Saltar al conteníu

Piscis Austrinus

De Wikipedia
22-03-2020 12:57
El Pexe Austral
Piscis Austrinus

Carta celeste de la constelación del Pexe Austral na qu'apaecen les sos principales estrelles.
Nomenclatura
Nome
n'asturianu
El Pexe Austral
Nome
en llatín
Piscis Austrinus
Xenitivu Piscis Austrini
Abreviatura PsA
Descripción
Introducida por Conocida dende l'Antigüedá
Superficie 245,4 graos cuadraos
0,595 % (posición 60)
Ascensión
reuta
Ente 21 h 27,23 m
y 23 h 6,91 m
Declinación Ente -36,46° y -24,83°
Visibilidá Completa:
Ente 90° S y 53° N
Parcial:
Ente 53° N y 65° N
Númberu
d'estrelles
47 (mv < 6,5)
Estrella
más brillante
Fomalhaut (mv 1,16)
Oxetos
Messier
Nengunu
Oxetos NGC 39
Oxetos
Caldwell
Nengunu
Lluvies
de meteoros
Nenguna
Constelaciones
colindantes
5 constelaciones
Meyor mes pa ver la constelación
Hora llocal: 21:00
Mes Ochobre
[editar datos en Wikidata]

Piscis Austrinus o Piscis Australis (dambos del Llatín pa Pexe del Sur o Pexe Austral) foi una de les 48 constelaciones llistaes por Toloméu, y tamién ye una de les 88 constelaciones modernes.

Mitoloxía

[editar | editar la fonte]

Piénsase qu'orixinalmente, Piscis Austrinus foi la única constelación con forma de pexe. Piscis foi considerada con forma de pexe postreramente.

La so descripción remanez de l'Antigua Grecia, que la tomó de Fenicia o Siria, au Piscis Austrinus identifícase con un pexe que salvó a la diosa siria de la fertilidá Derceto de morrer afogada.

Na mitoloxía griega, esta constelación conozse como'l Gran Pexe y ye representáu como tragándose l'agua esparnao por Acuariu, la constelación del portador d'agua. Dizse que los dos pexes de la constelación de Piscis son los descendientes del Gran Pexe.

Na mitoloxía exipcia, esti pexe salvó la vida de la diosa exipcia Isis, polo qu'asitia a esti pexe y a los sos descendientes nos cielos como constelaciones d'estrelles.[1]

Carauterístiques destacables

[editar | editar la fonte]

Fomalhaut, la principal estrella de la constelación, tópase arrodiada por un discu de polvu. En 2008 anuncióse'l descubrimientu d'un planeta denomáu Fomalhaut b— alredor d'esta estrella, siendo'l primera planeta estrasolar reparáu nel espectru visible. Envalórase que la masa del planeta nun entepasa en tres vegaes la masa de Xúpiter y ye siquier tan masivu como Neptunu.

Otra estrella d'interés ye Lacaille 9352, una nana colorada asitiada a menos de 11 años lluz del sistema solar. Foi escoyida como oxetivu prioritariu de la Space Interferometry Mission (SIM) de la NASA, proyeutu de busca de planetes terrestres.

Estrelles

[editar | editar la fonte]
Imaxe de Fomalhaut, estrella 18 vegaes más lluminosa que'l Sol asitiada a 25 años lluz.

Estrelles principales

[editar | editar la fonte]

Oxetos de cielu fondu

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Condos, Theony; Eratosthenes; Hyginus (1997). Star myths of the Greeks and Romans: a sourcebook containing the Constellations of Pseudo-Eratosthenes and the Poetic astronomy of Hyginus. Rede Wheel/Weiser, páx. 163–164. ISBN 1890482935.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]