franco, Inglaterra suministró en secretu les turbines y xeneradores.
Les obres preparatories y accesories foron d'enorme envergadura. Construyéronse túneles pa esviar el ríu, ataguíes, almacenes, carreteres, planos enclinaos, un teleféricu pa tresporte de clinker de 36 km de llonxitú que llegaba hasta'l puertu de Navia, molinos de clinker, etc. Traxéronse unos 3500 obreros d'otres zones del estáu, principalmente d'Andalucía, y construyéronse varios poblaos (A Paicega, Campín, Eritaña y Vistalegre) p'agospiar a les sos families. Caltenelos alimentaos yera un problema nesos años d'escasez. Aproximao 100 trabayadores perdieron la vida n'accidentes de trabayu demientres la construcción del banzáu. Ye una obra almirable en cualquier casu pero munchu más si tenemos en cuenta les condiciones nes que se fizo.
Dientro de la Central puede vese un mural que fuera pintáu en 1955, en collaboración, por Joaquín Vaquero Palacios y el so fíu Joaquín Vaquero Turcios.
Arte
[editar | editar la fonte]El arquiteutu Joaquín Vaquero Palacios y el so fíu, Joaquín Vaquero Turcios, tuvieron tiempu pa dotar a les instalaciones de diversos elementos ornamentales y decorativos.
El primeru, encargar de la fachada principal de la galería pola que s'apuerta al interior de la central, afatándola con dellos relieves de formigón formando un mural que representa'l procesu de producción d'enerxía llétrica.
Pela so parte, Vaquero Turcios diseñu un mirador colgante na marxe derecha del ríu, conocíu como La Boca de la Ballena, dende'l que puede almirase tol conxuntu. Sos son tamién los murales qu'afaten la sala de turbines. El de mayor tamañu (60 metros de llongura por 5 d'altu) representa tol procesu constructivu de la central, recoyendo dende los primeros estudios hasta la distribución de la enerxía llétrica, pasando pola primer xunta del conseyu d'alministración o l'éxodu de la población de los llugares que seríen anubiertos peles agües.
Amás, Vaquero Turcios pensara dibuxar les cares de Picasso, Einstein, Planck y Freud. Sicasí, la censura de la dómina atayó esa idea. Por cuenta de la restauración nos murales realizada nel añu 2001, Vaquero Turcios rescató esa vieya idea, y decidió llevala a cabu; tando les cares de los citaos personaxes presidiendo la sala de turbinas dende entós.
Otru proyeutu truncáu naquella dómina, foi'l de rematar la coronación del saltu con dos grandes figures escultóriques. Embaraxábense dos idees: per una parte, pensóse na fuercia del caballu; y por otra, nel osu pardu, como símbolu de potencia y por cuenta de la proximidá del so hábitat. Sicasí, nenguna idea terminó de convencer a los autores.
Carauterístiques téuniques
[editar | editar la fonte]- Carauterístiques enerxétiques
- Potencia instalao: (MW) 112
- Enerxía producible n'añu mediu: 350.000 MWh
- Númberu de grupos: 4
- Caudal máximu d'Equipamiento: 152 m³/s
- Carauterístiques físiques
- Saltu netu mediu: 114 m
- Volume útil del basáu: (Hm3) 239,5
- Mena de Banzáu: Gravedá de planta curva
- Mena de central: Pie de banzáu n'esterior
- Númberu d'Alternadores: 4
- Mena de turbina: Francis vertical
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Embalses.net Estáu d'agua embalsao en Salime
