Saltar al conteníu

Bing Crosby

De Wikipedia
Bing Crosby
Vida
Nacimientu Tacoma3 de mayu de 1903[1]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos [2]
Llingua materna inglés
Muerte Alcobendas14 d'ochobre de 1977[1] (74 años)
Sepultura Cementeriu de Holy Cross
Causa de la muerte infartu de miocardiu
cardioplegia (es) Traducir
Familia
Padre Harry Lowe Crosby
Madre Catherine Helen Harrigan
Casáu con Dixie Lee (1930 – 1952)
Kathryn Crosby (es) Traducir (1957 – 1977)
Fíos/es
Hermanos/es
Estudios
Estudios Gonzaga Preparatory School (en) Traducir
Universidad Gonzaga (es) Traducir
North Central High School (en) Traducir
Llingües falaes inglés[3]
Oficiu actor, cantante, músicu de jazz, guionista, actor de cine, llocutor radiofónicu, actor de teatrupoeta
Altor 170 cm
Trabayos destacaos White Christmas
Premios
Nominaciones
Seudónimu Bing Crosby y Bingsy[4]
Xéneru artísticu Jazz
swing
pop
blues
música pop tradicional (es) Traducir
Easy listening
jazz vocal (es) Traducir
Country
Mena de voz baxu-barítonu
Instrumentu musical voz
Discográfica Decca Records
Columbia Records
Brunswick
RCA Records
RCA Victor
Reprise Records
Capitol Records
Verve Records (es) Traducir
United Artists Records
Creencies
Partíu políticu Partíu Republicanu de los Estaos Xuníos
IMDb nm0001078
bingcrosby.com
Cambiar los datos en Wikidata

Harry Lillis "Bing" Crosby (3 de mayu de 1903Tacoma – 14 d'ochobre de 1977Alcobendas) foi un cantante (crooner) y actor d'Estaos Xuníos con una carrera artística de mediu sieglu.

Foi unu de los primeros artistes multimedia. Ente 1934 y 1954, Crosby tuvo un cuasi imbatible ésitu de ventes colos sos discos, grandes ratings nel emisores de radio y películes mundialmente vistes.[5] Suel ser consideráu como unu de los actores musicales más populares de la historia y ye anguaño la voz humana más grabada electrónicamente.[6] El prestíu artísticu de Crosby ye universal, máxime si tenemos en cuenta que foi una de les mayores inspiraciones pa otros grandes intérpretes masculinos que lo secundaron, tales como Frank Sinatra, Perry Como[7] y Dean Martin.

Infancia y mocedá

[editar | editar la fonte]

Harry Lillis Crosby nació en Tacoma (Washington) el 3 de mayu de 1903 nuna casa construyida pol so padre (1112 North J Street, Tacoma, Washington). La so familia camudar a Spokane (Washington) en 1906 coles mires de consiguir dalgún trabayu. Foi'l cuartu de siete fíos: cinco homes, Larry (n. 1895-1975), Everett (n. 1896), Ted (n. 1900), Harry (n. 1903) y Bob (1913-1993); y dos muyeres, Catherine (n. 1905) y Mary Rose (n. 1907). El so padre, Harry Lowe Crosby (1871-1950), yera un contable d'ascendencia anglo-americana, y la so madre Catherine Harrigan (1873-1964) yera fía d'un constructor del Condáu de Mayo d'ascendencia irlandeso-norteamericana. Los sos ancestros paternos, Thomas Prence y Patience Brewster, nacieron n'Inglaterra y emigraron a los Estaos Xuníos nel sieglu XVII. La familia Brewster aportó al continente nel famosu barcu Mayflower.

Bing Crosby nun tenía certificáu de nacencia; la fecha, por tanto, foi un secretu hasta que la ilesia católica de la so mocedá en Tacoma reveló la so acta de bautismu que contenía la datación exacta de la so nacencia.

En 1910 Harry Lillis, con seis años d'edá, afayó una páxina completa na qu'apaecía un artículu na edición dominical del Spokesman-Review, The Bingville Bugle. El Bugle, seición escrita pol humorista Newton Newkirk, yera en realidá una parodia qu'apaecía publicada en dichu periódicu. Un vecín de quince años d'edá, Valentine Hobart, compartía l'entusiasmu de Crosby por estes parodies y llamó al diariu Bingu por Bingville. D'equí surdió l'apellativu de Crosby: suprimida la postrera vocal de la pallabra Bingu, Crosby adoptó'l nome de Bing.

Nel branu de 1917 Crosby trabayó nel Auditorium de Spokane, onde foi testigu de les meyores actuaciones del día, incluyendo una d'Al Jolson de quien Crosby diría: «Pa mi ,él foi'l meyor artista qu'esistió».

Na seronda de 1920, Bing matricular na Universidá xesuita Gonzaga College en Spokane, Washington col enfotu de graduase como abogáu. Caltuvo un permediu de notes de B+. Tando en Gonzaga, mercó un equipu de batería per correspondencia. Tres trabayoses práutiques, les sos habilidaes crecieron manifiestamente y foi convidáu a xunise a una banda local compuesta na so mayoría por escolares llamada Musicaladers, conducida por Al Rinker. Llogró ganar tanto dineru con esti trabayu que decidió dexar los estudios mientres el so últimu añu pa dedicase al mundu del espectáculu.

Últimos años

[editar | editar la fonte]

Nel so maduror, Bing Crosby viaxaba a la ciudá de La Paz (Baxa California Sur, Méxicu), onde alternaba les sos vacaciones familiares con un gran llabor social. En Les Cruces, un balneariu cuasi aislláu, esfrutó (según les sos propies pallabres) de dalgunos de los meyores díes de la so vida, siempres en compañía de la so familia.

Yera bien aficionáu al golf y finó inesperadamente, al paecer por un infartu, mientres lo practicaba, nel club de golf La Moraleja, na zona residencial de La Moraleja, asitiada en Alcobendas, cerca de Madrid (España).

En 2005 publicóse una biografía ensin autorizar escrita por unu de los sos fíos del so primer matrimoniu, quien lo pintaba como un mal padre, egoísta, avaro, dictatorial, golpeador y mezquino.[8]

Datos interesaos de la so carrera

[editar | editar la fonte]
Bing Crosby xunto a Dorothy Lamour.
  • Anque parcialmente clisáu pola fuercia d'otros intérpretes, sobremanera por Frank Sinatra, Bing Crosby foi con toa probabilidá la figura más popular ya influyente de la música popular a lo llargo de tola primer metá del sieglu XX; les sos ventes son multimillonaries y el so impautu n'otros cantantes, amás de Sinatra, ye indiscutible: Perry Como,[7] Dean Martin, Michael Bublé, etc.
  • Bing Crosby foi, primero de too, una estrella de la radio, al traviés de la que se fizo presente nel llar de millones de norteamericanos materializando una forma nueva de contautu, más íntima, más individualizada, ente'l cantante y el so públicu. L'usu del novedosu micrófonu dexó-y amoldar la so voz a les lletres y nun esmolecese de la fuercia como yera lo habitual hasta'l momentu.
  • La voz de Crosby ye nidia, anque escura y grave, que gocia del rexistru vocal d'un Baxu-barítonu, y la so forma d'interpretar ye llixeramente enfática en cuanto al tonu. El so repertoriu, venceyáu namái dacuando al jazz, inclúi temes de musicales, música pa películes, country, cantares del oeste, estándares patrióticos, himnos relixosos, balaes étniques (irlandeses y ḥawaianes) y, poques gracies, les temes de los grandes compositores d'Estaos Xuníos: Kern, Porter, Van Hausen, G. y I. Gershwin.
  • La novedá qu'introduz Crosby nos sos empiezos ta en que, lloñe de siguir el patrón rítmicu de la música europea, asume les innovaciones del jazz emerxente y apurre al cantar popular el sentíu del swing.
  • Crosby almiraba y emulaba a Louis Armstrong, como rescampla en munches de les sos primeres grabaciones, como por casu “Just One More Chance” (1931). El New Grove Dictionary Of Jazz describe la delda de Crosby con Armstrong de forma detallada, anque nun cite explícitamente a Armstrong: «Crosby [...] foi importante al introducir na tradición del cantar popular un conceutu afroamericanu del cantar, consistente n'entender el cantar como una estensión llírica de la fala [...] Los sos téuniques —aliviu del pesu del aliendu sobre los acordes vocales, pasar d'una voz predominante a una voz de rexistru baxu, emitir una dicción avanzada p'ayudar a una enunciación distinta, cantar sobre les consonantes (una práutica de cantantes negros), y faer un usu discretu comoquier de enfatizar el testu— fueron emulaes por cuasi tolos cantantes populares siguientes».

Filmografía

[editar | editar la fonte]
Añu Categoría Película Resultáu
1954 Meyor actor The Country Girl Candidatu
1945 Meyor actor The Bells of St. Mary's Candidatu
1944 Meyor actor Going My Way Ganador

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118677411. Data de consulta: 12 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. «LIBRIS» (1r ochobre 2012). Consultáu'l 24 agostu 2018.
  3. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  4. Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: ola2002157336. Data de consulta: 30 agostu 2020.
  5. Giddens, Gary (2001). A Pocketful of Dreams. Little, Brown and Company, páx. 727. ISBN 0-316-88188-0.
  6. Givens, David B.. «Center for Nonverbal Studies». Archiváu dende l'orixinal, el 2000-01-16. Consultáu'l 29 d'avientu de 2006.
  7. 7,0 7,1 Gilliland (1994). Pop Chronicles the 40s: The Lively Story of Pop Music in the 40s (n'inglés). ISBN 978-1-55935-147-8. Casete 1, lado B.
  8. http://www.people.com/people/archive/article/0,,20084544,00.html

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]