Ceal Floyer

De Wikipedia
Ceal Floyer
Vida
Nacimientu Paquistán y Karachi[1], 18 d'abril de 1968[1] (56 años)
Nacionalidá Inglesa
Estudios
Estudios Goldsmiths, Universidad de Londres (es) Traducir
Llingües falaes inglés[2]
Oficiu artista visual, artista d'instalaciones
Llugares de trabayu Londres y Berlín
Premios
Miembru de documenta (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Ceal Floyer, artista británica nacida en Paquistán, pon en sintonía tantu conceutos del minimalismu y l'arte conceptual col conceutu de ready-made de Marcel Duchamp. El so trabayu revela l'amenorgamientu de la xirigonza del arte a simple chiste, al traviés del xuegu cola estética del absurdu y la busca de les llendes del arte y la representación.[4] Una de les grandes aportaciones d'esta artista ye l'usu del ready-made como daqué más qu'una simple fórmula estética que contién un mimetismu ensin sentíu. El so trabayu atopar en coleiciones de museos tan importantes como la Tate Modern de Londres y el MoMA de Nueva York.[5]

Biografía[editar | editar la fonte]

Cecile Anne Floyer (Ceal Floyer) nació'l 18 d'abril de 1968 en Karachi, Paquistán,[6]fía de madre austriaca y padre canadiense. A los 23 años treslladar a Londres pa estudiar arte nel Goldsmiths, University of London. Mientres esti periodu empezó a participar en distintes esposiciones coleutives en Londres: Hit & Run (Tufton Street, Londres, 1992), Infanta of Castile (Goldhawk Road, Londres, 1993) y Fast Surface (Chisenhale Gallery, Londres, 1993).[7] En 1994 llicencióse y en 1995 realizó la so primer esposición individual, Picture Gallery, nel Science Museum de Londres. N'esponiendo per primer vegada fora de Londres en 1996, llevó la so obra a llugares como la MADRE, Muséu d'Arte Contemporáneo Donna Regina de Nápoles, el Palais de Tokyo de París, el MOCA, Muséu d'Arte Contemporáneo de Miami Norte, el Centru d'Arte Contemporáneo de Tel Aviv, etc. Anguaño, Ceal Floyer mora y trabaya en Berlín.[8]

Obra[editar | editar la fonte]

L'Arte ye namái una manifestación, un 'Caballu de Troya', pa les idees.
(Ceal Floyer)

La claridá de pensamientu y l'elegante presentación de les idees ye daqué latente en tola práutica artística de Ceal Floyer. L'ambigua simplicidá del so trabayu que se debe al particular sentíu del humor y del absurdu y la capacidá de camudar los puntos de vista fuercia al espectador a renegociar la so perceición del mundu. Floyer usa de cutio oxetos ready-made pa esplorar la tensión dialéctico ente lo lliteral y lo mundano.[9]

Nel so trabayu Ceal Floyer trata d'invertir la rellación ente la obra y l'espectador, o la obra y el so contestu. Camuda radicalmente'l puntu de vista, convertir nuna manera de falar de lo obvio con un tonu distintu siendo bien importante pa ella llegar al espectador d'una manera familiar por aciu la metodoloxía y la teunoloxía apropiaes,[7]defendo una estética del absurdu y una busca de les llendes del arte y la representación.[4]

L'arte de Ceal Floyer reflexa una claridá de pensamientu dientro d'una presentación elegante y conciso. Esiste una mirada activo y comprometío nes axuntadures minimalista-conceptuales de l'artista. Floyer cree que'l so trabayu ye autu-reflexivu: non necesariamente sobre daqué de fora de la obra en sí, sinón enfocada nel contestu y les condiciones de la so producción y la so exhibición.[10]

Obres relevantes[editar | editar la fonte]

Nes sos primeres obres, Ceal Floyer lleva la estética del ready-made al so "conclusión lóxica".[11] Ye'l casu d'obres como: Garbage Bag (Bolsa de basura), 1996; Monochrome Till Receipt (White) (Recibu de caxa. Blanco), 1999 y Bucket (Cubu), 1999. Sicasí, tamién tien un ampliu repertoriu nel que se produz una espansión del ready-made. Tal sería'l casu de trabayos como Nail Biting Performance (Performance de comese les uñes), 2001; Overgrowth, Cropped (Crecedera escesiva, Recortáu), 2004; Apollinaris, 2005; Mind the step (Curiáu col pasu), 2007; Things (Coses), 2009.

  • Door, estrenada na esposición Just Do It de la Cubitt Gallery, presenta un proyeutor apuntáu a una puerta nuna sala pocu allumada. Na parte inferior de la puerta, vese una rendija de lluz brilloso que, a la primer vista, paez venir de tras de la puerta y que'l so orixe ye, sicasí, el proyeutor.[12]
  • Garbage Bag ye una bolsa negra de basura llena d'aire y asitiada na sala d'esposición, aparentando nun ser un oxetu artísticu. "El xestu artísticu materialízase cuando daquién llevantar y ye llixera como una pluma."[13]
  • Monochrome Till Receipt (White) ye un ticket de supermercáu colgáu de la paré de la galería. L'artista describe esta obra como una especie de bodegón modernu nel que l'espectador tien qu'imaxinase los oxetos. Una de les condiciones qu'esixe l'artista a la d'esponer esta obra, ye qu'en cada esposición el ticket de compra tendrá de ser nuevu.[14] El ticket sirve como referencia a la performance na que l'artista adquirió puramente productos de color blancu. L'acción puede describise como una espedición” minimalista conceptual, ente que'l ticket funciona como un readymade. Arriendes d'ello, Monochrome Till Receipt nun ye a cencielles una repetición del readymade, sinón el testimoniu de la performance, de la cual el ticket ye un documentu. Lo que resulta significativu del trabayu de Floyer ye la manera en que revela que'l readymade nun ye una simple fórmula estética que contién un mimetismu ensin sentíu.[11]
  • Bucket consiste nun cubu de fregona asitiáu nel centru d'una sala, con un reproductor de CD nel so interior. Esti reproductor emite'l soníu d'una gota d'agua colpeando de cutio el cubu, creando la ilusión de qu'hai una gotera nel techu de la galería.[15][16]
  • En Nail Biting Performance, los espectadores contemplaron l'actu de mordese les uñes contra'l micrófonu dientro d'un contestu musical que contién intenses resonancies del trabayu de John Cage, qu'escorrió la deconstrucción n'ámbitu musical. Unu de los trabayos más radicales de cage ye'l so famosu 4'33 (1952) que consistía en cuatro minutos 33 segundos de silenciu, que dirixe l'atención del espectador escontra'l soníu ambiente nel contestu institucional nel que s'enmarca l'actuación musical.
  • Apollinaris ye una proyeición nun espaciu escuru d'un videu qu'amuesa a la primer vista un montón de pequeñes lluces blanques que s'esmorecen a manera d'estrelles fugaces. En realidá son les burbuyes que salen d'un baso d'agua mineral, de que la so marca recibe'l nome la pieza.[16]
  • En Overgrowth (Cropped) Ceal Floyer fotografió un bonsái dende embaxo y proyeuta una diapositiva aumentando la imaxe al tamañu d'un árbol, como queriendo asitiar al espectador per debaxo o al bonsái percima o dambes coses. D'esta manera l'artista desfai l'actu cruel que supón tresformar un árbol por que permaneza nanu, restituyéndo-y el tamañu.[17]
  • Things, ye una instalación sonora que consiste en 50 peanas dispuestes de forma ordenada nel espaciu d'una sala. Cada peana agospia nel so interior un altavoz nel que suena a intervalos irregulares, la pallabra “thing”(cosa) retayada de 50 cantares pop distintes. Nesti trabayu Ceal Floyer intenta buscar la desmaterialización de la obra d'arte asitiando virtualmente sobre la peana la pallabra “cuesa”.[18]

Influencies[editar | editar la fonte]

La complexa estructura de “la nada” del trabayu de Floyer recuerda a dos destacaos iconos de la modernidá: Fountain (La Fonte) de Marcel Duchamp, 1917 y el Cuadráu Negru de Malevich, 1913. Dambos trabayos son afirmaciones radicales que combinen la idea del absurdu estético y esistencial cola espansión de los horizontes creativos. La dómina moderna empezó col surdimientu de la ciencia y el surdimientu de la filosofía empírica, Locke, Hume, Berkeley, que sentó les bases de psicoloxía moderna. Namái ye posible entender el surdimientu del arte moderno/posmoderno dende la revolución epistemolóxica qu'acompaña la evolución d'una sociedá burguesa, lliberal, llaica y democrática. Ye importante resaltar que Floyer realiza trabayos que se centren na perceición: proyeutando por casu una diapositiva d'un interruptor nuna paré (Light Switch, 1992). Duchamp tamién xugó cola perceición particularmente na so obra Rotu-Relief onde la forma pintada sobre un discu planu produz una fuerte ilusión de tridimensionalidad cuando xira. Evidentemente Floyer nun intenta esconder la naturaleza ilusoria de los sos trabayos. El proyeutor ye visible y l'ilusión óptica ye obvia.[11] Otra de les inluencias más direutes nel trabayu de l'artista ye Lawrence Weiner (Nueva York, 1942), artista conceptual que trabaya col llinguaxe.[19]

Esposiciones relevantes[editar | editar la fonte]

  • Ceal Floyer DHC Art Foundation, Montreal, Canadá; 16 de febreru – 16 de mayu de 2011.
  • Ceal Floyer - Works on Paper Centre of Contemporary Art, Tel Aviv, Israel; 3 de febreru – 31 de marzu de 2011.
  • Ceal Floyer Museum of Contemporary Art North Miami (MOCA), Miami, Florida, EEXX; 11 de marzu – 9 de mayu de 2010.
  • Gakona Palais de Tokyo, París, Francia; 2 de febreru – 3 de mayu de 2009.
  • Ceal Floyer - Show KW Institute for Contemporary Art, Berlín, Alemaña; 23 d'agostu – 8 de payares de 2009.
  • Ceal Floyer MADRE, Muséu d'Arte Contemporánea Donna Regina, Nápoles, Italia; 2008.
  • Ceal Floyer Ikon Gallery, Birmingham (cat.), Reinu Xuníu, 2001.

Ceal Floyer n'España[editar | editar la fonte]

Ceal Floyer participó en distintes esposiciones coleutives n'España. Les dos más recién fueron nel MARCU de Vigo y el Centru d'Arte Santa Mónica de Barcelona.

El mediu ye'l muséu (2008, MARCU, Vigo) presentaba les obres de 20 artistes que trataben de cavilgar sobre'l muséu como “soporte y referente” de la obra d'arte.[20]L'aportación de Floyer a esta esposición foi la obra 6m 96cm, que consistía nuna cuerda d'estes midíes estendida sobre la paré del muséu.[20]

Nel añu 2007, Ceal Floyer espunxo dos obres nel Centru de Arte San Mónica de Barcelona: Overgrowth (Cropped) y Mind the step. La primera, consistía na proyeición a gran escala de la fotografía d'un bonsai; la segunda nel allugamientu en cada unu de los pasos del Centru d'un cartelito rezando “Mind the step” (“Curiáu col pasu”).[17] [4]

Dalgunes de les obres de Ceal Floyer tuvo visibles en Barcelona n'otros dos causes (Richard Wentworth & Ceal Floyer, Galerie Carlos Poy, 1998; In the Meantime, Galería Estrany-de la Moto, 1998), según en Sevilla (Richard Wentworth and Ceal Floyer, Galería Rafael Ortiz, 1999).[21]

La coleición Inelcom Arte Contemporáneo de Madrid, tien 3 obres de Ceal Floyer: "H2O, Diptic", "Overhead Projection" y "Day for night"

Premios[editar | editar la fonte]

  • 2009 Premiu Nam June Paik Art Center.
  • 2007 Premiu Arte Nuevo Nationalgalerie.
  • 2006 Beca 'Kunst & Nutzen', Bremerhaven. Payares 2005 – Avientu 2006.
  • 2002 Premiu Paul Hamlyn.
  • 1997 Beca Philip, Künstlerhaus Bethanien, Berlín.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 121188264. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 5 mayu 2020.
  3. ↑ URL de la referencia: https://www.freunde-der-nationalgalerie.de/de/projekte/preis-der-nationalgalerie.html.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 http://www.elcultural.es/version_papel/ARTE/20133/Ceal_Floyer_Estetica_del absurdu
  5. ↑ http://www.undo.net/it/mostra/121408
  6. ↑ http://www.debretts.com/people/biographies/browse/f/22705/Cecile%20Anne%20(Ceal)+FLOYER.aspx
  7. ↑ 7,0 7,1 Ceal Floyer, IKON Gallery, Birmingham, 2001.
  8. ↑ https://web.archive.org/web/20111122190150/http://www.museomadre.it/bio_show.cfm?id=92
  9. ↑ http://www.lissongallery.com/#/artists/ceal-floyer/cv/
  10. ↑ http://www.dhc-art.org/en/exhibitions/ceal-floyer
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 http://artintelligence.net/review/?p=398
  12. ↑ «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 10 de xunu de 2009. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2011.
  13. ↑ http://arquiteuturaprotoalternativa.blogspot.com/2009/08/estetica-de-lo-absurdo.html
  14. ↑ http://www.elconfidencial.com/cache/2009/06/25/enclinos_86_pintar_basta_factura_supermercáu.html
  15. ↑ https://archive.today/20120712054339/findarticles.com/p/articles/mi_m0268/is_6_38/ai_59923238/
  16. ↑ 16,0 16,1 «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 19 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2011.
  17. ↑ 17,0 17,1 http://cultura.gencat.net/casm/butlleti/hemeroteca/n36/sp/article_01.htm (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  18. ↑ http://www.onsitereview.ca/miscellanea/2011/3/28/ceal-floyer.html
  19. ↑ https://web.archive.org/web/20120108223649/http://artwelove.com/artist/-id/a638ae7b
  20. ↑ 20,0 20,1 http://www.marcovigo.com/es/content/el mediu-ye-el muséu
  21. ↑ «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xunetu de 2011. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2011.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Monografíes[editar | editar la fonte]

  • Ceal Floyer, X-rummet, Statens Museum for Kunst, Copenhague, 2002.
  • Ceal Floyer, Ikon Gallery, Birmingham, 2001.
  • Ceal Floyer, Kunsthalle Bern, Berna, 1999.
  • Ceal Floyer, Künstlerhaus Bethanien, Berlín, 1997.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • BARTHES, Ronald, El xuxuriu del llinguaxe, más allá de la pallabra y l'escritura, Barcelona, Piados, 1987.
  • BAUDRILLARD, Jean, La ilusión y la desilusión estétiques, Caracas, Monte Ávila, 1977.
  • FOSTER, Hal, La torna de lo real. La vanguardia a finales del sieglu, Madrid, Akal, 2001.
  • GUASH, Ana María, L'arte último del sieglu XX: del posminimalismo a lo multicultural, Madrid, Alianza, 2000.


Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Ceal_Floyer&oldid=4084881»