Barriu européu de Bruxeles
 Barriu européu de Bruxeles | |
|---|---|
| Alministración | |
| País |  Bélxica |
| Rexón | Rexón de Bruxeles-Capital |
| Distritu | Distritu de Bruxeles-Capital |
| Gran ciudá | Bruxeles |
| Tipu d'entidá | barriu |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 50°50′37″N 4°22′58″E / 50.843611°N 4.382778°E |
  Barriu européu de Bruxeles Barriu européu de Bruxeles (Bélxica) | |
 | |
Barriu européu de Bruxeles ye'l nome non oficial col que se conoz a la zona qu'acueye la mayoría de les instituciones de la Xunión Europea.[1] El so territoriu correspondiente aproximao al triángulu ente'l Parque de Bruxeles, el Parque del Cincuentenariu y el Parque de Leopoldo. La Comisión y el Conseyu atopar nel corazón d'esta zona cerca de la rotonda Schuman, na Rue de la Loi. El Parllamentu Européu atopar xunto a la Plaza de Luxemburgu.[2]
Historia[editar | editar la fonte]
La zona foi históricamente residencial, un aspeutu que se perdió a midida que sustituyéronse les cases por edificios d'oficines modernes. Estos edificios nun fueron construyíos acordies con un plan maestru d'alta calidá o la iniciativa del gobiernu, sinón según intereses especulativos del sector priváu.[3] Sicasí, por cuenta de los intentos de Bruxeles por consolidar la so posición, hubo grandes inversiones públiques nes infraestructures del barriu.[4] Les autoridaes aportunen en que'l desarrollu caóticu remató, siendo sustituyíu por un plan maestru.
Edificios de la Comisión[editar | editar la fonte]
El más emblemáticu ye la estructura del edificiu Berlaymont, see principal de la Comisión. Construyíu orixinalmente na década de 1960, l'edificiu foi'l primer complexu que se construyó pa la Comunidá Europea. La obra foi pagada pol Gobiernu belga ya inspírase nel edificiu de la sede de la Unesco en París.
Orixinalmente la construcción incluyía asbesto. L'edificiu foi anováu na década de 1990 pa esaniciar esti material y anovar la construcción col fin de faer frente a l'ampliación de la Xunión Europea. Dempués d'un periodu d'exiliu nel edificiu Breydel, la Comisión volvió ocupar l'edificiu Berlaymont en 2005, mercándolo por 550 millones d'euros.
El Presidente de la Comisión ocupa la oficina más grande, cerca de la sala de xuntes de la Comisión na parte cimera (pisu 13). Anque'l principal edificiu de la Comisión, alluga namái 2.000 de los 20.000 funcionarios de la Comisión con sede en Bruxeles. Amás de los Comisarios y los sos gabinetes, l'edificiu Berlaymont tamién alluga la Secretaría Xeneral del Serviciu Xurídicu.
En tol barriu, la Comisión ocupa 865.000 m² partíos en 61 edificios colos edificios Berlaymont y el Carlomagno como los únicos de más de 50.000 m². Por cuenta de l'adhesión de 12 nuevos miembros en 2004 y 2007 el personal aumentó, ampliando hasta 35.000 m² l'espaciu d'oficines.
Otres instituciones[editar | editar la fonte]
A la otra banda de la Rue de la Loi llevántase'l edificiu Justus Lipsius, qu'alluga'l Conseyu de la Xunión Europea y el Conseyu Européu. A partir de 2013, el Conseyu Européu va treslladar al Résidence Palace allugáu al llau del Justus Lipsius, una vegada que foi anováu.
Los edificios del Parllamentu, conocida como Espaciu Léopold, atopar al sur ente'l Parque Léopold y la Plaza de Luxemburgu. El complexu tien dos edificios principales: Paul-Henri Spaak y Altiero Spinelli, que tomen 372.000 metros cuadraos. El complexu nun ye la sede oficial del Parllamentu yá que'l so llabor ta estremada en Estrasburgu (sede oficial) y Luxemburgu (secretaría). Sicasí, los trés cuartes partes de la so actividá tienen llugar en Bruxeles yá que la toma de decisiones de los órganos del Parllamentu, xunto coles sos comisiones y dalgunes de les sos sesiones plenaries, celebrar en Bruxeles. Los edificios del Parllamentu fueron apocayá ampliaos cola nuevos edificios D4 y D5 terminaos en 2007. Créese que'l complexu dispón d'espaciu abondu por que'l Parllamentu pa los próximos diez a quince años.[5]
El Comité Económicu y Social y al Comité de les Rexones ocupen l'edificiu Delors que ta al llau Parque Léopold.
Proyeutos futuros[editar | editar la fonte]
El gabinete del arquiteutu francés Christian de Portzamparc va encargar a partir de 2011 de dirixir la construcción d'un proyeutu que preve menos edificios pero más grandes y con más zones verdes. Una tranvía circunvalará la zona. Van Ser cuatrocientos mil metros cuadraos d'oficines, viviendes y comercios.
Una obra mayor ye la Casa de la Historia Europea, un muséu que va ser inauguráu en 2014 a un costu envaloráu en 18 000 000 d'euros.
La mutación d'esti barriu va tardar siquier quince años.[1] El financiamientu va realizar con dineru público y privao.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 «Asina va ser el nuevu barriu européu en Bruxeles» (castellanu). El Mundo. Consultáu'l 6 de marzu de 2009.
- ↑ European Commission publication: Europe in Brussels 2007
- ↑ Demey, 2007: p.216-7
- ↑ The European Quarter, Brussels-Europe Liaison Office (2008-07-20)
- ↑ Rankin, Jennifer (31 d'ochobre de 2007). «City bids to shape EU’s presence». European Voice. Consultáu'l 6 de marzu de 2009.
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Barriu européu de Bruxeles.- Galería del Proyeutu de ortzamparc
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q8340166