Fernando Villapol

De Wikipedia
Fernando Villapol
Vida
Nacimientu San Tiso d'Abres, 26 de febreru de 1953 (71 años)
Nacionalidá España
Familia
Fíos/es Sonia Villapol Salgado
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu escultor
Cambiar los datos en Wikidata
"Rei y Reina de la nueche" Villapol, castañal, 1998.
"Pensamientos nel vértiz" Villapol, mármol, 2002.

Fernando Villapol Parapar (26 de febreru de 1953, San Tiso d'Abres) ye un museólogu y críticu d'arte, pero más conocíu como un escultor contemporaneu asturianu que pasó casi tola so vida en Galicia.[1] Na actualidá vive y trabaya en Bretoña na contorna de Terra Chá lucense. Foi tamién el fundador del Muséu Etnográficu-Pedagóxicu Villapol en Bretoña, Lugo. Estudió na Escuela d'Artes Aplicaes de Lugo, anque se considera un autodidacta. Atribúi gran parte de les sos conocencies a los sos viaxes ya investigaciones escultóriques al traviés de diversos países, tales como; África, Cuba, Canadá, Dinamarca, Francia, Grecia, Italia, Noruega, Portugal, Suecia.

Materiales[editar | editar la fonte]

Les escultures de Villapol alluguen una variedá de materiales, incluyendo pero nun llindando los siguientes:

Estilu Artísticu[editar | editar la fonte]

Les crítiques del trabayu de Fernando Villapol de cutiu definen les sos escultures como una combinación de realismo, surrealismu y estilu astractu. L'artista afirma que s'inspira nes obres de Diego Velázquez, Urbano Lugrís, Eugenio Granell, y Salvador Dalí. Apocayá, los críticos suxurieron que l'estilu de Villapol non pode ser definíu por nenguna de les anteriores categoríes, pero sí como una fusión de los trés: REalismo + ABstractismo + EL SOrrealismo.[2] }}

Premios y distinciones[editar | editar la fonte]

Muséu Etnográficu-Pedagóxicu[editar | editar la fonte]

El Muséu Etnográficu-Pedagóxicu ta alcontráu en Galicia nel pueblu de Bretoña, España. El muséu foi fundáu y creáu por Villapol, foi inauguráu nel 2002[3] alluga un ampliu conteníu d'obres d'arte contemporáneo y pieces de la etnografía rural gallega. Les pieces de la hestoria local amuesen la evolución de dellos oficios de Galicia rural de pasaes décades: zoquero, panaderu, carpinteru, zapateru, cesteru, o llabrador. Hai tamién una representación qu'amuesa una escuela típica, los preseos d'un médicu rural, d'un dentista, o d'un químicu, y toes estes escenes nel marcu del sieglu XIX. Amás, el muséu contién manuscritos orixinales d'autores como Otero Pedrayo, Vicente Risco, Bouza Brey, Antonio Cuayes, Ilesia Alvariño, Camilo García Trelles, González Garcés, y Castroviejo, según una coleición de pintures d'artistes contemporáneos: Urbano Lugrís, Laxeiro, Castrogil, Vilar Chao, Mariano García Patiño o Mayor Balboa. Otra de les coleiciones qu'alluga'l muséu son los más de 2000 sifones orixinales.

Coleiciones Públiques[editar | editar la fonte]

  • Muséu Provincial de Lugo (Lugo, España)[4]
  • Muséu Pedagóxicu-Etnográficu (Bretoña, Lugo, España)[5][3]
  • Muséu de Fonsagrada (Lugo, España)[6][7].

Selección d'Esposiciones Individuales[editar | editar la fonte]

  • Biblioteca González Garcés ( A Coruña )
  • Muséu Provincial (Lugo)
  • Atenéu d'Ourense
  • Sala Edificiu Alministrativu Xunta de Galicia de Lugo y Pontevedra
  • Biblioteca Provincial de Lugo
  • Sala Esmelgar
  • Sala Almirante
  • Sala Bacabú de Lugo
  • Sala d'Arte Sargadelos (Vigo)
  • Sala Eiros (Meira)
  • Sala d'arte Solloso (Ribadeo)
  • Casa de cultura Taramundi (Asturies)
  • Casa de cultura d'A Guardia (Pontevedra)
  • Casa de cultura de Santiso (Asturies)
  • Muséu da Fonsagrada ( Lugo)
  • Sala d'arte Puerta II (Lugo)
  • Casa de cultura de Cangas do Morrazo (Pontevedra)
  • Grisolart Galeries (Barcelona)
  • Ilesia a Madalena Ribadavia (Ourense)[8]
  • Sala de exposicións Universidá Sek (Segovia)[9]
  • Expo Salnés – Cambados ( Pontevedra)[10]
  • El Vendrell (Tarragona)
  • Casa da Cultura – A Veiga (Asturies)
  • Casa da Cultura – Burela (Lugo)
  • Sala Alvaro Delgado de Ḷḷuarca (Asturies)
  • Sala Cultural Cajastur d'Avilés,Mieres y Xixón (Asturies)[11]
  • Teatru Campoamor d'Uviéu.
  • Casa Galicia de Madrid
  • Muséu de los anticuarios (París)
  • Biblioteca Nacional de Houston – Texas (Estaos Xuníos)
  • Palaciu Melgaso (Portugal)

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. ↑ «O escultor Villapol» (castellanu). El Correo Gallego (xineru de 1980). Consultáu'l 21 d'abril de 2008.
  2. ↑ Lopez, Maria R. (17 d'abril de 2008). «Arte pa una frontera editorial = La Voz de Asturias» (castellanu). Consultáu'l 21 d'abril de 2008. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  3. ↑ 3,0 3,1 «O escultor inaugura o seu muséu etnográficu» (gallego). Cultura Galega (21 d'agostu de 2002). Consultáu'l 21 d'abril de 2008.
  4. ↑ «Proyeutu Abertal, 99 artistes lucenses do século XXI» (gallego). Muséu Provincial de Lugo (3 de marzu de 2008). Consultáu'l 21 d'abril de 2008.
  5. ↑ «Muséu Pedagóxico-Etnográficu Villapol» (gallego). TurGalicia. Consultáu'l 21 d'abril de 2008.
  6. ↑ «Muséu Comarcal da Fonsagrada» (gallego). Consultáu'l 21 d'abril de 2008.
  7. ↑ «Muséu de Galicia» (gallego). Galician Wikipedia. Consultáu'l 21 d'abril de 2008.
  8. ↑ «Fernando Villapol Paradar» (castellanu). ribadavia.net (23 de marzu de 2003). Consultáu'l 21 d'abril de 2008.
  9. ↑ «Fernando Villapol na USEK» (castellanu). Consultáu'l 21 d'abril de 2008. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  10. ↑ :: Canal Rías Baixas · TVSB :: - O escultor Fernando Villapol espon en Cambados baixo a man de Martin Codax
  11. ↑ «Un escultor en busca de la simbiosis editorial = La Nueva España» (castellanu). Consultáu'l 21 d'abril de 2008.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Fernando_Villapol&oldid=3968116»