Métodu direutu

El Métodu direutu d'enseñanza de llingües estranxeres, tamién conocíu como métodu natural, parte del principiu de enseñar l'idioma per aciu del usu esclusivu de la llingua estudiada. Afitose n'Alemaña y Francia a entamos del sieglu XX. Ente los sos teóricos más importantes hai de solliñar al llingüista danés Otto Jespersen.

Carauterístiques principales[editar | editar la fonte]

Enséñase'l vocabulariu a traviés d'oxetos, mímica, y otros elementos visuales y materiales.
La gramática asimílase per aciu del procedimientu inductivu: esto ye, l'alumnu deduz les regles gramaticales a partir de la presentación d'exemplos na mesma llingua d'estudiu.
Céntrase nel deprendizaxe oral.
El trabayu desenvuélvese fundamentalmente a través d'entrugues y rempuestes del profesor a los alumnos y, después, ente los mesmos alumnos.

El métodu direutu foi la respuesta al métodu de Gramática-Traducción, punxo les bases pa la teoría didáutica d'enseñu d'idiomes posterior.

Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Métodu direutu.