Saltar al conteníu

Íncubu

De Wikipedia
Íncubu
Información
[editar datos en Wikidata]
Representación artística d'un Íncubo: La velea, de Johann Heinrich Füssli

Íncubu (del llatín Incubus, in, ‘sobre’ y cubare, ‘xacer’, ‘chase’) ye un demoniu, na creencia y mitoloxía popular europea de la Edá Media que se supón pósase enriba de la víctima femenina durmiente, pa tener rellaciones sexuales con quien duerme, acordies con una amplia cantidá de tradiciones mitolóxiques y llexendaries. El so contraparte femenina llámase súcubo. Un íncubo puede buscar tener rellaciones sexuales con una muyer pa convertise nel padre d'un neñu, como na lleenda de Merlín.[1] Delles fontes indiquen que pue ser identificáu pol so antinatural fríu pene.[2] La tradición relixosa sostién que tener rellaciones sexuales con un íncubo o súcubo puede provocar un deterioru na salú, o inclusive hasta la muerte.[3] Les víctimes viven la esperiencia como un suañu ensin poder espertar d'ésti.

Si una muyer queda embarazada, va dar a lluz una persona de bon control por parte del mal, o con habilidaes especiales (como'l magu Merlín, fíu d'un íncubo y de una prostituta, según una de les tantes versiones de la so nacencia. Otra versión de la conocida lleenda diz que la madre yera una monxa seducida pol demoniu. Otra de les versiones sostién que la madre yera una célibe fía y heredera d'un rei menor de Gales del Sur). El íncubo zuca la enerxía corporal de la persona nel momentu de la copulación; d'esta manera, vive o se fai más fuerte.

En casos estremos, acordies con quien los estudien, puede llegar a da-y un paru al corazón de la víctima ya inclusive matala pola succión enerxética causada, dexando a la víctima débil. L'únicu casu "catalogáu" de íncubo inda nel sieglu pasáu, ye'l d'un mozu de 22 años, nacíu en redol a 1880, consideráu tal pola so apariencia y el númberu d'asesinatos cometíu contra muyeres de la so rexón. Toos lo describieron igual: ojo color miel, el güeyu esquierdu nel infiernu, cuerpu engañador, una sorrisa formosa y na mano derecha una pulsera d'aceru, que lo arreyar al mundu mortal pa poder siguir apoderándose de más víctimes.

Calteres mitolóxicos similares

[editar | editar la fonte]

Conózse-y por distintos nomes alredor del mundu acordies con el folclor popular rexonal.

  • En Bolivia ye conocíu como La Sajra, con apariencia de gatu. Anque non copula, mientres la muyer duerme, xube dende los pies y pósase sobre'l pechu de la víctima torgando'l so movimientu. Si tien ésitu, esta muerre; si non, enferma.
  • En Brasil ye conocíu como Boto, porque se diz que'l delfín rosado de ríu nes nueches de lluna llena tresformar nun mozu y bellu, con traxe y zapatos blancos y el so característicu sombreru blancu con que busca tapar el furacu que nun pierde a lo cimero de la so cabeza. Averar a fiestes y bailles pa seducir rapaces.
  • Na provincia chilena de Chiloé ye conocíu tamién como'l Trauco, representáu como un nanu que seduz a les moces en pubertá. Al igual que'l boto brasilanu, delles vegaes el trauco ye usáu pa esplicar embaranzos non deseyaos o súbitos, especialmente nes muyeres ensin casar. Per otru llau, el so contraparte femenina conocer col nome de Fiura.
  • En Colombia llámase-y "El mohán", y describir como de curtia estatura y de pelo llargo. Seduz a les muyeres de güeyos grandes y pelo llargu mientres se bañen o se peñen a la vera d'un ríu. Carauterizar tamién por tocar la flauta o'l tambor.
  • N'Ecuador llámase-y "Tintin", y describir de cutiu como un duende, de curtia estatura y que seduz a les muyeres mientres se bañen o duermen, que comúnmente vive n'árboles grandes o antiguos, otra razón pola que s'esplicaben embaranzos de moces solteres. Otra versión ye'l llamáu "Chusalongo", una entidá vistida de negru, un home alto y apuesto que abeya per nos pandoriales, seduz a les moces y depués camuda a la forma d'un nanu peludo con garres. Esta lleenda tamién yera emplegada pa esplicar los embaranzos ensin deseyar, principalmente nel sector de la provincia de Chimborazo y Cotopaxi
  • En Guatemala ye conocíu como El Sombrerón, un ser d'amenorgada estatura, galantiadora, que visti de negru, utiliza minúscules botes y un enorme sombreru (d'ende'l so nome), seduz a les muyeres nueves, namorándoles con bellos cantares.
  • N'Hondures conózse-y como el Duende, ye de baxa estatura y secuestra a les muyeres de los pueblos pa casase con elles, ataca a los maríos o novios de les muyeres tirando piedres o agua pela ventana.
  • En Hungría yera llamáu liderc y puede ser un amante satánicu que vuela peles nueches, y paez como una lluz arrollador o como un páxaru de fueu.
  • En Paraguái ye conocíu como Kurupí, un ser mitolóxicu con un miembru viril xigantescu, que secuestra muyeres pa violales; tamién na mitología guaraní, el Pombero -home nanu, flacu, d'abondosa vellosidá- secuestra y viola a muyeres a les que dexa xeneralmente embarazaes.
  • En El Salvador y Guatemala, ye conocíu como Cipitío, nanu y panzón que namora a les muyeres.
  • En Martinica (y en dellos países africanos) recibe'l nome de Dorlis o home de la nueche. Dacuando utiliza un gran palu pa violar a les muyeres.
  • En Méxicu llámase-y "jarel", y describir de cutiu como de curtia estatura. Seduz a les muyeres mientres se bañen o duermen sosteniendo'l so senu derechu, convenciéndoles de que lo que faen ta bien porque ye placentero, persuadiéndoles. Carauterizar tamién por ser responsable de violaciones de padres a les sos fíes.
  • En Panamá denominar "Zánganu"; pero nel casu del so mitu local, a les muyeres nun les embaraza: solo les cafiante al nun aportar éstes a los sos pidimientos.
  • En Venezuela denominar "Zangaretón" o "Seretón", que ye l'home que se fai valir comoquier animal pa viaxar d'un llugar a otru, pa dempués violar a la muyer que desea. Dizse qu'estos seres son tresformamientos d'homes que se valen de la maxa negro.
  • Na sierra de Perú esiste la lleenda del Machu, un espíritu procedente de la mitoloxía inca qu'acosa pela nueche a les muyeres que duermen soles. En dellos casos llogra'l so cometíu, y nicia nelles a unos ñácaros d'aspeutu enfermizu que muerren a los pocos díes de nacer. L'antídotu a esta presencia consiste en que la dama duerma con una prenda masculina, preferentemente del noviu o maríu.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Merlin's father was said to be an incubus in Geoffrey of Monmouth's Historia Regum Britanniae and many later tales. See Lacy, Norris J. (1991). "Merlin". In Norris J. Lacy, The New Arthurian Encyclopedia, páxs. 322. (New York: Garland, 1991). ISBN 0-8240-4377-4.
  2. Russel, Jeffrey Burton (1972), Witchcraft in The Middle Ages, páxs. 239, 235 Cornell University Press, Ithaca and London, ISBN 0-8014-0697-8
  3. Stephens, Walter (2002), Demon Lovers, p. 23, The University of Chicago Press, ISBN 0-266-77261-6

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]