Archipiélagu de Chagos
Archipiélagu de Chagos | |
---|---|
Chagos Archipelago (en) | |
Situación | |
País | Reinu Xuníu |
Designación para una entidá territorial alministrativa | territoriu británicu d'ultramar |
Territoriu británicu | Territoriu Británicu del Océanu Índicu |
Tipu | archipiélagu |
Asitiáu en | Océanu Índicu |
Coordenaes | 6°17′S 72°05′E / 6.28°S 72.08°E |
Datos | |
Superficie | 63,2 km² |
Población | 3000 (2014) |
Fusu horariu | UTC+06:00 |
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
L'archipiélagu de Chagos (n'inglés: Chagos Islands), anantes conocíu como Bassas de Chagas ya Islles del Aceite (Oil Islands), ye un grupu de siete atolones qu'abarquen más de 60 islles tropicales. Asítiase nel océanu Índicu, a unos 500 km al sur del archipiélagu de les Maldives. Esta cadena d'islles ye'l archipiélagu más meridional de la cordelera Chagos-Laccadive, una cadena montañosa submarina que recorre l'océanu Índicu en sentíu norte-sur.
L'archipiélagu, que forma parte del Territoriu Británicu del Océanu Índicu, fora'l llar de los chagosianos demientres más d'un sieglu y mediu hasta que'l Reinu Xuníu forciolos a treslladase, ente 1967 y 1973, pa permitir la construcción de la base militar d'Estaos Xuníos de Diego García na islla homónima, la mayor del archipiélagu. De magar 1971 namái esti atolón ta habitáu, seique únicamente por personal militar y civiles contrataos que trabayen na base militar.
La soberanía del archipiélagu ta en disputa ente'l Reinu Xuníu y Mauriciu, una y bones el Reinu Xuníu dixebró l'archipiélagu del territoriu de Mauriciu trés años primero de qu'esi país algamara la independencia.
Base militar d'Estaos Xuníos
[editar | editar la fonte]Na década de 1960, Estaos Xuníos interesóse pola islla de Diego García, na parte sur del archipiélagu, ya que la so posición estratéxica dexaríalo intervenir militarmente en tola rexón y controlar les principales rutes marítimes peles que pasaben los hidrocarburos y les materies primes. Les negociaciones secretes ente'l Reinu Xuníu y los Estaos Xuníos conducieron a un intercambiu de cartes en 1966 con estatus de tratáu, pero ensin l'aprobación del Parllamentu británicu. Londres pon a disposición de Washington la islla Diego García por un periodu de cincuenta años.
Dempués de que'l gobiernu americanu esixera'l "control esclusivu" mientres les negociaciones, el gobiernu británicu espulsó gradualmente a los chagosianos, habitantes indíxenes del archipiélagu: prohibición de tornar dempués d'un viaxe, restricción del suministru d'alimentos y medicines, envelenamientu y muerte por gas de tolos perros, etc. En 1973, los postreros habitantes fueron deportaos por barcu de carga a les Seixeles y a Mauriciu.
El Tribunal Internacional de Xusticia de Naciones Xuníes encamentó a Reinu Xuníu a "poner fin al control exercíu sobre l'archipiélagu de Chagos lo antes posible", yá que la so separación mientres el procesu de descolonización nun se llevó a cabu acordies col derechu internacional.