Acinos alpinus

Acinos alpinus;
Estáu de caltenimientu
	; Cuasi amenazáu (IUCN)
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
Subreinu:	Tracheobionta
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Subclas:	Asteridae
Orde:	Lamiales
Familia:	Lamiaceae
Subfamilia:	Nepetoideae
Tribu:	Mentheae
Xéneru:	Acinos
Especie:	Acinos alpinus; (L.) Moench
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Acinos alpinus (L.) Moench) ye una planta perenne de la familia de les lamiacees.

Morfoloxía

Ye una planta yerbácea de porte mediu de 40 a 50 cm (mínimu 5 cm) con flores hermafrodites y con un porte más o menos rastreru. La so forma biolóxica vien definida como camefita suffruticosa.

Tarmu

La base del tarmu tien un calter maderizu, en parte pubescente (cubiertu de pelusa). La seición tresversal del tarmu presenta espiculas acentuaes (forma tetragonal).

Les fueyes presenten una simetría opuesta respectu al tarmu; llixeramente peciolada. La forma puede ser de ovoidea a llanceolada (de 5 a 15 mm) col marxe del foliolu dentáu, que puede tar vueltu escontra la parte interna na base de la fueya.

Flores

La inflorescencia ye del tipu verticilado, ta constituyida por delles flores que florien a un tiempu dende'l tarmu o dende un nódulu, de 3 a 8 flores.

El mota de la flor ye del tipu gamosépalo y de una simetría radial (actinomorfo) y cubiertos d'unos trupos pelos. La corola tien una simetría billateral (zigomorfa) ye gamopétala . La forma de la flor ye llabiada con una llingüeta d'unos 15 a 20 mm.
El so color ye polo xeneral violeta con un tubu internu piloso. Con dos lábelos, nel que'l superior ye bilobuláu, ente que l'inferior ye trilobuláu. Los estames son visibles; ente que'l pistilu ta ocultu

Floria ente mayu a agostu dependiendo de l'altitú.

Frutu

El frutu ye del tipu de esquizocarpo, tetraquenio (frutu que se dixebra en 4 elementos cuando madura).

Raigañu

El raigañu principal del aparatu radical, ye mediamente fina, en compensación los raigaños secundarios son más desenvueltes.

Espardimientu y hábitat

Ye orixinaria de la Europa meridional montascosa.

N'Italia alcuéntrase presente na mayor parte de les rexones percima de los 900 msnm llegando hasta los 2600 msnm. Alcuéntrase en campos abiertos, nes fisuras de les roques y en zones pocu fértiles formando parte de los praos alpinos. Prefier los substratos calcareos y ambientes privaos de vexetación onde les otres especies tienen dificultá pa sobrevivir.

Propiedad

Farmacia

Tien propiedaes diaforétiques y febrífugues.

Cocina

Les fueyes utilícense como un té.

Taxonomía

Acinos alpinus describióse por (L.) Moench y espublizóse en Methodus (Moench) 407. 1794^[1]

Citoloxía

Númberu de cromosomes de Acinos alpinus (Fam. Labiatae) y táxones infraespecíficos: 2n=18^[2]

Etimoloxía

Acinos: nome xenéricu que vien del griegu que la so pallabra akinos, ye'l nome d'una pequeña planta arumosa. En llatín el nome del xéneru significa "yerba golioso".

alpinus: epítetu llatín que significa "nel monte, alpín"

Subespecies

A .alpinus subsp. alpinus en tomillares y etapes esclariaes del melojar.
A. alpinus meriodionalis presenta flores más pequeñes
A .alpinus majoranifolius crez en cuotes inferiores.

Sinonimia

Calamintha alpina (L.) Lam.
Thymus alpinus (L.)
Satureja alpina (L.)

Ver tamién

Referencies

↑ «Acinos alpinus». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2012.
↑ Númberos cromosómicos pa la flora española, 104-109. Ubera, J. L. (1979) Lagascalia 9(1): 123-125

Bibliografía

Flora d'Italia, autor=Sandro Pignatti coautor=Sandro Pignatti, añu=1982, editor=Edagricole, ciudá=Bolonia id=ISBN 88-506-2449-2
Flora Europea, autor=T.G. Tutin, V.H. Heywood et alii, editor=Cambridge University Press|añu=1976|id=ISBN 0-521-08489-X |páxina=

Enllaces esternos

Flora delle Alpi Marittime|17-09-2007
Catalogazione floristica - Università di Udine|17-09-2007
Associazione Micologica Italiana Naturalistica Telematica|17-09-2007
Flora Italica|17-09-2007
Botánica Sistemática|17-09-2007

[Trop-1] «Acinos alpinus». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2012.

[2] Númberos cromosómicos pa la flora española, 104-109. Ubera, J. L. (1979) Lagascalia 9(1): 123-125

[1]

[2]