Saltar al conteníu

Rosa × centifolia

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Rosa × centifolia
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Rosales
Familia: Rosaceae
Subfamilia: Rosoideae
Tribu: Roseae
Xéneru: Rosa
Especie: R. × centifolia
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Rosa × centifolia (llit. cientos d'hoja/pétalo de rosa; syn. R. gallica var. centifolia (L.) Regel), la tamién denomada rosa de Provenza o rosa repollu o rosa de mayu ye un híbridu de rosa consiguíu nel sieglu XVII en Holanda. Fórmula hybridae: Rosa gallica × Rosa moschata × Rosa canina × Rosa damascena (Huxley 1992) (Nota: rosa híbrida desenvuelta ente'l sieglu XVI y el sieglu XVIII.);[1] la exactitú de la so historia hereditaria nun ta bien documentada.

A partir d'esta rosa anicióse'l grupu de roses antigües de xardín, Híbridu centifolia. Tamién a partir de Rosa x centifolia, y dalgunes d'elles con roses de damascu como l'otru parental dieron orixe al grupu Roses musgosas.[1]

La hestoria de la so creación nun ta documentada, pero los estudios xenéticos realizaos pol Dr. Hurst amuesen que nun hai una especie separada, sinón un híbridu bien complexu, d'apaición y llogru recién.[2]

Charles de l'Écluse diz que reparó una rosa de pétalos casi blancos con más de 120 en 1591, y nel so herbariu, el botánicu inglés Gerard anota la « Great Holland Rose» qu'él llamó como 'Great Province'. Foi en 1753 que Linné nomar Rosa ×centifolia.

La lliteratura médicu-científica escrita n'árabe na península ibérica yá mentaba enantes del sieglu XIV la esistencia de roses "yentu-fulla", rosa de cien pétalos.

Ente 1580 y 1710 los productores rosalistas holandeses crearon más de 200 variedaes de Rosa × centifolia.

« Cien-hoja» referir a la cantidá de Pétalos de la flor. N'Inglés tamién llamada « rose chou» (rosa repollu). Esta rosa ye dacuando llamada « rosier de Provence» como resultáu de tracamundiu introducíu pol nome de Rosa provincialis que-y dio en 1768 el botánicu escocés Miller, n'alcordanza de Province, términu inglés para Provins, que califica a un númberu d'híbridos que llamara Rosa gallica.[3]

Descripción

[editar | editar la fonte]

Les plantes individuales son por apariencia arbustos, creciendo de 1,5 a 2 m d'altor, con una llarga cayida de cañas y fueyes pinaes verde buxu con 5 a 7 foliolos.

Les flores son redondes y globulares, con numberosos pétalos delgaos superpuestos que son bien arumaos; polo xeneral son de color rosa, menos blancu de cutiu escuru de color coloráu púrpura.

Cultivu y usos

[editar | editar la fonte]

R. × centifolia tieneuna vinculación bien especial cola ciudá francesa de Grasse, conocida como la capital mundial del arume.

Ye llargamente cultivada pol so arume clara y dulce, con leves notes de miel singular. Les flores colléchense comercialmente pa la producción d'aceite de roses, que s'utiliza comúnmente en arumes.

Na cultura

[editar | editar la fonte]

Sylvia Plath menta la "rosa repollu" en munchos de los sos poemes anteriores, como The Thin People.

Roses centifolia na actualidá

[editar | editar la fonte]

Delles variedaes de cien fueyes entá cultivaes:

    • Rosa ×centifolia, flores de color rosa, ye'l tipu híbridu:
    • Rosa ×centifolia Bullata, flores bien dobles de color rosa;
    • Rosa ×centifolia Cristata o 'Chapeau de Napoléon', rosa escuru, mutación bonal cerca de la « musgosa»;
    • Rosa ×centifolia Minima;
    • Rosa ×centifolia Parvifolia o 'Pompon de Bourgogne', Delles pequeñes flores de color coloráu púrpura desconocíes enantes de 1664.
    • Rosa ×centifolia Pomponia, o pompón rosa múltiples pequeñes flores de color rosa maciu 'Pompon de Meaux' centru rosáu, y la so mutación 'Pompon blanc';
    • Rosa ×centifolia Variegata flores blanques rosadas;
    • Rosa ×centifolia Major o 'Rose des peintres' flores de color rosa bien claro con un doble güeyu central.
    • Rosa ×centifolia var. sancta Zab., Rosa ×richardii, la rosa Santa, o rosa de San Juan o rosa de Abisinia, de 50 cm d'altor, con grandes flores blanques individuales arrexuntaes en corimbos.
    • 'Blanchefleur', (Vibert, 1835) les flores blanques tiñíes de rosa, bien doble **

'Unique blanche', o 'Vierge de Cléry' otru desporte de centifolia descubiertu nun xardín Inglés en 1775.

    • 'Unique rouge', **

'Pompon de Bourgogne'

    • 'Pompon de Meaux'
    • 'Unique panachée', (Caron, 1821) que ye una mutación de 'Unique rouge'
    • 'Pompon des Dames' o 'Petite de Hollande'
    • 'Fantin-Latour', rosa **

'The Bischop', violeta ** 'Variagata' (Vibert 1835) con flores blanques estriaes de colloráu ** 'Blanche Moreau'

    • 'Deuil de Paul Fontaine' púrpura **

'Mousseline' blanca ** 'Gloire des mousseux' rosa salmón

    • 'René d'Anjou', rosa liles
    • 'Salet', rosa **

'Souvenir de Pierre Vibert', crema ** 'William Lobb', púrpura.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 Phillips, R. and Rix, M., The Ultimate Guide to Roses, Macmillan, 2004, p226
  2. Roses, Peter Beales, éd. du Chêne, ISBN 2-85108-589-1, p. 22.
  3. Charlotte Testu, Les roses anciennes, La Maison rustique - Flammarion, Paris, 1984, (ISBN 2-7066-0139-6), p. 46 à 60.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Huxley, A., ed. (1992). New RHS Dictionary of Gardening. Macmillan.